به گزارش گروه فرهنگ و هنر مشرق،‌ منصوره محمدی درباره حضور یا عدم حضور ناشران در نمایشگاه کتاب در کانالی نوشت:‌

دو هفته قبل از آغاز به کار نمایشگاه کتاب بود که نشر قطره طی بیانیه ای برای حمایت از کتابفروشی های محلی  اعلام کرد در نمایشگاه امسال غرفه ای نخواهد داشت.

بعد از آن موج های کوچکی بین اهل قلم و بعضی از سلبریتی ها و یکی دو نشر مطرح دیگر ایجاد شد مبنی بر تحریم نمایشگاه کتاب به بهانه حمایت از کتابفروشی های محلی. شعار مشترک همه ختم به این جمله می شد که نمایشگاه کتاب منجر به تعطیلی کتابفروشی های محلی خواهد شد.

اما آیا موجی که راه افتاده همه ابعاد این حرکت را در نظر گرفته است؟

هرساله افراد بسیاری از کشورهای همسایه (عموما" ایرانیان) به بهانه نمایشگاه کتاب در کشور حضور پیدا می کنند تا نیاز سالانه خود را که به سختی در خارج از کشور قادر به رفع آن هستند تامین کنند.

افراد بسیاری از شهرستان ها برای خرید کتابهای کمیاب خود که در طول سال امکان دسترسی به آنها فراهم نیست به تهران می آیند، جامعه دانشگاهی به بسیاری از کتابهای لاتین و دسته اول رشته خود دسترسی راحت تری خواهد داشت، به علاوه دیدار با تعداد کثیری از نویسندگان و اهالی علم و هنر هم فرصت بسیار خوبی برای شرکت کنندگان شهرستانی در این مراسم رقم می زند که در طول سال چندان فراهم نیست و انگیزه های دوچندانی در روند کتابخوانی فراهم می کند.

جدای از آن اگر منظور از کتابفروشی های محلی، آنهایی است که در کوچه پس کوچه های فرعی شهرها و خیابان ها فعالیت دارند؛ توجه به این نکته که عمده فروش این نوع کتابفروشی ها به نوشت افزار و لوازم التحریر بازمی گردد و در زمینه فروش کتاب نیز جز کتابهای زرد موجود در بازار که در همه جای ایران و در تمام فصول با تخفیف های پنجاه درصد به فروش می رسند خالی از لطف نیست.

هیچ کتابفروشی محلی نیست که "کتاب کمونیسم رفت، ما ماندیم و حتی خندیدیم" را در لیست کتابهای خود جای داده باشد، یا مثلا کتاب درمان شوپنهاور را! حداقل در شهرستان که اینگونه است و برای تهیه این دست کتابها باید به کتابفروشی های بزرگ و مطرح شهر که بعید است با فعالیت ده روزه نمایشگاه از رونق بیفتند مراجعه کرد.

اما انتشاراتی های کوچک و نوپای بسیاری هستند که این گردهمایی را فرصتی برای معرفی خود به دنیای وسیع نشر کشور می دانند.

اگر نمایشگاه عایدی چندانی برای انتشاراتی های مطرح نداشته باشد، فرصت مناسبی را برای انتشاراتی های کوچک و نوپا رقم می زند.

از طرفی چند سالی است که با حمایت سازمان فرهنگ و ارشاد طرح های عیدانه متعددی در فصول مختلف سال در تمامی کتابفروشی های متقاضی برپا میشود که با تخفیف های متغییر  بیست تا سی درصدی، رونق بسیار خوبی به فروش کتابها در سطح کشور داده است، با در نظر گرفتن تخفیف های متعارف موجود در نمایشگاه که اغلب بین ده تا پانزده درصد متغیر است، بهانه خرید از نمایشگاه به بهانه تخفیف نیز دلیل محکم و  قانع کننده ای نیست.

از منظری دیگر نمایشگاه فرصت خوبی برای آشنایی بیشتر با تعداد فراوان تری از کتابها را فراهم می کند؛ اولین بار در نمایشگاه کتاب با کتابهای گروه تجربه و هنر زندگی نشر گمان آشنا شدم، چیدمان کتابها، طراحی روی جلد و ترکیب رنگی زیبا، نظر من و دوستم را به این غرفه جلب کرد، آن روز تنها یک کتاب از این غرفه خریداری کردم، اما در طی سالهایی که گذشت به مرور اکثریت غریب به اتفاق این مجموعه در کتابخانه شخصی ام جا خوش کردند و جزو تاثیرگذارترین کتابهایی شدند که به جهت گیری فکری ام در این سالها کمک کرده اند.

قطعا" اگر نمایشگاه های کتاب مخلی در کسب و کار کتابفروشی های محلی بودند، نمایشگاه بین المللی کتاب فرانکفورت که بزرگترین مرکز تجارت ناشرین جهان است، باید با مخالفتهای گسترده ای از سوی نهادهای مردمی آلمان مواجه می شد.

از نظر اهالی نشر آیا بهتر نیست به جای حمایت از رونق گرفتن نمایشگاه، به عنوان مثال با ارائه تخفیف های ویژه به کتابفروشی های کوچک در طول برگزاری نمایشگاه کتاب در تهران جلوی استارت این خودزنی ملی اهل کتاب را هر چه سریعتر بگیرند؟