به گزارش مشرق، دن گاسپار، مربی سابق دروازه بان های تیم ملی ایران در آستانه آغاز رقابت های جام جهانی 2018 روسیه مصاحبه را با سایت frontrowsoccer کرده است. او بعد از راه یابی ایران به جام جهانی روسیه از سمتش کناره گیری کرد.
گاسپار در کارنامه خود حضور در سه جام جهانی 2002، 2010 و 2014 را دارد. مصاحبه این مربی آمریکایی با این سایت به شرح زیر است:
* چرا ایران را ترک کردید؟
من با فدراسیون ایران در دیدگاه ها و برخی از موارد اختلاف داشتیم. من در شرایط کنونی نمی توانم درباره این موضوع آزادانه صحبت کنم و در نتیجه هیچ صحبتی در این رابطه ندارم. متاسفانه بین من و فدراسیون فوتبال ایران یک اختلاف وجود دارد و من و وکلیم در حال پیگیری موضوع هستیم.
* بیشترین چیزی که بعد از ترک ایران دلتنگش هستید، چیست؟
هواداران پرشور ایرانی که با شور و شوق ورزشگاه را پر می کردند. همچنین بازیکنان تیم ملی ایران علی رغم مشکلات زیاد با شجاعت بالایی ظاهر می شدند. عشق آنها به بازی و خوشحال کردن مردم بسیار بالا بود. جنگندگی و اراده آنها قابل وصف نیست. آنها در هر ماموریتی وارد زمین بازی می شدند و نتایج شگفت انگیزی را رقم می زدند. اگر تیم ملی ایران در جام جهانی 2018 روسیه شگفتی سازی کند جای تعجب ندارد و اگر این تیم یک شگفتی بزرگ را خلق کند من تعجب نمی کنم.
* لحظه ای که به همراه تیم ملی ایران فراموش نمی کنید، کدام لحظه است؟
لحظاتی زیادی است که فراموش نمی کنم. علی رغم تمام سختی ها تیم ملی ایران در بازی مقابل کره جنوبی به پیروزی رسید و به جام جهانی 2014 راه پیدا کرد. در آن لحظه ورزشگاه جوی عالی داشت و بازیکنان در ورزشگاه، رختکن و اتوبوس تیم ملی جشن گرفتند. این لحظه خیلی خوب بود چون بازیکنان، کادرفنی و همه از شادی بالا و پایین می پریدند. از لحظاتی دیگری که فراموش نمی کنم زیارت بازیکنان و کادر فنی تیم ملی ایران از مرقد امام رضا(ع) بود. برخورد آنها با قهرمانانشان با تواضع بود. در آن زمان به خانه ایتام رفتیم و پس از صعود به جام جهانی برزیل بازیکنان پاداش صعودشان را به خانه ایتام بخشیدند. جهان فوتبال فراموش نخواهد کرد که ایران چه بازی خوبی را مقابل آرژانتین در جام جهانی 2014 از خود به نمایش گذاشت ولی مسی در دقایق پایانی مانع از این شگفتی سازی شد و شماره 10 دل ما را شکست.
*بدترین خاطره ات از ایران کدام لحظه است؟
بدترین خاطره ام از ایران به اولین حضورم در تهران برمی گردد. من از سمتش در داشنگاه هارتفورد استعفا کرده بودم تا مسیری جدید را زندگی انتخاب کنم. من کی روش و بقیه دستیارانش را در پرتغال ملاقات کردم و از آنها عازم تهران شدیم. زمانیکه به فرودگاه رسیدم مرا بازداشت کردند. مرا چندین ساعت در یک اتاقی بدون پنجره بازداشت کردند و در اتاق تنها یک صندلی بود. افرادی که در اطرافم بودند، زبان انگلیسی نمی دانستند و بعد از چند ساعت فردی آمد که زبان انگلیسی بلد بود. او به من گفت که ویزایم به صورت صحیح بررسی نشده و من نمی توانم وارد ایران شوم. پس از این اتفاق به آلمان برگشتم و بعد از چهار روز مسئولان فدراسیون فوتبال ایران با مذاکراتی که با نهادهای امنیتی داشتند، موافقت حضورم در ایران را مهیا کردند.
*جو ورزشگاه آزادی چگونه بود؟
ورزشگاه آزادی برای هر تیمی جهنم است. تیم های کمی وجود دارند که بتوانند آزادی را با گرفتن 3 امتیاز ترک کنند. حضور 120 هزار هوادار در ورزشگاه چیزی قابل وصف نیست.
* به عنوان یک آمریکایی مردم ایران با شما چه برخوردی داشتند؟
با من با کمال احترام رفتار می کردند. همیشه در تهران احساس امنیت و آرامش داشتم. هیچ مشکلی برای من وجود نداشت.
* مردم ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟
مردم ایران نیز مثل تمام مردمان سراسر جهان که در طول زندگیم با آنها برخورد کردم، بودند. اکثر مردم ایران دارای آرزوها برای خودشان و خانواده هایشان بودند. آنها به تمدن و تاریخشان افتخار می کنند.
* آیا فرصتی برای تو پیش آمد که با رهبران ایران ملاقات کنی؟ اگر اتفاق افتاده چه تجربه ای بود؟
بله چندین بار این اتفاق افتاد. آنها مراسم های زیادی را برای تقدیر از موفقیت هایمان برگزار کردند. سیاستمداران ایران محبوبیت فوتبال در میان مردم را درک می کنند و به فوتبال ارزش قائل هستند. من به عنوان دستیار تیم ملی به ایران آمده بودم و شخصیت سیاسی نیستم و من یک مربی ای حرفه ای هستم و با سیاست کاری ندارم.
*آیا رستوران مورد علاقه ای در ایران دارید؟
مردم اگر بدانند که در تهران رستوران های مختلفی وجود دارد، شگفت زده می شوند. رستوران های متعددی در سطح شهر تهران با غذای ایتالیایی، فرانسوی، مکزیکی و هندی وجود دارد.
* چرا تصمیم گرفتید به ایران بروید؟
یک تصمیم شغلی بود. یک چالشی شگفت انگیز برای من بود و در فوتبال هیچ پاداشی بزرگتر از کمک به ملتی برای رسیدن به جام جهانی نیست. من آدم ماجراجویی هستم و دوست دارم با ملت های مختلف برخورد داشته باشم. این باعث افتخارم است که به همراه تیم ملی ایران دو بار به جام جهانی راه پیدا کردم.
*رابطه ات با کی روش چگونه است؟
ما بیش از 25 سال است که همکار و رفت و آمد خانوادگی داریم. او یکی از باهوش ترین مربیانی است که تاکنون در کنارش کار کردم. از او به خاطر فرصت هایی که به من داد، تشکر می کنم.
