به گزارش مشرق، حجت‌الاسلام و المسلمین رحیمیان عضو سابق دفتر امام خمینی و شاگرد ایشان اخیرا در گفتگویی با انتقاد از برخی رفتارهای کنونی اشخاص حاضر در موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی گفته بود "خیلی عجیب است و من واقعاً نتوانسته‌ام هنوز یک توجیه برای این قضیه پیدا کنم که چطور می‌شود کسانی که یک‌زمانی خودشان را جزو حواریون حاج احمد معرفی می کردند، رنج‌نامه حاج احمد آقا را چاپ و منتشر کنند البته برخی از این افراد در حال حاضر نیز در همان خاک‌ریز و سنگر پیرامونی دفتر و بیت امام جا خوش کرده‌اند و از حواریون فرزندان حاج احمد آقا تلقی می‌شوند چطور می‌شود امروز دلباخته و مدافع همان کسی باشند که امام  در نامه 6/1 /68 خطاب به او فرمود: «...برای این‌که در قعر جهنم نسوزید خود اعتراف به‌اشتباه و گناه کنید، شاید خدا کمکتان کند» درحالی‌که آن شخص به‌اشتباه و گناه خود اعتراف نکرد و رویه خود را با شدت بیشتری ادامه داد."

این سخنان اخیر شاگرد قدیمی امام خمینی(ره) با واکنش شدید سایت جماران که زیر نظر موسسه تنظیم نشر آثار امام به ریاست حجت الاسلام حسن خمینی اداره می‌شود، روبرو شد؛ این سایت در یادداشتی با حمله به حجت الاسلام رحمیان نوشت که  "آقای رحیمیان ابتدا با معرفی مرحوم شیخ عبدالعلی قرهی به بیت امام معرفی شد، مرحوم حاج احمد آقا ایشان را نپذیرفت ولی بعد به سفارش مرحوم آیت الله منتظری و به خاطر خط خوبی که داشت ، به دفتر امام آمد." 

اما به راستی حجت الاسلام رحیمیان کیست و امام نسبت به این شاگرد خود چه نظری داشته است. در گزارش زیر به سوابق این شاگرد قدیمی امام اشاره شده است:

حجت‌الاسلام و المسلمین محمدحسن رحیمیان در سال 1327 در اصفهان متولد شد. هرچند اولین دیدار  این شاگرد قدیمی امام خمینی با بنیانگذار انقلاب اسلامی از سال 40 و بعد از رحلت آیت‌الله بروجردی بود که وارد شهر قم شد اما سابقه شناخت او از امام پیشتر به دوستی پدرش (آیت‌الله یدالله رحیمیان) با امام برمی‌گردد.

کتابت اعلامیه‌ها، طومارها، دیوارنویسی فیضیه، چاپ و تکثیر عکس‌ها و همچنین طراحی و تهیه کارت‌های تبریک با تصویر امام(ره) برای نخستین بار و تولید انبوه کلیشه تصویر امام(ره)، از جمله فعالیت‌های وی در آغازین سال‌های تاریخ نهضت اسلامی است که در این راه بارها دستگیر شد. با تبعید امام خمینی به ترکیه و سپس عراق، رحیمیان در سال  44 به دلیل اینکه تحت تعقیب شدید رژیم پهلوی بود، مخفیانه به عراق گریخت و از همان زمان در دفتر امام خمینی در نجف مشغول به کار شد.اما  سایت وابسته به موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی طوری وانمود کرده که ارتباط رحیمیان با رهبر کبیر انقلاب اسلامی محدود به بعد از انقلاب بوده است. 

در مطلب سایت جماران علیه حجت الاسلام رحیمیان آمده است‌ "از اردتمندان خاص مرحوم منتظری بود و برادرش را داماد بیت آقای منتظری کرد. روزی که امام ایشان را عزل کرد ،گویا بسیار عصبانی و معترض بوده و به مرحوم حاج احمد آقا بد می گفته است..." این در حالی است که هم اکنون یکی از اعضای اصلی موسسه تنظیم و نشر آثار امام، شخص بدسابقه‌ای مانند سراج‌الدین موسوی است. ارتباط سراج‌الدین موسوی با بیت آیت‌الله منتظری سابقه دیرینی دارد و تنها دخترش را نیز به عقد میثم هاشمی نوه آیت‌الله منتظری و برادرزاده مهدی هاشمی معدوم در می‌آورد.

با این حال رحیمیان بعد از عزل منتظری از قائم مقامی رهبری، آنقدر از امام خمینی در این مسئله تبعیت داشت که در صفحه 248 کتاب خاطراتش(در سایه آفتاب) می‌نویسد "بعد از عزل آقای منتظری در اوایل فروردین 1368 در جلسه هیئت تحریریه ماهنامه ماهنامه پاسدار اسلام در مورد ادامه یا عدم ادامه درسهای نهج‌البلاغه آقای منتظری در مجله بحث شد. برخی از دوستان با استناد نامه 8 فروردین 68 امام موافق ادامه بودند و بعضی هم مخالف. اینجانب به نظرم رسید که موشوع را مستقیما از خود امام سوال کنم و روز بعد که خدمت امام رسیدم، ضمن اشاره به مضمون نامه 8/1/68 که می‌توانست مجوزی برای ادامه بحث علمی آقای منتظری باشد و با یادآوری این نکته که بحث نهج‌الیلاغه ایشان از آغاز شکل‌گیری مجله پاسدار اسلام در مجله جاپ شده است، برای ادامه آن کسب تکلیف کردم. حضرت امام با لحنی قاطع فرمودند: شما این کار را نکنید." در واقع رحیمیان درباره انتشار یک بحث علمی از مرحوم منتظری هم قائل به کسب تکلیف از امام خمینی بود.

در ادامه سایت جماران مسئولیت رحیمیان در دفتر امام خمینی را تنزل می‌دهد و می‌نویسد "منشی آقای رسولی محلاتی بود و همه کاری که در دفتر امام داشت این بود که قبض های وجوهات را می نوشت. هیچ دخالتی در امور سیاسی دفتر امام نداشت و با مراجعینی که می خواستند وجوهات شرعی پرداخت کنند در ارتباط بود." اما به واقع؛ حجت‌الاسلام رحیمیان از اعضای اصلی دفتر امام راحل بود و در خاطراتش چنین می‌نویسد "آقایان رسولی محلاتی و صانعی که از قدیمی‌ترین یاران بودند و این حقیر ارتباط مستقیم با حضرت امام داشتیم و صبح‌گاه هر روز کاری به اتفاق خدمت امام شرفیاب می‌شدیم."

همچنین امام راحل در نامه‌ای مورخ 1362/06/01 در تأیید مراتب امانتداری و خدمات آقایان حسن صانعی، سید هاشم رسولی محلاتی و محمدحسن رحیمیان چنین می‌نویسند "بینی و بین اللّه‌ شهادت می‌دهم که از اول زمانی که با من آشنا شده و متصدی امور مالی گردیده‌اندـ چه قبل از 15 خرداد و تبعید من به خارج، و چه پس از بازگشت از تبعید، و چه اوقاتی که انفرادی متصدی بودند، و چه پس از آنکه به واسطۀ زیادی کار و بعض مصالح با شرکت جنابان: آقای حاج سیدهاشم رسولی و آقای رحیمیان ـ حفظهمااللّه‌ تعالی ـ متصدی شده‌اند ـ با کمال صداقت و امانت و صمیمیت بوده و هستند، و دیناری تجاوز و تعدی به وجوه شرعیه ننموده‌اند، و با تمام همت وجدیت و حسن نیت، اینجانب را اعانت نموده، و هرگز چشمداشت مادی نداشته و ندارند. و اکنون نیز که با آقایان مذکور به اعانت اینجانب صرف عمر می‌نمایند، تمام این آقایان امین و صالح و خدمتگزار به اسلام می‌باشند."

حجت الاسلام رحیمیان همچنین از سوی امام خمینی جزو سه نفری بود که حق برداشت حساب جاری پانصد(دفتر امام خمینی) را داشت اما موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی مدعی می‌شود که وی بعد از فوت امام خمینی دیگر سراغی از حاج احمد نگرفت. این در حالی است که حجت‌الاسلام رحیمیان در همین مصاحبه درباره روزهای آخر عمر حاج احمد می‌گوید "حاج احمد در اواخر عمرشان به بیابان زده بود و در یک حالت‌های معنوی و دوری از همه‌چیز قرارگرفته بود.." یعنی حجت الاسلام رحیمیان جزو نزدیکترین افراد به حاج احمد خمینی بود.