به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، مهدی چمران در نشست رسانه‌ای که امروز ۲۷ خرداد ماه در بنیاد شهید چمران و به بهانه سی و هفتمین سالگرد شهادت دکتر مصطفی چمران برگزار شد، به شرایط خاص ایران در روزگار کنونی اشاره و بیان کرد: ما امروز در شرایط خاصی هستیم، البته این جمله در سال‌های اخیر بسیار گفته و شنیده شده و واقعیت این است که در سال‌های پس از انقلاب همواره شرایط ما خاص بوده، اما در روزگار کنونی بیش از هر زمان دیگری به انسجام و وحدت ملی نیاز داریم و شهدا همواره می‌توانند محور این وحدت ملی باشند، چرا که در راه وطن خود از هیچ خدمتی دریغ نکرده‌اند و شهید مصطفی چمران یکی از بزرگترین شهدا در طول تاریخ انقلاب اسلامی بوده است که زنده نگه داشتن نام و یاد او و همچنین شهیدان دیگر از مهم‌ترین وظایف ماست.
رئیس ستاد بزرگداشت مصطفی چمران با اشاره به ویژگی‌های این شهید گفت: چمران دارای ویژگی‌ها و شرایط خاصی بود، او در یکی از مهم‌ترین و معتبرترین دانشگاه‌های آمریکا یعنی دانشگاه برکلی درس خوانده و در رشته فیزیک الکترونیک دکتری گرفته بود و یک دانشمند بزرگ در این رشته به شمار می رفت. علاوه بر این، یک جهادگر و یک فرمانده بسیار تیزبین و توانمند بود که حتی بهترین جنگنده‌ها که دوره‌های خاص نظامی را پشت سر گذاشته بودند، به گرد پای او هم نمی‌رسیدند.
مهدی چمران اظهار داشت: شهید مصطفی چمران به مصر رفته بود و به مدت دو سال دوران آموزشی سخت چریکی و ضدچریکی را پشت سر گذاشته و هم آموزش دیده و هم آموزش داده بود؛ تا آنجا که فلسطینیان آن زمان به مصر می‌آمدند تا زیر نظر شهید مصطفی چمران آموزش ببینند. همچنین چه در دوران جنگ تحمیلی و چه در روزگار حوادث مربوط به کردستان، اگر کاری را دیگران نمی‌توانستند اجرا کنند، او خود به اجرا درمی‌آورد. برای مثال در دوره هشت سال دفاع‌مقدس، وقتی که سوسنگرد در محاصره تانک‌های عراقی بود، او به تنهایی به نبرد با دشمن رفت و با انبوهی از تانک‌های عراقی و سرنشینانش جنگید.
وی مصطفی چمران را یک مدیر توانمند با سازماندهی قوی دانست و افزود: ما نمونه مصطفی چمران را نداریم، او پیش از اینکه به آمریکا برود، در دانشگاه تهران درس می‌خواند و انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران را پایه‌گذاری کرده بود. وقتی به آمریکا رفت، انجمن اسلامی دانشجویان مسلمان را شکل داد. پس از آن به دعوت امام موسی صدر به جنوب لبنان و مرز میان این کشور و اسرائیل رفت و در یک مدرسه به نام جبل عامل به تربیت یک نسل و شکل دادن به یک جنبش نظامی پرداخت؛ تا آنجا که به جرأت می‌توان گفت دانه‌های مقاومت اسلامی امروز در لبنان و خاورمیانه آن زمان به همت شهید مصطفی چمران و در جنوب لبنان پی‌ریزی شده است. سرانجام چمران به ایران آمد و به خواست امام‌خمینی (ره) در این سرزمین باقی ماند، چرا که تصور امام راحل این بود که اگر مشکلات ایران برطرف شود، مسائل لبنان و فلسطین هم برطرف خواهد شد.
چمران ادامه داد: شهید مصطفی پیش‌بینی می‌کرد که صدام به ما حمله می‌کند اما کسی حرف او را نمی‌پذیرفت و باور نمی‌کرد؛ او حتی از شورای انقلاب آن زمان اجازه خواسته بود تا یک لشگر ۱۰ هزار نفری را سامان دهد و افسران متدین و شجاع ارتش را به عضویت آن درآورد.
به گفته رئیس پیشین شورای شهر تهران، شهید مصطفی چمران علاوه بر دانشمند، مدیر و رزمنده بودن، یک عارف هم بود، اما نه عارفی که چله‌نشینی کند و از مردم به دور باشد؛ او در بطن مردم زندگی و آنان را به حرکت تشویق می‌کرد. او همچنین یک هنرمند بود؛ تا آنجا که تابلوهای نقاشی‌اش هم از تکنیک بالایی برخوردار است و هم مضامین ارزنده‌ای را منتقل می‌کند. مصطفی چمران قلم خوبی هم داشت. «خدا بود و دیگر هیچ نبود» و «نیایش‌ها» از جمله آثار اوست که تسلطش بر ادبیات فارسی را به خواننده منتقل می‌کند.
رئیس ستاد بزرگداشت شهید مصطفی چمران به برنامه‌های این ستاد که همزمان با سی و هفتمین سالگرد شهادت او در تهران و دیگر شهرها اجرا می‌شود، اشاره و بیان کرد: ۳۱ خرداد روز شهادت دکتر چمران است، همزمان با این روز مراسم دعای کمیل در دهلاویه که در ۱۰ کیلومتری غرب سوسنگرد و محل شهادت دکتر چمران واقع است، برگزار می‌شود. علاوه بر این، مراسم اصلی ما چهارشنبه (۳۰ خرداد ماه) در تالار اندیشه حوزه هنری به اجرا درمی‌آید. در همان روز یک برنامه دیگر هم در وزارت دفاع اجرا می‌شود؛ در شهرهای ساوه و مشهد نیز همزمان با سالگرد شهادت شهید مصطفی چمران به اجرا درمی‌آید.
مهدی چمران در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه با توجه به اینکه دکتر مصطفی چمران یک شخصیت بین‌المللی است و کشورهایی چون لبنان او را می‌شناسند، بنابراین چه برنامه‌هایی در این کشور همزمان با سی و هفتمین سالگرد شهادت او به اجرا درمی‌آید؟ گفت: این‌گونه برنامه‌ها باید با همکاری وزارت امور خارجه و سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی به اجرا درآید. در تمام این سال‌ها این دو سازمان چنین کاری نکرده‌اند. حتی دلخواه ما این است که کتاب‌های مصطفی چمران به زبان عربی ترجمه شود.
برای مثال مجموعه دست‌نوشته‌های شهید مصطفی در ارتباط با لبنان در کتابی با همین نام گردآوری شده و می‌تواند یک کتاب مرجع باشد، اما این کتاب به عربی یا به انگلیسی ترجمه و منتشر نشده است و ای کاش این دو سازمان یعنی سازمان تبلیغات اسلامی و سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی به انتشار کتاب‌های شهید مصطفی چمران همت بگمارند؛ وگرنه رزمندگان ما کم از چریک‌هایی چون چه‌گوارا ندارند، درحالی‌که همه مردم جهان چه‌گوارا می‌شناسند ولی کسی چون مصطفی چمران که «سید حسن» افتخار می کند که از «چمران» حکم گرفته را نمی‌شناسد؛ گرچه این کوتاهی تنها به شهید چمران برنمی‌گرد، ما در ارتباط با همه شهدای خود کوتاهی کرده‌ایم.
