به گزارش مشرق، احسان گل محمدی روزنامه نگار طی یادداشتی نوشت: "بیش از ۹۰ درصد، برای دریافت یارانه‌ها ثبت نام کرده‌اند." این آمار در حالی بود که دولت هرچه در توان داشت گذاشت تا مردم انصراف دهند؛ از راه‌اندازی کمپین انصراف از یارانه، اظهارات نامتعارف مسؤولان دولتی مبنی بر اینکه حتی آنهایی هم که احتیاج دارند انصراف دهند، و درخواست از مردم برای داشتن رفاه بیشتر با انصراف از دریافت یارانه بگیرید تا قبضه کردن زیرنویس‌های تلویزیون و حتی حضور در سال پایتخت؛ دولت چاره ای نداشت و نیاز بود که در اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها، تعداد زیادی از مردم از گرفتن یارانه انصراف دهند؛ اما خب اصلا آنچه کردند برای رسیدن به این هدف نتیجه نداد.

با توجه به واکنش تند مردم به بحث درخواست دولت برای انصراف از یارانه ها به نظر می رسید که دیگر دولت درخواستی از مردم حداقل فعلا نکند! اما گویا دولت چنین فکری نداشت و دوباره درخواست دیگری مطرح کرد: "ارز و طلای" خود را به بازار تزریق کنند."  اما سوال اینجاست که چرا این درخواست ها تقریبا در تمامی دنیا جواب می دهد اما در ایران نه! بخوانید:

چندی قبل دولت مالزی برای تسویه بدهی ۲۵۰ میلیارد دلاری خود، صندوق امید تاسیس و از مردم درخواست کمک کرد، در عرض کمتر از یک ماه مردم، 33 میلیارد دلار به این صندوق کمک کردند.

یادداشت دیگری از احسان گل محمدی را بخوانید:

چرا در کانال تلگرامی «سفیر ایران در انگلیس» خبری از انگلیس نیست؟

قبل از این درخواست دو تصمیم مهم در مالزی انجام شد: حقوق تمامی دولتمردان مالزی 10 درصد کاهش پیدا کرد؛ نجیب رزاق، نخست‌وزیر سابق مالزی به اتهام فساد مالی بازداشت شد و امروز هم دادگاهی می شود.

در ادامه چند خبر از خبرهای روزهای گذشته را که می شود با خواندن آن فهمید چرا مردم ایران رفتاری مانند رفتار مردم مالزی ندارند نقل می کنم:

خبر اول: برای انتشار اسامی{ و نه محاکمه و جریمه} شرکت هایی که دلار 4200 تومانی گرفته اند کلی اختلاف ایجاد شد و آخر هم اسامی نصفه و نیمه منتشر شد؛ نصفه و نیمه منتشر شدن آنها حرف من نیست؛ حرفی است که بانک مرکزی پس از انتشار لیست دریافت کنندگان ارز 4200 تومانی مطرح کرد: "......در برگیرنده تمام کالاهای تامینِ ارز شده توسط بانک مرکزی نیست." یک مسئول بگوید چرا برای انتشار {آن‌هم نصفه و نیمه} اسامی افرادی که ارز 4200 تومانی گرفته اینقدر باید فشار رسانه ای انجام و یا صغری کبری چیده شود؟

خبر دوم: چند روز پیش عکسی منتشر شد که در آن تصویر معاون رئیس جمهور سوار بر هواپیمای کلاس تجاری است! این در حالیست که  حسن روحانی در نشست هم اندیشی مدیران ارشد دولت گفته بود: اگر قبلاً با بلیط‌های درجه یک و تجاری به سفر می‌رفتیم حالا باید با بلیط‌های اقتصادی سفر کنیم که مردم "ببینند"!

آقای روحانی مردم دیدند و سوالی از شما دارند؛ وقتی در میان حقوق بگیران شما گوش شنوایی برای اجرای دستورات شما وجود ندارد، چرا باید مردم به حرف شما گوش دهند و طلا و ارزهایشان را تقدیم کنند؟

خبر سوم: مجتبی ذوالنور، رئیس کمیته هسته‌ای کمیسیون امنیت ملی، در مصاحبه با روزنامه ای گفت: "وقتی آقای اوباما در جریان بحث برجام تصمیم گرفت به آقایان حال بدهد، به ٢٥٠٠ نفر از ایرانیان تابعیت اعطا کرد و برخی آقایان و مسئولان با یکدیگر مسابقه گذاشتند که فرزندانشان جزو این ٢٥٠٠ نفر باشند." اگر این خبر درست باشد یعنی در هنگام مذاکرات هسته ای هم این دوستان به جای اینکه برای معیشت مردم با آمریکا چانه بزنند به دنبال گرین کارت بودند! یعنی در حساس ترین شرایط { مذاکرات هسته ای و عقد برجام} هم به جای منافع مردم به دنبال منافع خودشان بودند!

این تنها سه خبر از انبوه اخباری است که با خواندن آن می توان به مردم ایران حق داد که عملکردی متفاوت با مردم مالزی داشته باشند.
این نوشتارها قطعا بر رویه اخیر برخی از افراد مسئول تاثیری نمی گذارد چرا که فردی به گرگی در یکی از روستاها خواست نصیحت کند که گله های گوسفند را ندزد چرا که جمعیت زیادی از کودکان یتیم و زنان بیوه از فروش این گله ها ارتزاق می کنند؛ در اواسط این نصیحت گرگ به آن فرد گفت: زودتر نصیحتت را تمام کن، گله رفت!