به گزارش مشرق، شیرین‌سخن است و کلامش به دل می‌نشیند. پامنبری زیاد دارد و میان اهالی به «واعظ» مشهور است؛ اما شهرتش دلیل دیگری دارد؛ بانی خیر است و با کمک‌های کوچک اهالی و حمایت مالی خیران برای کارتن‌خواب‌های شوش در مسجد غذا می‌پزد و میانشان توزیع می‌کند. گاهی برای توزیع خودش هم می‌رود، در کوچه‌ها می‌گردند و کارتن‌خواب‌ها را به غذایی گرم و خوش‌طعم مهمان می‌کنند. غذایی که به نام ائمه (ع) متبرک است. امام جماعت «مسجد وفا» محله شوش اهل وفاست با اهالی و آسیب دیدگان این محله محروم. مسجد را هم به پاتوق کار خیر تبدیل کرده است؛ و البته جایی برای رفع مشکلات محله؛ از امنیت گرفته تا رسیدگی به محرومیت‌ها و آسیب‌های اجتماعی.
سهم کارتن‌خواب‌ها محفوظ است
پخت غذا برای کارتن‌خواب‌ها پیشنهادی بود که به همت حجت‌الاسلام «حسن کمالی» و با استقبال مسجدی‌ها به نتیجه رسید. امام جماعت مسجد وفا دراین‌باره می‌گوید: «هر وقت بانی برای طبخ غذا پیدا شود یا کمک‌های اهالی به مبلغ کافی برسد دیگ‌ها را بار می‌گذاریم. اهالی کمک می‌کنند و هر بار معمولاً 40 یا 50 نفر از نمازگزاران یا اهالی بانی نذری می‌شوند. هر یک هم از 2 هزار تومان تا هرچقدر که بخواهند کمک می‌کنند. در تمامی مناسبت‌های مذهبی نیز برنامه پخت نذری و اطعام در مسجد برپاست و سهم کارتن‌خواب‌ها محفوظ. هرچقدر که غذا بپزیم با کمک مردم حدود 150 تا 300 پرس غذا هم برای کارتن‌خواب‌ها اضافه می‌کنیم. معمولاً هر دو هفته یک‌بار دیگ نذری در این مسجد بار گذاشته می‌شود. حدود 6 یا 7 ماه پیش کمک‌های مردمی بیشتر بود و هر هفته حدود 300 تا 400 پرس غذا برای کارتن‌خواب‌ها می‌بردیم. برای توزیع غذا یا وانت می‌گیریم یا مسجدی‌ها خودشان با خودروهایشان غذاها را می‌برند و در معابر به کارتن‌خواب‌ها می‌دهند.»
کمک اهالی برای کار خیر
تعداد غذای نذری در مسجد وفا گاهی از هزار پرس هم می‌گذرد. بیشتر وقت‌ها هم غذا چلو جوجه است یا عدس‌پلو. طبقه بالای مسجد آشپزخانه مجهزی راه انداخته‌اند و اگر تعداد دیگ‌ها زیاد شود حیاط مسجد هم هست. کار پخت و توزیع غذا را هم اهالی بر عهده‌دارند و صاحبان حاجات یا حاجت‌رواها. حاج‌آقا کمالی از اتحاد و همبستگی اهالی برای کار خیر تمجید می‌کند و می‌گوید: «همبستگی و کمک اهالی برای کار خیر مایه برکات است. یک خیریه هم در مسجد داریم. خیریه تعاون اسلامی بیش از 180 خانوار را تحت پوشش دارد و هزینه‌هایش از طریق کمک‌های کوچک اهالی و حمایت مالی خیران تأمین می‌شود. چند نفر از پزشکان محله یاور ما هستند برای کمک به محرومان. هر وقت پول کم بیاید درخواست کمک می‌کنیم و نه نمی‌گویند. به خانوارهای نیازمند در اعیاد و مناسبت‌ها سبد کالا می‌دهیم.» امام جماعت مسجد وفا چون از ولی‌فقیه و علمای عظام قم اجازه امور حسبیه دارد از خمسی که دریافت می‌کند سهم سادات را برایشان هزینه می‌کند. به‌تازگی نیز دو جهیزیه برای سادات نیازمند تهیه‌کرده‌اند. در مسجد وفا برای امور خیر تقسیم کار شده است. همه هستند؛ از فرمانده بسیج خواهران مسجد و بانویی از معلمان قرآن محله گرفته تا روسای ادارات، پزشکان، داوطلبان محلی، بازاری‌ها و اهالی. این‌طوری شبکه‌ای توانمند ایجادشده که می‌تواند برای بهبود وضعیت محله اقدام کند. نمونه‌اش هم اینکه به گفته حاج‌آقا کمالی رئیس کلانتری 159 شوش به‌طور مستمر در مسجد حضور می‌یابد و برای بهبود وضعیت امنیت محله با نمازگزاران به تبادل نظر می‌پردازد.
پول حج‌شان را اهدا کردند
حاج‌آقا کمالی دکترای حقوق و مبانی اسلامی از دانشگاه تهران دارد. نزد بزرگانی نظیر آیت‌الله میلانی، آیت‌الله شهید عبدالکریم هاشمی نژاد، شهید مطهری و شهید مفتح درس فقه و اخلاق آموخته و الگویی شده برای سبک زندگی اسلامی و معنوی در این زمانه مدرن و شلوغ. حالا هم هفته‌ای سه روز در جلسات درس خارج مقام معظم رهبری شرکت می‌کند. در آستانه هفتادسالگی نه از آموختن بازمی‌ماند نه از تلاش. می‌گوید: «این مردم خوب‌اند. باید هوایشان را داشت. اهالی این محله همگی مثل قوم‌وخویش خودم هستند. فقر و مشکلات در این محله زیاد است اما معنویت هم زیاد است.» مثال می‌آورد و می‌گوید: «3 سال پیش می‌خواستیم مسجد را بازسازی و تجهیز کنیم. مادر شهید سیانکی و مادر شهید عامری پولی را که برای سفر حج کنار گذاشته بودند، اهدا کردند.»
مسجد وفا را 60 سال پیش فخرالملوک و زینت الملوک، تنها فرزندان مرحوم شبیر ساختند که واقف بزرگ محله شوش بود. در کتیبه قدیمی مسجد هم نام مسجد شبیر ذکر شده است. بعدها حبیب‌الله شبیر به سبب علاقه‌ای که به دامادش سید فخرالدین وفا داشت و به دلیل خدمات خیریه‌ای که وی در این مسجد به مردم ارائه می‌داد نام مسجد را وفا گذاشت. مسجدی که هنوز هم به دستگیری از نیازمندان و رسیدگی به امور شهروندان مشهور است.
جایزه 10 هزارتومانی
هرکسی در مسجد وفا 40 شب نماز جماعت بخواهد پیش حاج‌آقا کمالی جایزه دارد. هر کودک یا نوجوانی هم «آیه‌الکرسی» و «وان‌یکاد» را حفظ کند جایزه نقدی می‌گیرد. چقدر؟ 10 هزار تومان. خیلی‌ها هم این جایزه را گرفته‌اند و خیلی‌ها هم مشغول حفظ هستند؛ و این هم خاطره‌ای جالب از امام جماعت مسجد که می‌گوید: «یک‌بار یک پیرمردی از نمازگزاران آمد و گفت من هم این آیات را حفظ کرده‌ام و جایزه‌ام را بدهید. جایزه‌اش را گرفت و خوشحال شد. نیاز مالی هم نداشت و خودش کسی است که مدام در امور خیر به مسجد کمک می‌کند.»
اشک در چشمم جمع شد
توزیع غذای نذری میان کارتن‌خواب‌ها خاطرات بسیار برای حاج‌آقا کمالی بر جا گذاشته است. خودش تعریف می‌کند: «یک‌بار برای کارتن‌خوابی غذا بردم و تا چشمش به ظرف غذا افتاد گفت حاج‌آقا من غذاخورده‌ام. بعد به یک کارتن‌خواب در آن‌سوی خیابان اشاره کرد و گفت این را بدهید به او، گرسنه است. اشک در چشمم جمع شد. این آدم‌ها گرفتارند، خیلی گرفتاری دارند ولی انسانیت و عاطفه‌شان را از دست نداده‌اند. باید به این‌ها کمک کرد.» کمکی هم که خودش می‌کند هماهنگی با شهرداری و کلانتری محله است تا کارتن‌خواب‌ها را به مددسرای شوش ببرند و حداقل جایی برای خواب داشته باشند.
کار خیر که باشد...
توزیع غذا معمولاً با گروهی به سرپرستی «علیرضا افشنگ» است. یکی از ساکنان قدیمی محله که آشپزی نذورات را هم بر عهده دارد. کل ایام ماه شعبان را هم در حرم امام حسین (ع) آشپزی می‌کند و افتخارش این است که خادم آن حرم است. «افشنگ» درباره توزیع غذا میان کارتن‌خواب‌های شوش می‌گوید: «به همراه چند نفر از اهالی می‌رویم. معمولاً به جاهایی که کارتن‌خواب‌ها بیشترند ازجمله معابر اطراف میدان شوش، پارک دباغی، میدان هرندی، محدوده کوه گچی و... می‌رویم. هر بار حدود 200 غذا می‌بریم ولی تعداد غذا گاهی به 300 یا 400 هم می‌رسد.» درباره امام جماعت مسجد وفا هم می‌گوید: «خدا را شکر که این محله امام جماعت خوبی دارد. در کار خیر پیش‌قدم است و اهالی هم لبیک می‌گویند. کار پخت و توزیع نذری سنگین است اما شور و حالی دارد که آدم خسته نمی‌شود. کار خیر که باشد همت و اراده و نیرویش را خدا می‌رساند.»
