اسدالله مشایخی

در مراسم گرامیداشت مرحوم اسدالله مشایخی خبرنگار و نویسنده پیشکسوت دفاع مقدس مطرح شد که پیشکسوتان یادگاران دوران دفاع مقدس هستند و تجربیاتی که در سینه دارند به منظور انتقال به نسل آینده باید مکتوب شود.

 به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق به نقل از ایکنا، مراسم گرامیداشت مرحوم اسدالله مشایخی خبرنگار و نویسنده پیشکسوت دفاع مقدس و عضو انجمن روزنامه نگاران دفاع مقدس، عصر روز گذشته؛ ۱۶ تیرماه با حضور سردار سعید الفتی، مشاور رئیس مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس و جمعی از اعضای انجمن در سالن اجتماعات خبرگزاری ایسنا برگزار شد.

سردار الفتی، مشاور رئیس مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس با اشاره به ویژگی‌های اسدالله مشایخی، گفت: او در هر رسانه‌ای که مشغول به فعالیت بود، عاشقانه کارش را انجام می‌داد و هدفش اطلاع‌رسانی بود. خاطرات ایام دفاع مقدس در سینه‌های تک تک خبرنگاران دفاع مقدس باقی مانده است و این خاطرات باید مکتوب شود چراکه آنها تجربه‌کنندگان روزهای بحران بودند و همین تجربه‌ها را می‌توانند در اختیار آیندگان قرار دهند و این امر محقق نخواهند شد مگر آنکه تجربیات تبدیل به مکتوبات شود.

وی ادامه داد: از دست دادن فردی همچون مشایخی برایمان بسیار گران بود اما باید از این فرصت استفاده کرده و بستری را ایجاد کنیم تا تجربیات خبرنگاران دفاع مقدس را ثبت و ضبط کنیم.

مشاور رئیس مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس تصریح کرد: امثال مشایخی، یادگاران دفاع مقدس هستند و تعداد این افراد بسیار کم هستند. ما باید تاریخ شفاهی را مستند کنیم و برای آیندگان مورد استفاده قرار دهیم. ما اعلام آمادگی می‌کنیم تا در زمینه جمع‌آوری تاریخ شفاهی سرمایه‌گذاری کنیم.

سردار الفتی تصریح کرد: امروز ۳۵ سال از هشت سال دفاع مقدس گذشته است اما هنوز نتوانسته‌ایم کار مثبتی در این زمینه ایجاد دهیم. اگر سفری به آلمان داشته باشید متوجه می‌شوید که آنها برای بازماندگانی جنگشان چه اقدامات مثبتی انجام داده‌اند و تا چه اندازه مستندات تولید کرده‌اند.

وی بیان کرد: خبری امروز به دستم رسید مبنی بر اینکه پوتین دستور داده است تا تعدادی از تجهیزاتی که در سوریه استفاده شده را از دمشق به موزه مسکو منتقل کنند. موزه جنگ مسکو در زمان انقلاب مارکسیستی شروع شد و همه اعتبارات کشور صرف ساخت این موزه جنگ شد و با وجود اعتبارات اندکشان، ذره‌ای از اعتبارات موزه تعطیل نشد و با قوت به کار ساخت موزه ادامه دادند و نتیجه‌اش موزه کنونی جنگ مسکو است. موزه جنگ مسکو نمایانگر اهمیت این امر است.

مشاور رئیس مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس ادامه داد: ما برای هشت سال دفاع مقدس چه کرده‌ایم؟ چگونه هشت سال رشادت‌ها را به نسل امروز انتقال داده‌ایم؟ البته کارهایی در بنیاد حفظ آثار و ارزش‌های دفاع مقدس، سپاه، ارتش و حوزه هنری انجام شده است. همچنین هم‌اکنون در سه شیفت اقداماتی در این حوزه در مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس در حال انجام است که امیدواریم بتوانیم به خوبی ایثارگری‌های رزمندگان هشت سال دفاع مقدس را به نسل امروز منتقل کنیم.

وی بیان کرد: برگزاری دوره‌های آموزشی برای تولید اسناد، پیشنهاد مناسبی است که ان‌شاءالله بتوانیم با حمایت و تأیید سردار نائینی، رئیس مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس محقق کنیم.

مسئولانی که به مشایخی بی‌توجهی کردند، در صف اول مراسم ترحیمش حاضر شدند

در ادامه سعید علامیان، دبیرکل انجمن روزنامه‌نگاران دفاع مقدس، با اشاره به ویژگی‌های مرحوم اسدالله مشایخی اظهار کرد: اسدالله اهل قلم بود و قلم بسیار قوی داشت. او گزارشگر کم نظیری بود. این روزنامه‌نگار پیشکسوت تجربه بسیاری داشت و معتقدم تجربه با صرف پول و موقعیت به دست نمی‌آید بلکه تجربه با صرف عمر به دست می‌آید و مشایخی عمرش را صرف کسب این تجربیات کرد.

وی افزود: استاد مشایخی صاحب تجربه بود اما تجربه‌هایی که خریداری نداشت. انتقال تجربه برای دو گروه باید میسر شود که خبرنگاران جوان و مدیران فرهنگی باید از تجربیات پیشکوستان عرصه دفاع مقدس بهره‌مند شوند. منتها بسیاری از مسئولان در این امر غفلت کردند. برای مثال جایزه ایثار و رسانه تنها در یک دوره برگزار شد و دیگر ادامه نداشت.

دبیرکل انجمن روزنامه‌نگاران دفاع مقدس تصریح کرد: اسدالله مشایخی، پیشکسوتی بود که انتظار داشتیم مدیران فرهنگی به سراغش برود اما مدیرانی که درهای اتاقشان را به روی او بستند، در صف اول مراسم تدفین او ایستادند.

وی بیان کرد: سال ۶۹ از سوی روزنامه سفری به یوگوسلاوی داشتم و یک روز پارکی را مشاهده کردم که بسیار شلوغ بود. جلوتر که رفتم پیرمردی را دیدم که روی کتی که پوشیده بود، نمادهای بسیاری را آویزان کرده و همه دورش جمع بودند و با او عکس یادگاری می‌گرفتند و وقتی علت را جویا شدم متوجه شدم که این پیرمرد یکی از کهنه‌سربازان جنگی بود که هرهفته به پارک می‌آمد تا خاطراتش را برای نسل جوان بازگو کند اما ما در این زمینه چه کرده‌ایم. امیدواریم بتوانیم ما هم فرهنگ هشت سال دفاع مقدس را به نسل امروز منتقل کنیم.

نگذاریم طوفان فهم جوانان آنها را از ما دور کند

در ادامه سعید صادقی، عکاس دفاع مقدس ضمن گلایه از وضعیت کنونی گفت: متأسفانه برخی از ریاکاران در عرصه دفاع مقدس وارد شدند و باور نسل جوان را خراب کردند. نسل امروز ما منتظر زمان نمی‌ماند تا تجربیاتمان را به آنها منتقل کنیم بلکه خودشان مسیرشان را خواهند پیمود.

وی افزود: قلم اسدالله مشایخی، آنقدر قوی بود که کمتر از گلشیری نبود. همیشه او را با دختر بیمارش تنها می‌دیدم درحالی که روز تشییعش آنقدر شلوغ بود که حد نداشت.

عکاس دفاع مقدس تصریح کرد: کسی به اسدالله مشایخی اجازه نداد تا خلاقیتش دیده شود. او را از روزنامه کیهان اخراج کردند درحالی که او در حوزه کاری‌اش بهترین بود.

وی بیان کرد: وضعیت اقتصادی مشایخی بسیار نامناسب بود درحالی که او از دوران نوجوانی برای انقلاب و دفاع مقدس زحمت کشید. جوانان امروز ما بسیار قوی هستند و تجربه‌های ما برای‌شان کمدی است، نگذاریم طوفان فهم‌شان، آنها را از ما دور کنند.

عکاس دفاع مقدس تصریح کرد: صلح انسان را به بهشت می‌برد و جنگ چیزی برای ما ندارد، پس چرا باید از جنگ به عنوان دفاع مقدس یاد کنیم؟ کجای جنگ مقدس بود که امروز اینچنین باید آن را وصف کنیم.

وی بیان کرد: آثار عکاسان جنگ باید نقد شود، چرا همیشه آثار عکاسان بین‌المللی مورد نقد قرار می‌گیرد درحالی که عکاسان جنگ را به حال خودشان رها کرده‌ایم.

صادقی ضمن گلایه از عملکرد بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس تصریح کرد: این بنیاد زیر پای هنرمندان را خالی می‌کند. تا کی باید از یکدیگر تعریف کنیم و کمی رک صحبت کنیم و از تلخی‌ها بگوییم. خبرنگاران روزبه روز تحقیر می‌شوند وجایگاهی برای‌شان لحاظ نمی‌شود. اتفاقات بدی را شاهد هستیم که امیدواریم رو به بهبود باشد.

 سادگی و مهربانی دوران دفاع مقدس را باید به نسل امروز منتقل کرد

در ادامه جلال خوش‌چهره، خبرنگار پیشکسوت دفاع مقدس اظهار کرد: از اسدالله مشایخی یک قدیس نسازیم، او تنها یک اسدالله بود و در این مقطع امثال اسدالله بسیارند و اگر امروز جنگی در میان بود، همین خبرنگاران جوان امروز همچون ما و اسدالله بودند و به میدان می‌رفتند.

وی افزود: در هشت سال دفاع مقدس رزمنده‌ای می‌جنگید و ما روزنامه‌نگاران وظیفه داشتیم تا پشت جبهه را برای مردم اطلاع‌رسانی کنیم و منتقل کنیم. برگزاری کاری که با روزنامه‌نگاران در دوران جنگ انجام می‌دادیم، ایجاد هارمونی و فهم مشترک بود.

خبرنگارپیشکسوت دفاع مقدس تصریح کرد: وظیفه ما در دوران جنگ این بود که از یک بسیجی که دیگران چهره‌ای عبوس می‌دانستند، فردی بسازیم که از تمامیت ارضی کشورش دفاع می‌ند. روزنامه‌نگاران دفاع مقدس، معنای بسیجی را مدرسه عشق کردند.

وی بیان کرد: ما در جنگ، مهربانی، ساده بودن، مظلومیت رزمندگان را دیدیم. ما فاو و فتح خرمشهر را دیدیم و اگر به ما روزنامه‌نگاران دفاع مقدس اجازه دهند تا این مفاهیم را منتقل کنیم که رزمنده برای کشته شدن رفت تا آیندگان زنده بمانند. در جبهه روحانی را با یک رزمنده معمولی نمی‌توانستیم تشخیص دهیم چون آنقدر در یک سطح فروتنانه بودند. روحانی در جبهه‌ها پوتین‌های رزمندگان را واکس می‌زد و به هنگام نماز جماعت در صف متوجه می‌شدیم که او روحانی است.این‌ موارد را باید به نسل جوان منتقل کنیم.

خوش‌چهره اظهار کرد: ما خبرنگاران پیشکسوت دفاع مقدس طلبی از کسی نداریم. رزمندگان مهربان و غمخوار هم بودند. لقمه تقوا در سفره‌ها به راه بود. لقمه تقوا همان آخرین لقمه‌ای بود که در سفره باقی می‌ماند و هرکسی به نفع دیگر کنار می‌رفت. آن روزها کسی خشن، عبوس، بی‌رحم و دروغگو نبود.

وی بیان کرد: کشوردوران سختی را می‌گذراند، یک سری از داخل و یک سری از خارج کشور را تیکه پاره می‌کنند. نباید کاری کنیم که بسیجی چماقی روی سر مردم باشد. ما و تجربه‌های ما می‌تواند کشور را برای عبور از این بحران کمک کند. باید از تجربه‌های پیشکسوتان دفاع مقدس بهره‌مند شد. ما رسانه‌ای‌ها باید قدر یکدیگر را بدانیم.

ضرورت استفاده از تجربیات پیشکسوتان دفاع مقدس

در ادامه حجت‌الاسلام والمسلمین سعید فخرزاده، عضو شورای مرکزی انجمن روزنامه‌نگاران دفاع مقدس، با اشاره به ویژگی‌های مرحوم مشایخی اظهار کرد: آقای مشایخی باید زنده می‌بود تا از تجربه‌شان استفاده می‌کردیم. فوت او همه ما را برانگیخت تا از این موضوع غفلت کنیم که نتوانستیم از تجربه‌های ارزشمند یک خبرنگار دفاع مقدس بهره‌مند شویم.

در ادامه پرویز بیگی‌حبیب‌آبادی، نویسنده دفاع مقدس اظهار کرد: تجربیات پیشکسوتان دفاع مقدس باید همیشه و در هر برهه‌ای مورد استفاده و حمایت قرار بگیرد. یک روزی جشنواره شعر دفاع مقدس برگزار و سپس تعطیل شد.

وی افزود: از زمان جنگ تا کنون اسناد بسیاری را جمع‌آوری کرده‌ام، درحالی که حمایتی از این اسناد نمی‌شود. با هر سازمان و ارگانی که صحبت می‌کنیم، انگار برای‌شان این اسناد اهمیتی ندارد. چند وقت پیش سری به یکی از ارگان‌ها زدم و متوجه شدم که اسناد بسیاری را در درون گونی ریخته‌اند و بی‌توجه گوشه‌ای افتاده است. ای کاش قدر این اسناد را بدانیم.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس