سرویس فرهنگ و هنر مشرق - حاشیه و جنجال‌های حذف بهروز افخمی از برنامه هفت همچنان تمام نشدنی است و سئوال بزرگی  که از ناصر کریمان در برنامه «حالا خورشید» پرسیده نشد، درباره دلایل حذف بهروز افخمی بود. تا ایشان با صراحت لهجه‌ای که ادعایش را دارد، به صورت شفاف پاسخ دهند، چرا افخمی حذف شد؟ چرا مدیر همه کاره شبکه سوم سیما ( مدیر گروه اجتماعی شبکه سه) به این سئوال پاسخ شفافی نمی‌دهد؟

بیشتر بخوانید:

بهروز افخمی: سینمای ایران را ۱۰ نفر مدیریت می‌کنند/ برای اجرای هفت کسی را پیدا می‌کنند که فکر آبرویش نباشد

اگر مدیران رسانه ملی ادعای شفاف‌سازی دارند، بدون پرده پوشی اعتراف کنند چرا بهروز افخمی را از روی آنتن برنامه هفت حذف کردند. افخمی نه مبتلا به روشنفکری مدل جیرانی بود و نه به سردمزاجی محمود گبرلو دچار. سینماگری که به صراحت سخن می‌گفت و مطالبه‌اش حل مشکلات و معضلات فرهنگی در حوزه سینما بود. جناب آقای میرباقری و ناصر کریمان که کمر به قتل برنامه هفت بستند یکبار برای همیشه، به صراحت بفرمایند که چرا افخمی را از برنامه هفت حذف کردند؟ این سطح از پرده پوشی در رسانه‌ای که عنوان ملی را یدک می‌کشد ، شکل معقولانه‌ای ندارد. بالاخره مدیران این رسانه باید به مطالبات ملی که از طریق رسانه‌ها درج می‌شو،د پاسخ روشنی بدهد. افخمی‌هم نمی‌تواند با صراحت دلایل حذف خود را با رسانه‌ها در میان بگذارد، چون هر فیلمسازی در این کشور، روزی گذرش به رسانه ملی خواهد افتاد. یقینا افخمی ممنوع تصویر نیست چون در دو برنامه جهان‌آرا و سختانه حضور یافت، پس حذف افخمی از برنامه هفت دلایل دیگری دارد که معاونت سیما و مدیر گروه اجتماعی شبکه سوم سیما حاضر به روشن کردن این ابهام بزرگ نیستند و طبیعی است که با همین رفتارها، مجری بعدی برنامه هفت باید با این تصور روی صندلی برنامه هفت بنشیند که برنامه بعدی‌اش را ممکن است، اجرا نکند و فرد دیگری جایگزینش شود. این رفتار موجب تعامل با همکاران محتمل برنامه هفت نخواهد شد و به نوعی بی اعتمادی دامن خواهد زد.

اما پس از حذف افخمی، اتفاق دیگری افتاد و چند گزینه توسط رسانه‌ها مطرح شدند که معاون سیما در کنش رسانه‌ای دیگری فرمودند: هر گزینه دیگری توسط رسانه‌ها برای هدایت برنامه هفت مطرح شود، روی صندلی این برنامه نخواهد رفت و حذف خواهد شد.

 اما انتصاب علی فروغی به عنوان مدیر شبکه سوم سیما، امیدهای از دست رفته را دوباره زنده کرد و خیلی از مطالبه‌گران با توجه به تغییر محسوس برنامه‌های اخیر شبکه سه، این تصور برایشان پیش آمد که برنامه هفت افخمی با حضور این مدیران جوان و جسور احیا خواهد شد. اما شنیده‌ها حاکی از آن است که افخمی روی صندلی برنامه هفت بازنخواهد گشت و گزینه مد نظر برای اداره این برنامه «محمد حسین لطیفی» کارگردان است.

با کمی صراحت اگر کارنامه لطیفی را بررسی کنیم او کارگردان شکست خورده‌ و ناموفقی است و هم اکنون فیلمی روی پرده سینماهادارد (به وقت خماری)  که نه از سوی منتقدان و نه از سوی مخاطبان به هیچ عنوان مورد توجه قرار نگرفته و سریال مناسبتی ایشان با عنوان «سر دلبران» که در ماه رمضان پخش شد، یکی از نازل‌ترین و ضعیف‌ترین سریال های دهه نود است. کارگردانی که در بدو ورودش به سینما با آثاری نظیر عینک دودی، دختر ایرونی ، توفیق اجباری و فصل اول سریال ساخت ایران به عنوان یک فیلمفارسی‌ساز تمام عیار شناخته می‌شد که تنها در طول حیات هنری‌اش تنها یک فیلم سینمایی متوسط اما شاخص به نام روز سوم در کارنامه‌اش دارد که ایده اصلی فیلم بر اساس ممیزی‌های سینمای ایران بنا شده است.

دلیل دومی که محمد حسین لطیفی نمی‌تواند مجری خوبی برای هفت باشد، این است که او با مفهوم گفتمان غریبه است. بر خلاف افخمی که گفتمان تالیفی خودش را دارد و می‌توان به همکاری‌اش با سید مرتضی آوینی استناد کرد، لطیفی فاقد این گفتمان است. کارنامه لطیفی نشان می‌دهد نرخ روز را به خوبی می‌تواند پیدا کند، در هیاهوی سینمای دختر پسری دوم خرداد او فیلم دختر ایرونی را ساخته است که همچنان عنوان یکی از فیلمفارسی‌ترین فیلم‌های پس از انقلاب را یدک می‌‎‌کشد. قبل از دختر ایرونی لطیفی فیلم سرعت را به سفارش و پس از دختر ایرونی  و خوابگاه دختران، بازهم فیلم روز سوم را به سفارش مدیران وقت ساخته است. آثار یک کارگردان هویدا کننده مرزهای گفتمانی اوست و لطیفی در سفارش پذیری مولف‌ترین کارگردان سینمای ایران است، در نتیجه او کرسی برنامه هفت «پسر حرف گوش کن» مولفی خواهد بود. این نکته را باید در نظر داشتیم که برنامه هفت در هدایت سینما  با خلق بحث و تبادل نظر سفارشی نمی‌تواند برنامه پیشرو باشد و اگر در نظر دارند کارگردان محوری و حضور یک فیلمساز می‌تواند عامل ارتقاء گفتمانی برنامه هفت شود، قطعا مرز گفتمان لطیفی با حامد عنقا (فیلمنامه نویسش) و مجری سابق برنامه  سینما دو هیچ تفاوت مشهودی ندارد و کارگردان توفیق اجباری، نمی‌تواند در مسیر توسعه گفتمانی سینمای ایران گام موثری بردارد. لیکن حضور لطیفی  برنامه هفت را به مسیری سفارشی رهمنون خواهد ساخت. اما نکته مهمتر این است که معاونت سیما و مدیر اجتماعی گروه شبکه سوم سیما اگر قصد داشته باشند، گزینه‌ای مثل لطیفی را روی صندلی هفت بنشانند، این برنامه بدون بدمن بزرگ و مولف سینمای ایران، مسعود فراستی انتظارات مخاطبان برنامه هفت را برآورده نکرده خواهد. غیر از سینماگران ، مخاطبان واقعی برنامه هفت، این برنامه را فقط به خاطر حضور مسعود فراستی دوست خواهند داشت.