به گزارش مشرق، اکبر نصراللهی در روزنامه صبح نو نوشت:

خانواده جانباز:
 آقای قاسم رضایی (جانباز اعصاب و روان دفاع مقدس)، در پارک افسریه تهران مفقود و پلیس او را به‌علت شباهت به افاغنه در زمستان به افغانستان دیپورت کرد تا اینکه در روستایی در این‌کشور از گرسنگی و تشنگی جان باخت.
سرداررحیمی (فرمانده نیروی انتظامی تهران بزرگ): «اصلاً وقوع چنین خطایی امکان ندارد.»
بنیاد شهید و ایثارگران بعد از رسانه‌ای شدن موضوع و درخواست خانواده برای عودت جنازه قاسم، در اطلاعیه‌اش موضوع را تأیید و قول می‌دهد پیگیری کند.

مدیرکل مرزبانی وزارت کشور در گفت‌وگو با رادیو:
...حق شکایت محفوظ است.

حجت‌الاسلام احمد ملکی (رییس بنیاد شهیدمنطقه ۲ مشهد):
در ایران برایش قبر درنظر می‌گیریم.

مقامات:
هنوز کسی (حتی مقامات استانی)، عذرخواهی نکرده، با خانواده‌اش عکس یادگاری نگرفته، و استعفا نداده است.

 رسانه‌ها:
روندی در خبر و غیرخبر، پوشش نداده و پیگیری نکرده‌اند.

علت:
چون نزدیک انتخابات نیست و موضوع هم سیاسی نیست.

نکته:
قاسم برای دفاع از کشور و انقلاب و ارزش‌های دینی در جنگ تحمیلی، دچار جراحت روحی و جسمی شد؛ بدیهی است، کشور هیچ‌وقت از قاسم‌ها بی‌نیاز نیست؛ موضوع انسانی و ملی و دینی است. اگر مسوولان همیشه در صحنه به هر دلیلی، باورشان به این واژه‌های مقدس کم شده است، به مصلحت خود و کشور توجه 
داشته باشند.