سرویس ورزش مشرق – انتشار لیست جدید تیم ملی و تکراری بودن اسامی نفرات دعوت شده منهای دو بازیکن جدید (صادق محرمی و آرمین سهرابیان) با انتقادات زیادی از سوی اهالی فوتبال و کارشناسان رسانه ای مواجه شد. برخی انتخاب دو بازیکن از مجموع نفرات 5 تیم صدرجدولی در لیست جدید را بی توجهی کی روش به مسابقات داخلی دانسته و عده ی با توجه به فاصله کم بین جام جهانی و جام ملتها این روش را در جهت حفظ هماهنگی تیمی اجتناب ناپذیر تصور کردند.
امیر حاج رضایی در گفت و گو با مشرق، درباره تصمیمات کی روش در انتخاب نفرات مدنظرش برای اردوی تیم ملی و مواضع فدراسیون در حفظ آرامش این تیم توضیحاتی داد.
متن صحبتهای وی در ادامه می آید:
**چرا نباید تیم ملی را نقد کرد؟
اینکه انتخاب نفرات جزو حقوق اصلی یک سرمربی است بحثی در آن نیست. این موضوع متعلق به سرمربی است. اما چون این موضوع در جریان جام جهانی اتفاق افتاد عرض می کنم اینکه فدراسیون فوتبال یا کسانی که به شکلی با تیم ملی نزدیک هستند بگویند که چون حالا تیم ملی بازی های حساسی در پیش دارد نباید درباره اش حرف بزنیم صددرصد با آن مخالفم چون بدون نقد، جامعه از پویایی می افتد.
**انتقاد منصفانه حمایت از تیم ملی است
حتما که نقد نباید منفی باشد. نقد می تواند مثبت باشد. جامعه به ویژه جامعه رسانه ای و اهالی فوتبال باید اظهار نظر کنند. منتها من برای این اظهارنظرها مؤلفه هایی در نظر دارم. اینکه در کل یک نقد منصفانه را نوعی حمایت از تیم ملی می دانم. چه بار منفی داشته باشد چه بار مثبت. بنابراین جامعه ما باید نسبت به این فهرست نقد داشته باشد.
**فدراسیون قید حربه های کهنه را بزند
همواره گروهی موافق هستند و گروهی مخالف و هیچ اشکالی نیست اما وقتی می گوییم منصفانه باید مؤدبانه و کلیدی هم باشد تا به سود فوتبال تمام شود. اما اینکه سکوت کنیم و حرف نزنیم که به تیم ملی آسیب وارد می شود از حربه هایی است که خیلی کهنه و تاریخ مصرفش تمام شده است.
**کی روش ثبات فکری ندارد
از نظر من کی روش ثبات فکری ندارد. من علاقمند نیستم درموردشان چندان حرفی بزنم ولی در مواجهه با اصحاب رسانه عدم پاسخگویی را بی نزاکتی می دانم بنابراین ایشان از نظر من یک شخصیت پارادوکسیکال است و تصمیماتی که در طی این 7.5 سالی که با فوتبال ما کار می کند گرفته دقیقا نشان می دهد که فردی پارادوکسیکال است.
**وریا پارسال بد بود دو ماهه خوب شد!
بطور مثال وریا غفوری را از اردوی تیم خط می زند بعد دوباره دعوتش می کند. ولی چطور می شود که وریا غفوری در آغاز لیگ جدید و ظرف دو ماه چهره مورد نظر ایشان را دارد ولی یک فصل درخشانی که بازی کرد نتوانست ایشان را راضی کند. اینها نقدهایی هستند که به ایشان وارد است.
**کی روش نباید به آزمون تلنگر می زد؟
کی روش سردار آزمون را دعوت می کند. همه ما می دانیم که او یک جوان احساسی است که در سن 22 سالگی حرف از خداحافظی می زند. ما دوستش داریم، هم خودش را هم فوتبالش را و می دانیم که برمی گردد ولی آیا کی روش نباید یک تلنگری به او بزند؟ آیا نباید در این اردو او را دعوت نمی کرد؟ این قبول که در نقش پدر باید با ایشان حرف بزند ولی اینجا فوتبال است. همانطور که منافعی دارد مضاری هم دارد. همانطور که جامعه رسانه ای ما تعریف می کند و نقد مثبت می نویسد حق هم دارد که نقد منفی کند. البته باز هم تأکید می کنم با نقد توهین آمیز مخالفم و منظور نقد منصفانه است.
**در قبال کی روش خودسانسوری می کنم
با توجه به واردی که گفتم من یک نوع بی تفاوتی نسبت به تصمیمات کی روش دارم. این بی تفاوتی بار بی احترامی ندارد. ابدا و اصلا ندارد بلکه به دلیل اینکه مواضع ایشان پر است از دست انداز و ثباتی در آن نیست، از خودم سئوال می کنم من یک حرف را چند بار باید بزنم و چند بار باید بگویم؟ در واقع نوعی خودسانسوری برای خودم ایجاد کرده ام تا درباره ایشان حرفی نزنم.
**فهرستی نیست که نتوان به آن نقد داشت
ولی در این قسمت از صحبتهایم باید بگویم که هیچ فهرستی نمی تواند همه را راضی کند و هیچ فهرستی هم در واقع بدون نقد و بدون عیب نیست. این طبیعی است و در جشنواره ها هم عده ای معتقدند که دو نفر نباید سیمرغ را می گرفتند و حق دو نفر دیگر بود و این در اسکار هم بوده است. که چرا به فلان کاندیدا جایزه دادید و به دیگری ندادید. در فوتبال هم این مسایل اتفاق می افتد. نکاتی قابل نقد که تقریبا زیاد است.
**لیست کی روش معقول است
اصول فوتبال در این باره که با توجه به فاصله کم زمانی بین جام جهانی و جام ملتها می توان به ترکیب اصلی تیم دست برد می گوید نباید در تیم انقلاب ایجاد کرد. نباید یکمرتبه 8 بازیکن جدید به تیم بیاورند بلکه رِفُرم می تواند منطقی باشد. دو تا سه بازیکن که چه روی نیمکت باشند چه در ترکیب می توانند بیایند. بطور مثال قوچان نژاد خداحافظی کرده است و دیگر نیست. شباهت های لیست جدید نسبت به فهرست قبلی از این نظر معقول است که تغییرات گسترده ای در آن دیده نمی شود.