به گزارش مشرق، محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی و فعال رسانه ای در کانال تلگرامی خود نوشت:

دادسرای پاریس خواستار مصادره ۲۵۰ میلیون یورو از دارایی‌های شرکت نفتی توتال و جریمه ۷۵۰ هزار یورویی در پرونده پرداخت رشوه 30 میلیون دلاری به طرف ایرانی (حد فاصل سال های 2000- 2004) شده است. آن زمان، مهدی هاشمی رفسنجانی، مدیر شرکت های پیمانکار شرکت ملی نفت ایران بود. چند متهم پرونده به شکل مشکوک به قتل رسیده اند.

رشوه هنگفت شرکتهای کرسنت، توتال و استات اویل در دولت اصلاحات و مدیریت زنگنه که هریک صدها میلیاردتومان را شامل می شود، خرج کدام نامزدها، ستادها و نشریات شده است؟ چرا بزک کنندگان FATF و مدعیان مبارزه با پولشویی (محمود صادقی، علی مطهری، عباس عبدی و...) سرنوشت رشوه های دریافتی را پیگیری نمی کنند؟

اکنون که پرونده این زد و بند بزرگ در فرانسه به جریان افتاده، از مدعیان شفافیت و مبارزه با پولشویی انتظار می رود نسبت به معلوم کردن سرنوشت آن پول های بزرگ و مسیر پولشویی آن بررسی و روشنگری بکنند؛ البته اگر خود سر سفره همان پول ها در انتخابات و رسانه های شبه اصلاح طلب نشسته و لقمه های حرام نگرفته باشند.

یادداشت دیگری از محمد ایمانی را بخوانید:

پشت پرده توطئه دیپلماتیک اروپا

سوال ظریف "زنجیر من کو"؟!

یک قلم رشوه لو رفته توتال (30 میلیون دلار) به پول ما حداقل 300 میلیارد تومان می شود. به قول عباسعلی نورا عضو کمیسیون انرژی مجلس ششم، با این پولها هم می توانند اطرافیان افراد پرسشگر درباره مفاسد نفتی را از بین ببرند و هم او را با روزنامه ها و سایت ها، ترور شخصیت و از حیّز انتفاع ساقط کنند.

همین جا مناسب است داخل پرانتز به پولشویی های دنباله دار مهدی هاشمی اشاره کنیم که سرنخی برای سینه چاکان دروغین مبارزه  پولشویی در جبهه اصلاحات است. حمزه کرمی (از همکاران دفتر مرحوم هاشمی، مدیر سایت جمهوریت، و از همکاران نزدیک مهدی هاشمی) مهرماه 88  در دادگاه، از اختصاص میلیارد ها تومان از بودجه سازمان بهینه سازی مصرف  سوخت و دانشگاه آزاد برای انتخابات ریاست جمهوری 84 و 88 خبر داد:

"اینجانب مدیر اسمی سایت جمهوریت بودم و مدیر اصلی، آقای مهدی هاشمی رفسنجانی بود .  سایت با هزینه دانشگاه آزاد اداره می‌شد اما تبدیل به سایتی ساختار شکن شد. مهدی هاشمی سازوکاری را  برای سندسازی و جعل در سازمان بهینه سازی مصرف سوخت فراهم کرده بود. در آنجا شرکت‌های تبلیغاتی زیادی طرف قرارداد می‌شوند که از دوستان مهدی هاشمی بودند و آماده شده بودند در جهت سندسازی در انتخابات فعالیت کنند.

آقای مهدی هاشمی معتقد به پولشویی بود، یعنی اعتقاد داشت به اینکه پول‌هایی که از این شرکت‌ها اخذ می شود، باید به صرافی برود و در آنجا تبدیل به دلار و سپس تبدیل به ریال شود. یا یک سری وقت‌ها خودش برای کارهای تبلیغاتی دلار می داد و می‌گفت ببرید به ریال تبدیل کنید و سپس تبدیل به دلار و دوباره تبدیل به ریال کنید. وقتی حکمت این کار را از او می پرسیدیم، می گفت با این کار دستگاه‌های مذکور نمی توانند به سادگی به منشأ پول‌ها دست پیدا کنند".