به گزارش مشرق، امیلی گرت وایت بیست و پنج سالش است و عکاس خبری در موضوعات انساندوستانه و محیط زیست است. در نقاط مختلف دنیا عکاسی کرده است و نمایشگاه کارهایش را در انگلیس، آمریکا، ایتالیا، یونان، فرانسه، کانادا و حتی کشور خودمان برگزاری نموده است. عکسهایش آنقدر حرفهای و خاص بودهاند که بسیاری از رسانههای معتبر دنیا مانند گاردین، نیوزویک، ایندیپندنت و ... آنها را منتشر کردهاند. جایزههای مختلفی برای آثارش دریافت کرده و مهمان برنامههای تلویزیونی متعددی بوده است. همه اینها قدرت رسانهای او را نشان میدهد.
این پروژه زندگی من را تغییر داد
سال 2017 تصمیم میگیرد اولین مستندش را برای روایت بزرگترین اجتماع مذهبی دنیا بسازد؛ جاده به اربعین (The road to Arbaeen) نامی است که برای این مستند انتخاب کرده و آن را در وبسایتش اینطور معرفی میکند: «مستند "جاده اربعین" مسیر بزرگترین مراسم مذهبی سالانه دنیا به سمت بزرگداشت شهادت نوه محمد پیامبر را یادآوری میکند. در اربعین بیشترین تعداد افراد در دنیا بصورت رایگان غذا داده میشوند و بزرگترین گروه از داوطلبانی است که در یک رویداد خدمترسانی میکنند. میلیونها زائر به سمت حرم امام حسین پیادهروی میکنند و برخی بیشتر 425 مایل را از بصره طی میکنند.»
اما اربعین امسال برای تکمیل این پروژه 100 کیلومتر در جنوب عراق پیادهروی میکند. مشاهدات و روایتهایش از این تجربه منحصر بفرد را در صفحه اینستاگرامش منتشر کرده که با استقبال گسترده دنبالکنندگانش مواجه شده است. و آنگونه که خودش نوشته زندگی حرفهایاش با حضور در پیادهروی اربعین یک اتفاق منحصر بفرد و خاص را تجربه کرده و تحولی بزرگ برای او رقم زده است. مینویسد این پروژه زندگی من را تغییر داده است.
اربعین برای دنیا ناشناخته مانده است
«برای دو هفته آینده به پیادهروی اربعین خواهم رفت. خیلیها عراق را با جنگ میشناسند به همین خاطر خیلی مهم است که افراد زیباییهایی این کشور -که بسیار زیاد هم هست – را ببینید.» این جملهای است که امیلی در صفحه اینستاگرام خود و در اولین پستی که قبل از شروع سفرش گذاشته، بعنوان یکی از هدفهای سفرش مورد اشاره قرار میدهد. و در ادامه پیادهروی اربعین را اینگونه معرفی میکند: یک مسیر 70 کیلومتری به مقصد کربلا، محل حرم امام حسین است. بعضی از مردم مسیر را از بصره شروع می کنند که 300 کیلومتر است و بعضی دیگر از بغداد. این مراسم یکی از هدفهای حمله داعش بوده و در زمان صدام حسین نیز ممنوع شده بود. من از واحدهای اطلاعاتی و نظامی و همینطور جمعهای محلی عراقی که این اجتماع شیعیان را در طول این مدت امن نگه میدارند بسیار سپاسگزارم.
امیلی به این موضوع مهم اشاره میکند که رسانههای دنیا این اجتماع بزرگ و منحصر بفرد را بایکوت کردهاند: «به شکل شگفتآوری اربعین تقریبا برای جهان ناشناخته است و بصورت مداوم انتقادات زیادی به سکوت رسانهای پیرامون آن در حال گسترش است. اربعین یک روایت صادقانه از انعطافپذیری و ایمان را ارائه میکند و من افتخار این را داشتم که شاهدش باشم.»
عراق، کشوری زیبا با مردمانی قدرتمند
تمام تلاشی که این مدت داشته است، نشان دادن عراق از یک زاویه مثبت بود برای تمام زیباییها و نقاط قوتش. میگوید اغلب روایتها از این کشور، جنگ و خشونت را انعکاس میدهد که اگرچه مهم است اما زمان آن رسیده که این روایتها به تعادل برسند. مینویسد: «عراق بسیار فراتر از جنگ و خشونت است و من نمیتوانم برای توصیف قدرت درونی مردم عراق واژهای را پیدا کنم».
او و همکار ایرانیاش فرزان برنامهریزی برای طول مسیر پیادهروی نداشتهاند و مانند همه زائرین پیادهروی، جایی را برای ماندن از قبل هماهنگ نکرده بودند. پیاده میرفتند تا جایی که کسی آنان را به درون منزل یا موکب دعوت کند که هرجایی میروند این اتفاق میافتد.
فرزان مستندساز ایرانی است که او را در این سفر همراهی کرده است. او را پدر دوم خود میداند و اینطور توصیفش میکند:«یک مسلمان شیعه است و همه ارزشهای خارقالعاده این مکتب را دارد». این عکس را زمانی که در فرزان در حرم امام حسین(ع) در حال دعا کردن بوده گرفته است.
از افغانستان با ویلچر!
امیلی امسال برایش اولین تجربه پیادهروی اربعین بوده اما سال قبل هم در کربلا و نجف حضور داشته و از آن سفر یک روایت زیبا از عشق یک برادر افغانستانی را روایت میکند.
زمان ورود به حرم امام علی یک پیرزن را میبیند که روی ویلچرش نشسته و در میان افرادی که روی زمین نشسته بودند، توجهش را جلب میکند و با او آشنا میشود. زن با برادرش از افغانستان آمده و اولین باری است که برای پیادهروی اربعین آمده. امیلی مینویسد طی مسیر کربلا بصورت پیاده برای آنها بسیار طولانی خواهد بود و تلاش و سختی شدیدی را میطلبد. برادر میگوید هر زمان بخاطر هل دادن ویلچر احساس خستگی یا ضعف میکند، خواهرش او را هل میدهد. امیلی بشدت تحت تاثیر این پیوند قوی خانوادگی بین این دو قرار میگیرد.
ملاقاتهایی شگفتانگیز با عالمان شیعه عراق
زمانی که امیلی به کربلا میرسد مجوز حضور در حرم امام حسین با دوربین را از دفتر آیتالله سیستانی دریافت میکند و همین باعث میشود صحنههای بسیار زیبا از درون حرم و بین جمع زائرین با دوربینش به تصویر بکشد.
با شیخ عبدوالمهدی الکربلایی نماینده آیتالله سیستانی در کربلا و چند نفر از علمای عراق ملاقات میکند و پای صحبتهای آنان در خصوص عراق و تاثیر داعش مینشیند. میگوید در مورد اهمیت روایتهای مثبت از عراق و دسترسی بیشتر به روزنامهنگاران بینالمللی با آنان صحبت میکند و از آنان بخاطر اینکه چنین مسئولیتی را به وی سپردهاند، تشکر میکند و میگوید افتخاری بالاتر از این برایش نیست که اینجا باشد و بسیار سپاسگزار است . امیلی این ملاقات با یک رهبر مذهبی عراق را شگفتانگیز توصیف میکند.
ممنون از اینکه به عراق رفتی!
امیلی گرت وایت در طول مدت روایت سفر پیادهروی و بعد از آن پیامهای زیادی از مخاطبینش از کشورهای مختلف دریافت کرده است که برخی از آنان را در صفحه اینستاگرام خودش منتشر نمود.
یکی از مخاطبینش نوشته: «من استوری شما و تجربیاتتان در عراق و اربعین را دیدم و احساس فوقالعادهای پیدا کردم. قبلا خجالت میکشیدم به دیگران بگویم به عراق میروم به این خاطر که آن موقع کسی نمیدانست عراقیها واقعا چگونه هستند. آن ها فکر میکردند ما همه نیازمند و فقیر هستنیم. اما ممنونم از افرادی مثل شما که این حقیقت را به بقیه به اشتراک گذاشتید که عراق فقط ترس و گرسنگی نیست بلکه عشق و محبت ناب است. تاکنون هر سال من تلاش میکردم در طول این مدت بروم و به دیگران ثابت کنم عراق یکی از زیباترین کشورها در دنیاست. ممنون از اینکه به عراق رفتی و روایتت را به اشتراک گذاشتی».
پیام دیگری از یک مسلمان کشمیری دریافت کرده که نوشته: «دیدن روایت شما از اربعین من را به اشک ریختن واداشت؛ من یک مسلمان شیعه از سرزمین اشغال شده و ستمدیده کشمیر هستم؛ بسیار خوشحال شدم که یک روزنامه نگار بریتانیایی تصویری واقعی از تشیع نشانداده است. »