این گزارش می افزاید: ویلیام توبی، معاون سابق رییس امنیت هسته‌ای ملی و یکی از کارشناسان شورای امنیت ملی در بخش مسائل هسته‌ای آمریکا، اظهار کرده است که در چهار مورد از این ترورها از بمب‌های مغناطیسی استفاده شده است که به خودروی مورد نظر چسبانده شد.
با این حال، توبی مشخص نکرده است که اسرائیل مسئول این حملات می‌باشد، اما پاتریک کلاوسن، مدیر تحقیقاتی موسسه سیاست خاورنزدیک واشنگتن، اظهار داشته است که نشانه‌های موجود دلالت بر دخالت اسرائیل در این ترورها دارد.
وی گفت: «این تکنیک پیچیده از ویژگی‌های نیروهای مخالف و مسلح ایران و دولت ایران نیست، بلکه از ویژگی‌های موساد می‌باشد ... و مظنون طبیعی موساد است.»
گزارشگر دیلی بیست می نویسد: یکی از ماموران سابق موساد که اکنون با نام مستعار مایکل راس در کانادا زندگی می‌کند گفته است که در ترور دانشمندان ایرانی نشانه‌های آشکاری از یک عملیات اسرائیلی دیده می‌شود. وی گفته است: «این تاکتیک، تاکتیکی جدید برای موساد نیست، و در دهه 1960 علیه برنامه موشکی مصر نیز به خوبی به کار گرفته شد. در آن دوران، دانشمندانی که در این پروژه مشارکت داشتند ترور شدند و در نتیجه این پروژه موشکی به شدت آسیب دید.»
آمریکا و اسرائیل نیز پیش از این در دیگر عملیات‌های تخریبی علیه ایران همکاری داشته‌اند که یکی از شناخته‌شده‌ترین آنها ویروس استاکس‌نت است. این نوع عملیات‌های تخریبی بیشتر در دوره دوم ریاست‌جمهوری جورج بوش صورت گرفته است.
یکی از اسنادی که دال بر همکاری بین آمریکا و اسرائیل دارد، سندی است که در 17 آگوست 2007 توسط ویکی‌لیکس فاش شد. این سند حاوی گفتگوی بین رییس وقت موساد میر داگان و معاون وزیر خارجه وقت آمریکا در بخش امور سیاسی نیکولاس برنز می‌باشد.
در این سند آمده است که رویکرد اسرائیل در قبال ایران از 5 رکن اساسی تشکیل می‌شود: «رویکرد سیاسی»، «اقدامات پنهان»، «اقدامات مختلف برای منع گسترش سلاح»، «تحریم»، و «فشار برای تغییر رژیم».
توبی همچنین در خصوص این ترورها و تاثیر آن بر برنامه هسته‌ای ایران گفته است: «این امر می‌تواند سبب کاهش سرعت برنامه هسته‌ای شود اما مسلما باعث توقف آن نخواهد شد.»
