سرویس سیاست مشرق - ر وزانه میتوان از لابهلای گزارشها و عناوین خبری رسانههای مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابلتوجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که میتواند برای مخاطبین قابلاستفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژههای مشرق" نکات و تأملات قابلاستخراج از رسانهها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژههای مشرق» همراه شوید.
*******
** باید با ترامپ مذاکره کنیم تا مشکلات اقتصادی حل شود!
روزنامه همدلی در گزارشی با عنوان «مهار ترامپ با گفتگو» نوشت: «ترامپ در یک گفتوگوی خبری در واشنگتن، ادعا کرده است که چون وضع ایران خوب نیست، بنابراین با آمریکا مذاکره خواهند کرد…"علی خرم" نماینده پیشین ایران در دفتر اروپایی سازمان ملل گفت: "…بدون شک در این شرایط اقتصادی و سیاسی به نفع ایران است تا از طریق یک کانال دیپلماتیک با آمریکا، مذاکره کند. بنده معتقدم مذاکره با آمریکا در راستای منافع ملی و مصلحت عمومی صورت گیرد".»
یک جریان سیاسی خاص به عنوان یار کمکی ترامپ، با سیاه نمایی وضعیت اقتصادی و ادعای به بن بست رسیدن کشور، در تقلا است تا مذاکره با آمریکا را کلید بزند.
این طیف، همان جماعتی است که ترامپ را یک دیوانه و تافته جدابافته سیستم حاکمه آمریکا معرفی کرده و تاکید داشت که ترامپ، توافق هستهای را بر هم زد. حالا همان جماعت بدون توجه به تجربه عبرت آموز برجام، مدعی است که برای رفع مشکلات اقتصادی باید با ترامپ مذاکره کنیم.
روحانی-آبان ۹۶- گفته بود: «آمریکا با زبان و عمل میگوید که اهل مذاکره و تعهد نیست اما به برخی کشورهای شرق آسیا (کره شمالی) میگوید بیا با ما مذاکره کن؛ مگر دیوانهاند که با شما مذاکره کنند؟ شما به مذاکرهای که به تأیید سازمان ملل رسیده، پایبند نیستید».
لازم به ذکر است که در خرداد ۹۷ جمعی از اصلاح طلبان به همراه چند تن از اعضای گروهک نهضت آزادی و برخی گروهکهای برانداز مقیم خارج (نظیر فدائیان خلق و…) که وجه مشترکشان همکاری در فتنه سبز است، نامه تسلیمطلبانهای امضا کرده و خواستار مذاکره با دولت ترامپ شدند. در میان آنها نام کرباسچی (دبیر کل حزب کارگزاران)، علی کشتگر و بهروز خلیق (دو تن از سران گروهک منحله فدائیان خلق) احمد منتظری، ابوالفضل بازرگان، رضا علیجانی و عیسی سحرخیز، جلال جلالیزاده، جمیله کدیور و صدیقه وسمقی، حسین کروبی، حمید آصفی و… دیده میشد.
این نامه شباهت بسیار زیادی به نامه نمایندگان مجلس ششم به رهبری داشت. نامهای که به جام زهر مشهور شد.
دموکراتها و جمهوریخواهان در کنگره (سنا و مجلس نمایندگان) و دولت آمریکا، درباره دشمنی با ملت ایران متفقالقولند؛ حتی اگر سر موضوعات دیگر اختلاف نظر داشته باشند؛ اما طیف اصلاح طلب به این مسئله مهم به هیچ عنوان توجه نمیکند.
دولتمردان در سال ۹۴ تاکید داشتند که با برجام تمامی تحریمها یکباره لغو و مشکلات اقتصادی نیز رفع میشود. با اینحال ظریف در روزهای گذشته در اظهارنظری عجیب گفت که هدف از برجام اصلاً اقتصادی نبود؛ اما حالا طیف اصلاح طلب در تقلا است تا با ادعای رفع مشکلات اقتصادی، راه طی شده و به بنبست خورده اعتماد به شیطان بزرگ را دوباره و چندباره تجربه کنیم و طبعاً با همان فرمول شیطانپسند، امتیازات نقد جدید - این بار در حوزه امنیت ملی و توان بازدارندگی- بدهیم و مشتی وعده جدید بگیریم؛ در حالی که تمام وعدههای قبلی دروغ از آب در آمده یا برعکس عمل شدهاند.
** محسن هاشمی: مشکل اصلی اصلاح طلبان، شعارزدگی و بی عملی است
«محسن هاشمی» رئیس شورای شهر تهران در مصاحبه با روزنامه همشهری گفت: «مشکل اصلی اصلاح طلبان و معتدلین آن است که هنوز در شرایط ایده آل گرایی، شعار و انتقاد هستند، در حالی که مردم توقع عمل دارند».
اصلاحطلبان بیشتر از اینکه کارنامهشان در حوزه اجرا پررنگ باشد، در حوزه شعارهای رنگارنگ با لعاب سیاسی سنگینتر است. دولتها و مجلسهای مختلفی که رأس آنها در اختیار اصلاحطلبان بودهاند، مصداق بارز این کارنامه است.
دولت یازدهم و دوازدهم، فراکسیون امید مجلس دهم و شورای شهر پنجم تهران، مصادیق بی عملی اصلاح طلبان و شعارزدگی این طیف سیاسی است.
** کیانوش راد: اصلاحات بدون گرفتن پست از دولت حمایت میکند!
«محمد کیانوش راد» فعال سیاسی اصلاحطلب و عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت: «اصلاحطلبان بارها آمادگی خود را جهت کمک به دولت اعلام کرده و در عمل نیز کمک کردهاند. این دولت است که قدرت اجرایی را در اختیار دارد و میبایستی به صورت فعالتری نسبت به دعوت از اندشمندان و نظریه پردازان طیف اصلاحطلب خصوصاً در بعد اقتصاد کمک بخواهد و بدون تردید اصلاحطلبان همچون گذشته و حتی بدون گرفتن پستهای مشخص سیاسی هم حمایتهای لازم را از دولت داشتهاند و در صورت نیاز از ارائه هرگونه کمک مضایقه نخواهند داشت».
در روزهای گذشته روزنامه اصلاح طلب ابتکار در مطلبی نوشته بود: «هیچ وزیر اصلاح طلبی در دولت وجود ندارد»!
اصلاح طلبان اکثریت مطلق کابینه را در اختیار دارند؛ اما به جای ارائه راهکار برای رفع مشکلات و اقدام و عمل، از یکسو حضور خود را در دولت انکار کرده و از سوی دیگر مسائلی همچون «حضور زنان در ورزشگاه»، «رفع حصر سران فتنه»، «کنسرت خیابانی» و موارد مشابه را با جنجال و هیاهو به عنوان مسئله اصلی جامعه جا زده و دولت را به فرافکنی تشویق میکنند.