به گزارش مشرق، سه روز از رقابتهای جام ملتهای آسیا گذشت و تا به اینجا ۷ مسابقه برگزار شده و ۱۷ بار توپ از خط دروازهها عبور کرده است. یکی از نکات جالب توجه و شاید مغفول مانده در این سه روز استقبال ضعیف اماراتیها از بزرگترین فستیوال فوتبالی قاره کهن بوده است.
به جز بازی افتتاحیه بین دو تیم امارات و بحرین که حدود ۳۳ هزار نفر به ورزشگاه رفتند و البته بازهم صندلیهای خالی به چشم میخورد در شش مسابقه دیگر هیچ وقت تعداد حاضرین پنج رقمی نشد و حتی در دو بازی نزدیک بود که تعداد آنها به زیر ۱۰۰۰ نفر هم کشیده شود.
شب گذشته در بازی ایران و یمن ۵۳۰۱ نفر به ورزشگاه محمد بن زاید رفتند تا مسابقه را از نزدیک مشاهده کنند. این مسابقه بعد از بازی افتتاحیه و جدال سوریه و فلسطین که ۸۴۷۱ نفر را به ورزشگاه کشاند سومین بازی از نظر تعداد تماشاگران بود.
تا به اینجا و در هفت بازی انجام شده تعداد حاضرین در ورزشگاه کمتر از ۶۰ هزار نفر بوده و میانگین تماشاگران به ۸۵۶۸ نفر میرسد که آن هم به یمن بازی افتتاحیه است وگرنه قطعاً این تعداد به زیر ۳۴ هزار نفر کشیده میشد. با این وجود بازهم این تعداد تماشاگر با این میانگین در تاریخ جام ملتهای آسیا بی سابقه بوده است. در اولین دوره که سال ۱۹۵۶ در هنگ کنگ برگزار شد میانگین حاضرین ۲۲ هزار نفر بود.
بیشتر بخوانید:
ویتنام و عراق عیار تیم ملی را مشخص میکنند / نگران ضربات ایستگاهی ایران هستم!
حال نگاهی به دوره قبل مسابقات که در امارات برگزار میشد میاندازیم. رقابتهایی که در سال ۱۹۹۶ یعنی ۲۳ سال قبل برگزار شد و میانگین تماشاگران در پایان مسابقات ۱۷ هزار نفر بود. یعنی چیزی حدود دو برابر این تعداد. باید این نکته را هم در نظر داشت که قطعاً با حساستر شدن مسابقات به احتمال فراوان بومیهای کشور میزبان هم شوق بیشتری برای ورود به ورزشگاه خواهند داشت.
حال نگاهی به ۵ دوره قبل میاندازیم که تعداد حاضرین به صورت دقیق ذکر شده است. در جام ملتهای آسیای ۲۰۰۰ لبنان، میانگین ۱۰ هزار نفر به ثبت رسید. ۴ سال بعد در چین این تعداد به ۲۹ هزار نفر رسید. در سال ۲۰۰۷ که بازیها در ۴ کشور برگزار میشد میانگین حدود ۲۲ هزار نفر بود. قطر هم آمار ۱۲ هزار نفر را در سال ۲۰۱۱ بر جای گذاشت و ۴ سال قبل استرالیا میانگینش حدود ۲۲ هزار نفر بود.
باید امیدوار بود در روزهای بعدی و با حساستر شدن مسابقات و فرا رسیدن بازیهای بزرگ، صندلیهای خالی ورزشگاههای کشور میزبان، به این حد توی ذوق نزند وبا حضور مردم سر و شکلی به خود بگیرد.