به گزارش مشرق، در روز هشتم بهمن ماه سال ۵۷، روحانیان انقلابی در اعتراض به بستن فرودگاه مهرآباد و جلوگیری از ورود امام خمینی (ره) به کشور در مسجد دانشگاه تهران تحصن کردند.
حضرات آیات سیدمحمد حسینی بهشتی، مرتضی مطهری، سیدعلی خامنهای، عطاءاللّه اشرفی اصفهانی، سیدمحمود طالقانی، محمدجواد باهنر، اکبر هاشمی رفسنجانی، محمد امامیکاشانی، محمد یزدی، علی مشکینی، محمد صدوقی و… از جمله متحصنان بودند.
این تحصن مورد حمایت و استقبال شدید مردم و مراجع تقلید واقع شد و در نهایت شرایطی را به وجود آورد که بالاخره دولت بختیار را مجبور ساخت به بستن فرودگاهها پایان بخشد و اجباراً قدمی دیگر به عقب رود.
انتخاب مسجد دانشگاه تهران به عنوان مکان تحصن علما در هشتم بهمن ۱۳۵۷ گزینش بسیار دقیق و هوشمندانهای بود که زمینه اتحاد دو طیف روحانی و دانشگاهی را فراهم و در تسلیم رژیم شاه در مقابل خواست مردم کمک شایانی کرد.
در زمان تحصن علما در مسجد دانشگاه ویژهنامهای با عنوان «تحصن» تهیه و منتشر شده بود که در این ویژهنامه گزارش لحظه به لحظه از تحصن و مصاحبهها و مواضع علما به اطلاع عموم مردم میرسد.
در طول برگزاری تحصن نیز تلگرافهای زیادی از طرف علما و مردم شهرستانها در تأیید و پشتیبانی از هدف متحصنین مخابره شد. بعدازظهر اولین روز تحصن، آیتالله طالقانی نیز به جمع متحصنان پیوست.
در روز ۱۰ بهمن ۱۳۵۷ تحصن روحانیون در مسجد دانشگاه ابعاد وسیعتری پیدا کرد و با پیوستن عده بیشتری به این تحصن، بیش از ۲ هزار نفر در مسجد دانشگاه تهران گرد آمدند.