۱- سرمربی پرسپولیس یک سال و ۶ ماه دیگر با پرسپولیس قرارداد دارد و انتخاب او می‌تواند باعث دلخوری شدید هواداران این تیم مطرح شود. فدراسیون فوتبال خوب می‌داند در حال حاضر هم طرفداران پرسپولیس خیلی دل خوشی از تیم ملی ندارند و جدا کردن مربی محبوب آنان از این تیم ممکن است تبعات تلخی داشته باشد، بنابراین فدراسیون سری که درد نمی‌کند را دستمال نمی‌بندد!

۲- فضای دوقطبی که زمان کارلوس کی‌روش به وجود آمد ممکن است با انتخاب برانکو ایوانکوویچ تشدید شود. اینکه سرمربی پرسپولیس به عنوان سرمربی تیم ملی برگزیده شود نمی‌تواند مورد وثوق هواداران استقلال باشد. به همین خاطر شنیده می‌شود وزارت ورزش و جوانان به عنوان متولی دو باشگاه بزرگ استقلال و پرسپولیس تهران مخالف انتخاب برانکو به عنوان سرمربی تیم ملی است.

۳- پس از پیش کشیدن اسامی بلندبالایی همچون زین‌الدین زیدان، ژوزه مورینیو، لورن بلان، یورگن کلینزمن، هروه رنارد و… دیگر فدراسیون فوتبال و ایضاً وزارت ورزش و جوانان نمی‌توانند برانکو را روی نیمکت تیم ملی بنشانند. به هر حال توقع فوتبال‌دوستان ایرانی با گزینه‌های آقایان (!) بالا و بالاتر رفته و به راحتی با سایر کاندیداهای سرمربیگری تیم ملی از جمله برانکو کنار نخواهند آمد.