به گزارش مشرق، به مناسبت سالروز شهادت ام ابیها حضرت فاطمه زهرا (س) با محمدحسین رجبی‌دوانی کارشناس و پژوهشگر تاریخ اسلام درباره چرایی ورود این بانوی بزرگوار به عرصه سیاست به خصوص در قضیه فدک و همچنین ماجرای حمله به خانه دختر پیامبر اکرم (ص) از سوی غاصبین حکومت گفت‌وگو کردیم که مشروح آن در ادامه می‌آید:
وجود مقدس ام ابیها (س) بزرگترین الگوی شناخت ولایت است
با توجه به شخصیت جامع حضرت زهرا (س) که در ابعاد مختلف از جمله سبک زندگی، تربیت فرزندان، همسرداری و حتی نحوه ورود به اجتماع و حضور در صحنه‌های سیاسی از جمله قضیه فدک و دفاع از ولایت که در پیش‌روی بانوان مسلمان قرار دارد، بفرمائید وظیفه بانوان مسلمان در شرایط کنونی در عرصه‌های داخلی و بین‌المللی چیست و چگونه می‌توانند الگوگیری کنند؟
وجود مقدس حضرت فاطمه زهرا (س) به عنوان بزرگترین و برترین زنان دو عالم همه آنچه که از آن وجود مقدس صادر شده است، برای ما حجت و الگو است. حضرت زهرا (س) بهترین فضیلت برای یک زن مؤمن را در آن می‌داند که بدون ضرورت در معرض دید نامحرمان نباشد و او هم نامحرمان را نبیند؛ یعنی بی‌جهت و بدون ضرورت در عرصه اجتماع ظاهر نشود. اما وقتی آن وجود مقدس با خیانت امت و بعضی از سرشناسان اصحاب رسول خدا (ص) به ولایت مواجه شد، در این عرصه احساس وظیفه می‌کند و خود به عرصه اجتماع و سیاست می‌آید و چنان دفاعی از ولایت به شیوه‌های مختلف به عمل می‌آورد که آن وجود مقدس به بزرگترین الگوی شناخت ولایت تبدیل می‌شود و دفاع از ولایت و مقابله با دشمنان ولایت هم برای مردان و هم برای زنان الگو می‌شود.
چرا حضرت زهرا (س) فدک را مطالبه کرد؟ / تا فاطمه با او است ما او را ملزم به بیعت نمی‌کنیم
آن حضرت (س) حتی اگر فدک را هم مطالبه می‌کند، نه از باب این است که ملکی که تعلق مشروع به آن حضرت (س) داشته است، توسط حاکمان غاصب به زور از دست آن حضرت بیرون آمده است، بلکه حضرت از مطالبه فدک هم برای اثبات حقیقت ولایت امیرالمؤمنین (ع) و بازگرداندن حق به غصب رفته و تاراج شده امیرمؤمنان (ع) بهره می‌گیرد؛ یعنی اگر فدک را هم به ظاهر مطالبه می‌کند، از این راه برای دفاع از ولایت وارد شده است.
لذا خطبه فدکیه که در حضور مردان نامرد روزگار در مسجد پیغمبر (ص) بیان می‌کند گرفته تا همراهی با امیرالمؤمنین (ع) برای دعوت مردم به قیام بر ضد غاصبان که بنا بر نقل شیعه حداقل سه بار این حرکت توسط آن دو بزرگوار صورت گرفته، همچنین حضور به موقع حضرت زهرا (س) هنگام هجمه غاصبان به پیک وحی برای ملزم کردم امیرالمؤمنان (ع) به بیعت که بر همه مردانی که در خانه حضور داشتند سبقت می‌جوید و به مقابله با غاصب حمله‌ور خانه وحی می‌شود و در این راه مضروب و مصدوم می‌شود و بعد هم که متوجه می‌شود امیرالمؤمنین (ع) را به مسجد برده‌اند، برای گرفتن بیعت اجباری با همان پهلوی شکسته، حضرت (س) وارد مسجد می‌شود و چنان صلابتی از خود نشان می‌دهد و غاصبان را تهدید به نفرین می‌کند که خلیفه اول به شدت منفعل می‌شود و می‌گوید دست از علی بردارید تا فاطمه با او است ما او را ملزم به بیعت نمی‌کنیم.
این موارد که در ساحت قدسی حضرت زهرا (س) ظاهر شده، نشان‌دهنده آن است که زنان در امر دفاع از ولایت، شناخت ولایت و مقابله با دشمنان ولایت وظیفه‌ای کمتر از مردان ندارند و هنگامی که بزرگترین راه سعادت جامعه یعنی امر ولایت به خطر می‌افتد، باید زنان هم پای به پای مردان از ولایت دفاع کنند و حتی اگر مردان به سبب ضعف ایمان یا نداشتن جرأت و جسارت حاضر نیستند به میدان دفاع از ولایت بیایند، زنان باید با حضور به موقع خود مردان را شرمسار و وظیفه خود را در دفاع از ولایت به خوبی انجام بدهند.
بحث در خطر بودن صاحب ولایت است / حضرت فاطمه (س) بر همگان سبقت جست
اشاره به ماجرای حمله به خانه دختر پیامبر اعظم (ص) کردید، یکی از شبهاتی که پیرامون این موضوع مطرح می‌شود این است که چه لزومی بوده که خود شخص ام‌ابیها (س) در را باز کنند، مگر مردانی دیگر در خانه نبودند؟
وقتی غاصبان خلافت متوجه شدند امیرالمؤمنین (ع) نه تنها آن‌ها را به رسمیت نمی‌شناسد، بلکه اگر موقعیت وارد شود بر ضد آن‌ها اقدام براندازانه خواهد کرد. لذا از این حیث از امیرالمؤمنان (ع) احساس خطر می‌کردند. به ویژه وقتی هم شنیدند ۱۲ نفر از اصحاب شایسته و برتر رسول خدا (ص) هم در دفاع از آن حضرت (ع) در خانه آن وجود مقدس تحصن کردند و حاضر به بیعت با خلیفه غاصب اول نیستند، این بود که طبق نقل‌های معتبر که حتی در بعضی منابع اهل تسنن مانند «الامامة و السیاسة» ابن قتیبه دینوری آمده است، خلیفه اول به خلیفه دوم مجوز داد تا با خشونت هم که شده امیرالمؤمنین (ع) را از خانه بیرون بیاورند و از آن حضرت بیعت بگیرند و اگر بیعت نکرد او را به قتل برسانند.
ببینید ولایت در خطر صد در صد مرگ است و اینها هم به خانه هجوم آوردند و خانه را محاصره کردند. خلیفه دوم تهدید کرد که اگر علی و این کسانی که در خانه او پناه گرفتند بیرون نیایند و بیعت نکنند خانه را به آتش می‌کشد؛ بحث در خطر بودن صاحب ولایت است. لذا هر کس که اعتقاد و باور به ولایت دارد باید در دفاع از او وارد عرصه شود. صحبت هجوم به خانه فردی نیست که لازم باشد مرد خانه بیاید جلوی مهاجمان بایستد. اگر بحث شخصی بود، بله! این انتقاد وارد بود که چطور وقتی امیرالمومنین (ع) به عنوان مرد خانه، درون خانه است همسر او باید به سمت در بیاید؟ بلکه همان طور که عرض کردم چون امیرمؤمنان (ع) به عنوان صاحب ولایت در خطر است، هر کس که به ولایت باور دارد باید خود را فدای او بکند و از او در برابر مهاجمان دفاع کند، البته آن ۱۲ مردی که در خانه حضور داشتند، قصد حمایت و دفاع داشتند. ولی عظمت حضرت زهرا (س) در این است که بر همه این ۱۲ مرد سبقت جست و در دفاع از ولایت پیشگام شد.
لذا وقتی آن وجود مقدس (س) به پشت در آمد، آن مردان دیگر احساس وظیفه نکردند که حضور پیدا کنند چون تصور نمی‌شد که غاصبان و مهاجمان نامرد حرمت دختر رسول خدا (ص) را و یادگار آن وجود مقدس و سرور بانوان دو عالم را بشکنند! تصور می‌شد با توجه به جایگاه فوق‌العاده معنوی حضرت زهرا (س) هر کس هم ولو اینکه امیرالمؤمنین (ع) را هم قبول نداشته باشد، ولی حرمت سرور بانوان دو عالم را حفظ کند و از تعرض به خانه منصرف شود و این اوج گستاخی و بی‌اعتقادی غاصبان و همراهان آن‌ها را می‌رساند که این مهم را زیر پا گذاشتند و به خانه حمله‌ور شدند و حضرت زهرا (س) را مضروب کردند.
بنابراین اینجا نمی‌توان گفت که چرا امیرالمؤمنین (ع) و آن مردان زودتر از حضرت زهرا (س) اقدام نکردند و یا آن‌ها نیامدند. همانطور که تأکید کردم این عظمت شخصیت حضرت زهرا (س) است که برای دفاع از ولایت حتی جان خود را به خطر می‌اندازد و بر همگان سبقت می‌جوید و این حقیقت را به نام مقدس خود ثبت می‌کند.
