بیشتر بخوانید:
به همین بهانه با قهرمان سابق جهان و دارنده مدال برنز المپیک تماس گرفتیم و از احتمال بالای حضور او در انتخابات باخبر شدیم. در ادامه مشروح صحبتهای علیرضا حیدری را پیرامون انتخابات فدراسیون، مسائل روز کشتی و تنش اخیر میان ورزشکاران را میخوانید.
برای انتخابات میآیم؛ حتی اگر مرا نخواهند
باید تا چند روز آینده بعد از مشورت با یکی، ۲ تن از دوستان به جمع بندی برسم. اینکه میخواهم در انتخابات حضور پیدا کنم یا خیر، تصمیم بزرگی است. با این حال اینطور که الان میتوانم به شما بگویم، احتمالاً ثبت نام خواهم کرد. من اگر وارد عرصه انتخابات شوم و متوجه شوم که مرا نمیخواهند، بازهم پیش خودم راحتم که تکلیفم را انجام دادم. قرار باشد کسی با کسی از قبل توافق کرده باشد، دیگر این مسائل از دست امثال من خارج است.
چه کسی گفته فقط دنبال بیزنس هستم؟
متاسفانه شنیدم برخی میگویند علیرضا حیدری دنبال بیزنس خودش است و به کشتی توجه نمیکند. اگر من در چند سال اخیر خیلی کنار کشتی نبودم، به خاطر این بود که بستر فراهم نبوده است. تا چند ماه قبل میدیدم که خادم کار خودش را انجام میداد؛ اما الان کشتی در وضع خوبی نیست. برای المپیک ۲۰۲۰ باید خیلی بیشتر از این کار کنیم.
هر کسی رییس میشود را حمایت کنند
برخی هم گفته اند اهل کشتی نمیتوانند کشتی را اداره کنند و باید یک نفر خارج از این مجموعه بیاید. اگر یک نگاه از سوی وزارت ورزش وجود داشته باشد، فرقی نمیکند که مدیر فدراسیون از جنس کشتی باشد یا خیر. به هر شخصی که رییس فدراسیون شود، باید امکانات بدهند تا راحت این رشته را اداره کند. اگر من هم رییس فدراسیون شدم، باید همین امکاناتی که الان هست، در اختیارم قرار بگیرد. من که هیچ جا حقوق نگرفتم و الان هم نگاهم دنبال مسائل مالی نیست، اما کشتی باید حمایت شود.
ایراد بزرگ کشتی نداشتن سیستم است
در حال حاضر بزرگترین اشکالی که در کشتی می بینم، این است که باید کارها به ویژه پیرامون تیمهای ملی با سیستم جلو برود. من اعتقاد دارم باید محمد بنا و امثال او در کشتی باشند، اما برای هدایت تیمهای ملی باید یک سیستم تعریف کنیم. اینطور نباشد که یک نفر بیاید و سیستم خودش را بگذارد، اما وقتی رفت نفر بعدی با سیستم جدید ورود کند. باید سیستم تعریف کنیم که هر کسی هم که رفت، نفرات بعدی از علم او استفاده کنند.
نباید کشتی را با فوتبال مقایسه کنیم
این روزها زیاد مقایسه بین فوتبال و سایر رشتهها را میشنویم. واقعیت این است که فوتبال با سایر رشته تفاوت دارد. نباید کشتی را با فوتبال مقایسه کنیم و برخی هم که این کار را انجام میدهند، واقعیت فوتبال را در نظر نمیگیرند. البته نکته دیگری هم فقط درباره ایران هست. ورزش ما آماتور و دولتی است. به همین خاطر از نظر امکانات کسی حق ندارد فوتبال را متفاوت کند چون در بحث امکانات و بودجه دولتی باید مساوات رعایت شود.
پاداش ویژه دولتی یک کار هیجانی است
ردیف بودجه همه فدراسیونها مشخص است. من می گویم مثلاً اگر یک وزنه بردار وزنه ای بزند و مدال طلا بگیرد، دادن پاداش یک میلیارد تومانی به او یک کار هیجانی است. پس درباره فوتبال هم نباید پاداشهای ویژه از منابع دولتی به آنها تعلق بگیرد چون بیشتر جنبه هیجانی دارد.
مردم برای قهرمانی کشتی جشن نمیگیرند چون تبلیغات نیست
اینکه علی دایی گفته اگر کشتی و وزنه برداری قهرمان جهان شوند، مردم در خیابانها شادی نمیکنند، بیشتر به خاطر تبلیغات است. من نمیخواهم جواب کسی را بدهم، اما آنقدری که به فوتبال توجه میشود به سایر رشتهها توجه نمیشود. به همین خاطر وقتی موفقیتی هم برای فوتبال به دست میآید، بیشتر مورد توجه مردم قرار میگیرد. وقتی فوتبالیستها بردی به دست میآورند، من به آنها افتخار میکنم و حتی در همین مسابقات اخیر برایشان دعا میکردم. نباید بین ورزشکاران تفرقه بیفتد.