به گزارش مشرق،طی بازدید از زیستگاه گربه شنی در منطقه دشت سمسور که به همراه کارشناسان دفاتر حیات وحش و زیستگاههای سازمان حفاظت محیط زیست در دی ماه۹۰ صورت گرفت سه قلاده گربه شنی در سه موقعیت جغرافیایی متفاوت مشاهده شد.
همچنین مامورین محیط زیست اداره حفاظت محیط زیست ایرانشهر برای دومین بارموفق به فیلمبرداری از یک قلاده گربه شنی شدند که پس ازانجام بیومتری و فیلمبرداری، حیوان رهاسازی شد.
نتایج بیومتری نشان می دهد که طول دم این گربه شنی ۲۹ سانتی متر، طول سر و تنه آن ۴۸ سانتی متر، طول پا آن۱۱سانتی متر، ارتفاع آن۲۵ سانتی متراست.
این گزارش می افزاید، اگر چه پیش از این گمان میرفت که این گونه در زیستگاههای شرق کشور ازبین رفته باشد اما با تصویر برداریهای صورت گرفته اخیر حضور این گونه در منطقه به اثبات رسیده است. لازم به ذکر است که یکی از فیلمهای اخذ شده در فروردین ماه ۸۹ در کارگاه تخصصی مدیریت گربه سانان که در آذر ماه سال جاری در دانشگاه محیط زیست برگزار شده بود، ارائه شد.
متاسفانه مشکلی که حیات این گربه کمیاب،نادر و زیبا را تهدید می کند وجود تله های مخصوص شکار هوبره،بوته کنی،قطع درختچه های بیابانی،تخریب مراتع وچرای بیش از حد دام ها است.
گربه شنی گربه‌سان کوچکی است در زبان بلوچی گیابان گربگ نامیده می شود و در مناطق شن‌زار بیابانی آفریقای شمالی،عربستان، آسیای مرکزی، ایران و پاکستان زندگی می کند.
گربه شنی کمی از گربه‌های خانگی بزرگتر است، سری پهن، گوش بزرگ و دست و پای کوتاه دارد و در کف پنجه‌ها موهای بلند قهوه‌ای یا سیاه دارد که پینه ها را می پوشاند و آن‌ها را از گرمای شدید کویر حفظ می‌کند و با پراکندن وزن بدن موجب می‌شود تا به‌خوبی بر روی شن‌های روان حرکت کنند.
این گربه در ایران در پارک ملی کویر، مناطق جنوبی کویر لوت در استان کرمان، محدوده دو شاخ در منطقه حفاظت شده توران در استان سمنان، پناهگاه حیات وحش بختگان، منطقه حفاظت شده بهرام گور و منطقه شکار ممنوع دره باغ بوانات در فارس، غرب پناهگاه حیات وحش عباس‌آباد و منطقه حفاظت شده موته در اصفهان زیست می کند، دشت ترکمن صحرا و نواحی شمالی خراسان رضوی دیده شده‌است. پراکنش جهانی هم شامل شمال آفریقا، عربستان تا ترکمنستان می‌شود.
درباره رفتار این گربه اطلاعات ناچیزی در دست است. عمدتاً شبگرد است و روزها در لانه خود که به طور عمودی بر زمین حفر کرده یا زیر بوته‌ها و شکاف سنگ‌ها استراحت می‌کند، با آنکه روی زمین فعالیت می‌کند اما به خوبی می تواند از درخت بالا رود. پس از غروب به شکار جوندگان، مارمولک ها،پرنده ها و حشرات می‌رود. البته خوراک اصلی وی جوندگان کوچک همچون جربیل، پامسواکی و هامستراست. جز در هنگام جفت‌گیری تنها زندگی می‌کند.با توجه به اینکه تمام آب مورد نیاز بدن خود را از غذایش به دست می‌آورد از منابع آبی دوری می‌گزیند.