به گزارش مشرق، پرسپولیس با وجود افتی که برخی که کارشناسان میگویند و حتی با توجه به قدرت گرفتن دوباره استقلال، سپاهان و تراکتورسازی در این فصل از رقابتهای لیگ برتر نیز یکی از مدعیان درجه یک قهرمانی است و این شانس را دارد که در کسب این عنوان هت تریک کند. این در حالی است که سرخهای تهران، کماکان در جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا برای کسب موفقیت شانس دارند. برانکوایوانکوویچ سرمربی کروات پرسپولیس که در ۴ سال اخیر توانسته این تیم را به دوران پرشکوه بازگردانده است بی شک نقش اول این موفقیتها است و امیدواری زیادی دارد که این روند در آینده تداوم داشته باشد. او در گفت و گویی مفصلی درباره مسایل مختلفی از جمله حضور مجددش در تیم ملی ایران و موفقیت پرسپولیس در آینده انجام داده که بخشهایی از آن را در زیر میخوانید:
چرا به ایران بازنگشتم؟
برانکو در این مصاحبه و در رابطه با این موضوع قدیمی که چرا بعد از حذف تیم ملی ایران در جام جهانی ۲۰۰۶ به ایران نیامد میگوید: «ماجرای جدایی من از تیم ملی ایران مربوط به زمانی است که آقای دادکان رئیس فدراسیون فوتبال بود و قرارداد من هم بلافاصله بعداز جام جهانی تمام شد. من خودم هم گفته بودم که بعد از حضور در تیم ملی ایران در جام جهانی دوست دارم در تیم باشگاهی به کارم ادامه دهم. دیگر برای برگشتن یا حتی تمدید قرارداد مذاکره نکردیم، اینطور هم نتیجه گیری شد فضا برای ادامه همکاری مساعد و مثبت نبود. همانطور که شما به آن اشاره کردید. گفتم؛ من قبلش عنوان کرده بودم که میخواهم بروم و به کار در فوتبال باشگاهی ادامه دهم؛ همان زمان میشنیدم که خیلیها از دست من عصبانی هستند. البته واقعاً برایم قابل درک نبود که از دست من عصبانی هستند؟ قرارداد من بعد از جام جهانی تمام شده بود و مسئولیت دیگری نداشتم.»
بیشتر بخوانید:
پرسپولیس و برانکو چشم انتظار AFC
پرسپولیس یا تیم ملی؟
سرمربی پرسپولیس در رابطه با این موضوع که سرمربیگری در پرسپولیس را ترجیح میدهد یا تیم ملی هم میافزاید: «همانطور که قبلاً هم گفته ام ترجیح میدهم در تیم باشگاهی کارکنم چون کار به صورت روزانه است و بیشتر میتوانی با بازیکنان کار کنی چون روزانه بیشتر با آنها هستی و میتوانی بیشتر به آن اعتماد کنی. میتوانید میزان رشد و اصلاح مدام آنها را مدام زیرنظر بگیرید و دنبال کنید. اما در تیم ملی شرایط جور دیگری است؛ آنجا واکنش باید خیلی سریعتر باشد و وضعیت مقطعی بازیکنان را باید ببینید و باید دیدگاه و فلسفه بسیار روشنی داشته باشید.» او همچنین میگوید: «قراردادم با پرسپولیس را بیش از شش ماه پیش تمدید کرده ام و به تیم ملی فکر نکردم. البته همیشه این امکان وجود دارد که به تیم ملی برگردم. بستگی به وضعیت و شرایط دارد. پیشنهاد از تیم ملی ازبکستان داشته ام، از تیم ملی کره هم پیشنهاد داشتم و بگویم که حتی مذاکراتی هم کردیم ولی در همان ابتدای کار پیشنهاد را رد کردم. همانطور که گفتم چندماه پیش قراردادم را دوساله با پرسپولیس تمدید کرده ام بنابراین به تیم ملی فکر نکرده ام.»
او میگوید: «این سوال را خیلیها از من میپرسند اما باز هم می گویم؛ قراردادم را با پرسپولیس تمدید کرده ام و هیچ کسی تا به حال رسماً از من درخواستی در این مورد نداشته، پس همه این موارد فرضی است. حالا اگر به طور جدی پیشنهادی از ایران به دستم برسد طبیعی است که مثل هر انسان دیگری به آن پیشنهاد فکر کردم.»
او محبوب تر است یا سلطان؟
او در بخش دیگری از مصاحبه و در این رابطه که آیا توانسته به محبوبیت فردی چون علی پروین در پرسپولیس برسد هم میگوید: «جای آقای علی پروین را هیچ کس نمیتواند بگیرد و هیچ کس نمیتواند ایشان را از تخت پایین بکشد. علی پروین و آقای خوردبین تمام عمرشان را پای پرسپولیس گذاشته اند. مخصوصاً آقای پروین که در سختترین دوران در پرسپولیس کار کرده؛ درست در دورهای که باشگاه در حال رشد بوده، هم بازیکن بوده، هم مربی بوده؛ نه فقط در این دو مورد، بلکه همه چیز پرسپولیس بوده است. پس کسی نمیتواند جایگاه علی پروین را متزلزل کند. من خودم اصلاً درگیر این مسایل نمیشوم که از یکی از قویتر یا محبوب تر شوم. هدف من فقط این است که تیم و باشگاه روز به روز بهتر و بهتر شود.»
آنجلوتی یا پپ گواردیولا؟
در این مصاحبه از برانکو درباره سبک کاری اش سوال میشود و اینکه آیا سبکش شبیه پپ گواردیولا و مائوریتسیو ساری است یا شبیه مربیانی مثل کارلو آنجلوتی که روش تیمشان را براساس بازیکنانی که در اختیار دارند انتخاب میکند. خود برانکو در این باره میگوید: «من با آنجلوتی در بعضی مواقع بیشتر موافق هستم تا ساری. به نظرم طبیعی است که شما نوع و سیستم بازی تان را براساس داشتهها و توانمندیهای بازیکنانتان انتخاب میکنید. همانطور که بعظا در پرسپولیس با سیستم ۲-۴-۴ خطی یا لوزی بازی میکنیم، اینکه بشار بازی کند یا مثلاً به جای او رفیعی بازی کند. من فلسفه و دیدگاه روشنی دارم؛ می دانم از فوتبال چه چیزی میخواهم. سیستم بازی ام را براساس کیفیت بازیکنان تعیین و سعی میکنم بین روشهای مختلف حد وسط خوبی را انتخاب کنم. اما خب مربیان زیادی هستند که آنها هم میدانند از فوتبال چه میخواهند. مثل ساری یا گواردیولا. این قبلی مربیان اما طبق سبک خودشان بازیکن انتخاب میکنند و برعکس ما کار میکنند و بر اساس که سبکی که میخواهند در باشگاه پیاده کنند، بازیکن میگیرند. مثلاً گواردیولا، جوهارت دروازه بان ملی پوش انگلیسی را از تیمش حذف کرد چون در بازی با پا خوب نبود. به هرحال هرمربی سعی میکنم بازیکنانی را در ترکیب تیمش پیدا کند که به فلسفه کاری اش نزدیک تر باشند.»
تیم یا ستارهها؟
درباره سرمربی پرسپولیس گفته میشود که او نمیتواند با ستارهها کار کند و در سالهای حضورش ستارهها را از تیم کنار گذاشته است. او در این رابطه گفت: «صحبت ها و نظرات مختلف مختلف همیشه وجود دارند. همیشه می شنوم که میگویند من نسبت به ستارهها نرم هستم. نسبت به فلان بازیکن رفتار ملایمی دارم. خودم هم نمی دانم؛ ستاره که هیچ، مهم نیست، مربی نسبت به بازیکنان چگونه باید رفتار کند؟ شاید از من انتظار دارند از طریق افکار عمومی و رسانهها علیه ستارههای خودم باشم؛ این ها مسایلی هستند که داخل خود باشگاه و در دل تیم حل و فصل میشوند. همه ستارهها هم نه با میل من بلکه با میل خودشان از پرسپولیس رفتند. طبیعی است که من میخواهم تیمم ستاره داشته باشد؛ اصلاً پرسپولیس باید ستاره داشته باشد و ستاره هم باید مثبت باشد، باید در خدمت تیم باشد، باید در خدمت نتایج تیم باشد نه اینکه به خاطر خودش و اینکه بخواهد مطرح شود، ستاره باشد. ستارهها در واقع آنهایی هستند که مردم را به ورزشگاه میکشانند؛ با همین ستارهها جوانتر ها هویت پیدا میکنند و با همانها به ورزشگاه می آیند. من همیشه هم ستارهها را دوست دارم و هم دوست دارم ستارهها را داشته باشم اما در خدمت تیم و مثبت باشند.»
به پیشرفت نیازی هست؟
مربی پرسپولیس در ادامه و در پاسخ به این سوال که آیا هنوز احساس میکند که جای پیشرفت دارد میگوید: «البته که نیاز به پیشرفت دارم؛ اصلاً وظیفه شخصی م نسبت به خودم این است که مدام دنبال به روز کردن خودم باشم. وظیفه من این است که تحقیق کنم و ببینم کدام مربی با چه روش و سیستمی کار میکند. فلسفه کاری شان چطور است. باید مدام بررسی کنم و ببینم فلسفه خودم را چطور میتوانم با بعضی از دیدگاههای مربیان دیگر تطبیق دهم. این را همیشه به بازیکنان هم می گویم که رشد شما هرگز متوقف نخواهد شد؛ یعنی پایانی ندارد. به آنها می گویم روز به روز باید بهتر از دیروز باشید و خودتان باید خودتان را تشویق کنید و به جلو هل بدهید، نه من. خب من هم به عنوان مربی خودم باید به فکر خودم باشد و رو به جلو حرکت کنم. همین که بازیکن یا مربی فکر کد همه چیز را یادگرفته و بداند نیازی به آموزش ندارد، آن روز به آغاز پایان آن شخص است. آغاز افول و افتش است. گفتم، فرقی نمیکند مربی باشد یا بازیکن.»
پرسپولیس چندم میشود؟
پرسپولیس در این فصل هم مدعی قهرمانی در لیگ برتر و همچنین امیدوار به موفقیت در لیگ قهرمانان است. برانکو دراین رابطه که هدف پرسپولیس در این فصل و در آینده چیست میگوید: «اول شدن. اول شدن و بازهم اول شدن. این هدف من است که در همه جامها اول شویم. سال گذشته در همان نوروز تقریباً قهرمانی مان را مسجل کرده بودیم. امسال هم تا اینجا از امتیازاتی که گرفته ایم خیلی راضی هستم. پدیده خیلی خوب بازی کرده، همینطور سپاهان هم خیلی خوب بوده است. البته خب انتظار این را هم داشتیم که استقلال و تراکتورسازی خودشان را بالابکشند و نبرد جالبی برای قهرمانی شود. البته جنگ بسیار جالبی برای رسیدن به عنوان تیم دوم بین تیمهای دیگر در میگیرد چون تکلیف قهرمان مشخص است (می خندد)»