به گزارش مشرق، اگرچه طیفی از اصلاحطلبان ازجمله صادق زیباکلام دستها را به نشانه تسلیم بالا بردهاند و به صراحت از نقش اصلاحطلبان در مشکلات اقتصادی کشور و ناکارآمدیهای دولت روحانی انتقاد میکنند، امّا طیفی دیگر، کماکان ترجیح میدهند وانمود کنند که اصلاحطلبان نقش چندانی در اداره مملکت و وضعیت موجود نداشتهاند.
بیشتر بخوانید:
سکوت مطلق اصلاحطلبان در مورد تابلوی شرمآور بابل
داریوش قنبری از جمله این افراد است که در گفتوگو با روزنامه ابتکار گفته است: «به نظر من اصلاحطلبان در این شرایط باید مردم را نسبت به سرنوشت خود حساس کنند. همین الان هم جریان اصلاحات به لحاظ شخصی و گروهی خیلی از مواهب قدرت بهرهمند نبودهاند و در بسیاری از پستهای حساس هیچکدام از افراد اصلاحطلبان حضور ندارند. در مجموع اصلاحطلبان در جریان تصمیمگیریها نیستند.»
این سخنان در حالی مطرح میشود که دولت روحانی با حمایت مستقیم اصلاحطلبان روی کار آمده است و علاوه بر آن، سهم این جریان سیاسی در کابینه دولت تدبیر و امید، کم نبوده است. علاوه بر اسحاق جهانگیری که بهعنوان یک چهره شاخص و مطرح اصلاحطلب از ابتدای دولت روحانی، معاون اول بوده است، بسیاری از چهرههای اصلاحطلب ازجمله علی ربیعی، عباس آخوندی، محمود حجتی، عیسی کلانتری، معصومه ابتکار، شهیندخت مولاوردی در کابینه حضور داشته یا دارند. در بدنه کشور نیز سهم قابل توجهی از استانداریها در اختیار اصلاحطلبان بوده است.
نکته قابل توجه دیگر در اظهارات این فعّال سیاسی اصلاحطلب و نماینده اسبق مجلس، استفاده از تاکتیک قدیمی «اگر اصولگرایان بودند، وضع بدتر میشد» است که به نظر میرسد باز هم در دستور کار طیفی از اصلاحطلبان برای توجیه ناکارآمدیهای دولت روحانی و اصلاحطلبان قرار گرفته است. قنبری در همین زمینه میگوید: «نباید فراموش کنیم اگر در چنین شرایطی طیف تندرو بر سر کار بود، مشکلات کشور دوچندان میشد».
اظهارات قنبری، امّا عاری از نقد به جریان سیاسی متبوع خود نیست. وی یکی از مشکلات اصلاحطلبان را عدم نظارت بر لیست پیروز خود بعد از انتخابات دانسته و گفته است: «ایراد کار در نظارت بر عملکردها و تداوم حضور است. اگر اصلاحطلبان آن فرد و گروه را متعهد میکرد که در چارچوب اهداف و برنامههای این جریان حرکت کند، شاید نتیجه بهتری امروز میگرفتیم».