دسته اول بازیکنانی هستند که همیشه حرف از دعوت شدن آنها به تیم ملی مطرح شده و سلیقه کی‌روش و حتی بعضی اوقات مشکلات حاشیه‌ای دلیل دعوت نشدن این بازیکنان به رغم شایستگی‌شان عنوان می‌شد. بازیکنانی که قابل پیش‌بینی است اکثر آنها از پرسپولیس هستند. حالا با حضور ویلموتس و بعد از گذشت زمانی که او از بازیکنان لیگ شناخت پیدا کند مشخص خواهد شد که این اظهارنظرها چقدر درست خواهد بود. این بازیکنان حضورشان پشت درب‌های تیم ملی به پایان خواهد رسید یا در زمان سرمربی جدید در سرجای خود باقی خواهند ماند.
بیشتر بخوانید:
انتخاب هوشمندانه وحید هاشمیان
شجاع خلیل‌زاده- محمد انصاری- علی علیپور- سیاوش یزدانی
این چهار بازیکن بازیکنانی بودند که بیش از همه در مورد جای خالی‌شان در تیم ملی صحبت شده بود. لیستی که سه بازیکن در فاز دفاعی داشت که نقطه قوت تیم کی‌روش محسوب می‌شد و با این حال عملکرد خوب آنها در پرسپولیس و سپاهان باعث می‌شد تا خیلی‌ها جای‌شان را در تیم ملی خالی بدانند. علی علیپور هم با گلزنی‌هایش در خط حمله پرسپولیس و کسب عنوان آقای گلی داعیه زیادی برای ملی‌پوش شدن داشت. اگرچه حضور مهاجمانی مثل آزمون و طارمی این ادعا را خیلی سخت می‌کرد. در صورتی که پرسپولیس و سپاهان بتواند فصل جدید را با اقتدار قبلی آغاز کند شاید در لیست ویلموتس این طلسم شکسته شود و آنها بتوانند جایگاهی که مدتها ادعای آن را داشتند را بدست بیاورند.
جلال حسینی- مهدی رحمتی
این دو بازیکن بازیکنانی بودند که خط خوردنشان از تیم ملی بیشترین حاشیه را برای کی‌روش درست کرد. رحمتی بخاطر مسائل غیر فنی از تیم ملی خداحافظی کرد و کی‌روش به او اجازه برگشت نداد. سیدجلال هم به گفته کی‌روش، بخاطر سن و سال و پایین آمدن تحرکش از تیم ملی کنار گذاشته شد اما منتقدان سرمربی تیم ملی اعتقادی به این موضوع نداشتند. این دو بازیکن باید خوشحال‌ترین‌ها از تغییر و تحولات کادرفنی باشند اما سن زیادشان مانع از این مساله می‌شود. سیدجلال از تیم ملی خداحافظی کرده و رحمتی هم شانسی برای بازگشت ندارد. بعید به نظر می‌رسد ویلموتس یا هر مربی دیگری با وجود آمادگی بالایشان نیم‌نگاهی به آنها برای دعوت به تیم ملی داشته باشد.
پژمان منتظری- مسعود شجاعی
برای آنها هم سن یک فاکتور اساسی است تا نسبت به نامی که روی نیمکت تیم ملی می‌نشیند نظر خاصی نداشته باشند. البته این زوج برخلاف زوج حسینی و رحمتی بازیکنان محبوب کی‌روش بودند که تا آخرین بازی او را با پیراهن تیم ملی همراهی کردند. حتی اگر چند بازی دیگر را هم به آنها فرصت بدهیم آنها بازیکنانی هستند که از لیست کی‌روش به لیست سرمربی جدید راه پیدا نخواهند کرد و به زودی در میان خداحافظی‌کنندگان خواهند بود.
خانزاده- کنعانی‌زادگان
دو نامی که همیشه بابت حضور آنها در تیم ملی انتقاد بود و فشار زیادی روی کی‌روش، بخاطر دعوت کردن‌شان وارد شد. خانزاده که در آخرین لیست‌های کی‌روش حضور نداشت و کنعانی‌زادگان هم که در جام‌ملت‌ها در ترکیب اصلی قرار گرفت، شاید دیگر همچین شانسی در زندگی ورزشی‌شان به آنها رو نکند. البته کنعانی‌زادگان شاید بتواند در صورت عملکرد درخشان و رفتن به تیم بزرگ‌تر باز هم به لیست تیم ملی دعوت شود اما بعید است ویلموتس، انتقادات برای دعوت از مدافع تیم سیزدهم جدول را تحمل کند.
سروش رفیعی- کمال کامیابی‌نیا- کاوه رضایی - محسن مسلمان
بازیکنان زیادی بودند که هر کدام در برهه‌ای غایب بزرگ تیم ملی نامیده می‌شدند. افت این بازیکنان اما انتقادات روی کی‌روش را کمتر کرد و حالا بعید به نظر می‌رسد کسی از ویلموتس هم انتظار داشته باشد که بازیکنانی با این کیفیت را به تیم ملی دعوت کند.
لژیونرها
لژیونرشدن در هر برهه دلیل و معنای خاصی داشته است. زمان برانکو کسانی لژیونر می‌شدند که از دعوت نشدن به تیم ملی و لیست بسته‌ای که اعتقاد داشتند کسی به آن راه پیدا نمی‌کند به کشورهای حاشیه‌نشین پناه می‌بردند. بازیکنانی مانند رجب‌زاده و عنایتی که لژیونرشدنشان به نشانه اعتراض و اثبات توانایی‌هایشان بود. در زمان کی‌روش اما لژیونرشدن معادل بود با تضمینی برای دعوت به تیم ملی. برای همین بازیکنان به هر دری می‌زدند تا به هر لیگی و به هر تیمی شده راه پیدا کرده و درهای تیم‌ملی را برای خود بازکنند. حالا دیگر لژیونرها به صرف لژیونر بودنشان ضمانتی برای حضور در تیم ملی ندارند که اگر سکونشین یا نیمکت‌نشین یا حتی در کشورهای خارج توریست باشند نام‌شان در لیست تیم ملی در صدر قرار بگیرد.
اولین لیست ویلموتس فردا اعلام خواهد شد اما قطعاً این لیست به نام هرکسی خواهد بود به جز ویلموتس. او حالا تا شناختن بازیکنان و آشنایی پیدا کردن با آنها راه زیادی دارد. به خصوص در این روزها که لیگ تعطیل است و کرکره فوتبال در همه جا پایین کشیده شده است.
