به گزارش مشرق، حسامالدین آشنا، مشاور رئیسجمهور اخیراً در توئیتی با اشاره غیرمستقیم به رئیس دولت اصلاحات نوشته است: «تعداد زیادی از جوانان عزیز نو اصلاحطلب سودای نمایندگی مجلس دارند؛ این حقشان است. مشکل از اعتبار ریخته سیاستمداران بازنشستهای است که مردم باید به ندای «تکرار میکنم» آنان پاسخ مثبت و به جوانان پرشور رأی بدهند.»
علی تاجرنیا، از نمایندگان اصلاحطلب مجلس ششم در واکنش به این اظهارنظر گفت: من فکر میکنم که ارزیابیهای امروز برخی از اطرافیان آقای روحانی اشتباه است.
او افزود: متأسفانه در مجموعه اطرافیان آقای رئیسجمهور چهرههایی قرار گرفتهاند که عمدتاً هدف آنها این است که در عرصه قدرت باشند. احساس میکنم اینها که دچار یک تحلیلاشتباه شدند که ممکن است شرایط کشور یک نوع رویگردانی از اصلاحطلبان ایجاد کرده باشند. از همین رو دنبال فرستادن پالسهایی هستند که یا بتوانند در دولت آینده نقشی داشته باشند یا حداقل در یک حاشیه امنی قرار بگیرند.
تاجرنیا ادامه داد: این افراد عمدتاً چهرههای تاثیرگذاری در سپهر سیاسی ایران نیستند و اگر امروز به واسطه شرایط دولت در جایگاهی قرار گرفتهاند، نشانه اثرگذاری آنها نیست. بنابراین فکر میکنم که خیلی نه نظرات آنها اهمیتی دارد و نه اصلاحطلبان باید خودشان را درگیر این مسائل کنند.
وی افزود: آقای روحانی بر ایشان واجب است مراقبت کنند که این دوستان و حلقههای نزدیک ایشان اخلاق نزاکت سیاسی را رعایت کنند.
در همین حال سایت عصر ایران نوشت: مردی که پست مشاوره و حضور در قوه مجریه را به واسطه «تکرار میکنم» دارد از «تکرار» گلایه دارد. گویا جناب آشنا فراموش کردهاند که اعتبار ریخته، خرج خود همین آقایان شد. حضراتی که امروز نظارهگر مشکلات هستند و کاری از دستشان برنمیآید، در حالی که در ایام انتخابات قول داده بودند با کلیدشان قفلها را باز کنند.
بله، شاید دیگر «تکرار» جواب ندهد اما اشکال از فرد «تکرار» کننده نیست بلکه از افرادی است که قدر این رای و حمایت را ندانستند و امروز زمینهساز بیاعتبار شدن جریان اصلاحات و اعتدال شدهاند.
شکایت از داستان «تکرار» و اعتباری که خرج شد، گلایه درستی است، چرا که خرج انسانهایی شد که آنچه نشان میدادند نبودند و زمینهساز ناامیدی مردم را فراهم کردند.
امروز خیلیها نگران هستند. نگران روزهایی دیگر، آنهایی که با شور و شوق در اردیبهشت ۹۶ به پای صندوق رای آمدند و نام حسن روحانی را بر روی برگههای رای نوشتند و یا ۳۰ ردیف خالی برگههای خود را با لیست امید پر کردند، دیگر حاضر به حضور پای صندوقها نباشند.