به گزارش مشرق، پیکر مطهر سه تن از شهدای مدافع حرم ایرانی در سوریه کشف شد. پیکر مطهر سه تن از شهدای مدافع حرمی که چندی پیش در سوریه به شهادت رسیده و در شمار شهدای مفقودالاثر جای گرفته بودند بعد از گذشت مدتی از شهادتشان طی عملیات تفحص شهدا در سوریه کشف شدند.

هویت پیکر مطهر «شهید ابراهیم عشریه» از مازندران، «شهید علی ثامنی راد» از تهران و «شهید علی آقایی» از اردبیل از طریق آزمایش DNA شناسایی شده و به‌زودی به کشور بازمی‌گردند.

۳ شهید تازه‌تفحص‌شده در سوریه را بشناسید

پیکر مطهر سه تن از شهدای مدافع حرم ایرانی در سوریه کشف شد. پیکر مطهر سه تن از شهدای مدافع حرمی که در سال‌های ۹۴ و ۹۵ در سوریه به شهادت رسیده و در شمار شهدای مفقودالاثر جای گرفته بودند بعد از گذشت ۳ و ۴ سال از شهادتشان طی عملیات تفحص شهدا در سوریه کشف شدند. هویت پیکر مطهر «شهید ابراهیم عشریه» از مازندران، «شهید علی ثامنی راد» از تهران و «شهید علی آقایی» از اردبیل از طریق آزمایش DNA شناسایی شده و به‌زودی به کشور بازمی‌گردند.

شهید مهدی ثامنی راد

شهید مهدی ثامنی راد فرزند داود در ۲۳ بهمن ۱۳۶۱ در شهر ری متولد شد. او تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی ادامه داد، در هفتم آذر ۱۳۸۸ ازدواج کرد. حاصل این ازدواج یک فرزند دختر به‌نام «فاطمه سلما» بود. شهید ثامنی راد یکی از رزمندگان فاتحین از لشکر ۲۷ محمد رسول الله تهران بود. او در ۲۲ بهمن ۱۳۹۴ در سن ۳۳ سالگی در جنوب حلی در سوریه به شهادت رسید اما پیکر مطهرش در منطقه ماند و در شمار شهدای مفقود الاثر جای گرفت. حالا بعد از گذشت چهار سال از شهادتش پیکر مطهر این شهید مدافع حرم به کشور بازمی‌گردد.

بخشی از وصیت‌نامه شهید:

بسم الله الرحمن الرحیم

با عرض سلام محضر مبارک حضرت ولی عصر امام زمان (عج) و روح پرفتوح حضرت امام خمینی (ره) و شهدای صدر اسلام تا به حال و مقام معظم رهبری و فرمانده کل قوا حضرت امام خامنه‌ای (مد ظله العالی) و خانواده و دوستان عزیزم. حضور و توفیق اینجانب به این سرزمین امام زمان (عج) و خدمت کردن در این راه مقدس که یک اعلام حکم جهاد از جانب ولی امر مسلمین اعلام شده است بسیار خوشایندست. تقدیر چگونه باشد خدا می‌داند. ولی وظیفه و شرع را باید عمل نمود و این چند جمله را که در موضوعات مختلفی آن را بیان می‌دارم و به این مصحف می‌نگارم؛

دوستان و هم‌رزمان من سلام؛ آنچه از این خلقت به این حقیر اثبات شده این بود که هیچ چیز را از این ندیدم که دوستان صداقت دینی داشته باشند و کاری به این ناملایماتی که اتفاق می‌افتد در بین افراد، سازمان و جامعه نداشته باشند. ما باید سعی کنیم کار و وظیفه خود را به‌نحو احسن و آن طوری که وظیفه ما هست انجام دهیم؛ و سعی کنیم در حیطه‌ی کاری خود پیشرفت کنیم و یک فردی باشیم دارای معلومات عالی و بدانید که ما باید با کسب تجربه افرادی مفید باشیم، برای حفظ و حراست و نگهداری اسلام. برادران من! خود را دست‌کم نگیرید. دنیا و ابرقدرت‌های دنیا از لباس سبز ما و اسم ما می‌ترسند و آن هم به‌خاطر ایمان درون قلب شما دوستان است، خود را کوچک نشمارید، بدانید که ما الگویی همچون اباعبدالله الحسین (ع) و ابوالفضل العباس (ع) داریم.

ما علی اکبر (ع) و علی اصغر (ع) داریم. این خاندان عصمت و طهارت از کودک شش‌ماهه برای ما الگو قرار دادند تا پیرمردی همچون حبیب‌بن مظاهر، پس بدانید ادامه دادن راهی همچون این بزرگواران، راه به شهادت و رسیدن به معبود حقیقی است. به‌راستی که صحبت و درددل زیاد است ولی نه این حقیر مجال نوشتن دارم و نه اینجا دل و جان فرصتی می‌دهد که از کربلایی بودن دل کند و آن را توصیف کرد. چند خواهش دارم؛ یکی اینکه نماز اول وقت، گشایش از مشکلات است؛ دوم صبر و تحمل؛ سوم به‌یاد امام زمان (عج) باشیم. در آخر از همه دوستان درخواست دارم که بنده را حلال کنند و اگر در فرصتی باعث آزرده شدن دل شما شدم، از من بگذرید… شب عملیات است همه دارند مهیا می‌شوند به‌نوع‌های مختلف، یکی سلاح تمیز می‌کند، یکی خشاب پر می‌کند و دیگر کارها، که فرصت بسیار کم است....

شهید علی آقایی

شهید مدافع حرم علی آقایی سال ۱۳۶۶ در اردبیل به دنیا آمد، فارغ التحصیل رشته مهندسی عمران بود. او در ۲۴ بهمن ماه سال ۱۳۹۴ برای دفاع از حرم اهل‌بیت (ع) و مردم مظلوم و مسلمان منطقه راهی سوریه شد. این شهید پاسدار که از طریق سپاه حضرت عباس (ع) شهرستان اردبیل راهی سوریه شده بود در هفتم اسفند ماه سال ۱۳۹۴ به‌دست نیروهای تکفیری به درجه رفیع شهادت رسید. اما پیکر مطهرش در منطقه ماند و در شمار شهدای مفقود الاثر جای گرفت. حالا بعد از گذشت چهار سال از شهادتش پیکر مطهر این شهید مدافع حرم به کشور بازمی‌گردد.

شهید ابراهیم عشریه

ابراهیم عشریه فرزند شعبان اول شهریور ۵۶ در نکا به دنیا آمد و دوران ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان را در نکا و خدمت سربازی را نیز در تهران گذراند. بعد از خدمت مقدس سربازی در کنکور شرکت کرد و در پیام نور شهرستان بهشهر در رشته ریاضی محض پذیرفته شد. در سال ۹۲ کارشناسی ارشد را در تهران خواند. شهید ابراهیم عشریه یکی از مربیان و اساتید تاکتیک فنون نظامی و فارغ‌التحصیل دانشگاه افسری امام حسین (ع) بود که به‌عنوان یک مستشار به سوریه رفت و در همین جبهه نیز به شهادت رسید. شهید عشریه ۲۰ اسفند ماه سال ۹۴ راهی سوریه شد. او ۲۵ فروردین ماه ۹۵ در منطقه العیس سوریه مفقودالاثر شد. با گذشت ۵۴ روز خبر شهادت وی رسماً تأیید شد و به‌عنوان شهید جاویدالاثر نام گرفت. از این شهید ۳۹ ساله سه دختر به‌یادگار مانده است. پیکر مطهر او بعد از گذشت سه سال از شهادتش در سوریه کشف و شناسایی شده است.

وصیت‌نامه این شهید بزرگوار در ادامه قابل مشاهده است:

فرزندان عزیزم:

عزیزانم! پدرتان تمام تلاش خود را به‌عمل آورد تا نمونه یک پدر خوب باشد. اما به‌خوبی می‌داند که نتوانست به هدف خود نائل آید. بدانید همیشه شما را دوست داشت و عاشقتان بود. به شما وصیت می‌کنم جز در راه دین مبین اسلام و ولایت (در قول و فعل) قدم مگذارید و قرآن را سرلوحه زندگی خود قرار دهید (چرا که قرآن هدیه خداوند سبحان به ما و کتاب قانون زندگی ماست و تأمین‌کننده سعادت دنیا و آخرتمان) و شهادت در راه خدا را آرزویتان.

مجالس اهل‌بیت علیهم السلام را جدی بگیرید (چه میلادهای نورانی و چه شهادت‌ها) و توشه آخرت خود را از این مجالس به‌ویژه مجالس سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و شهدای کربلا و اسارت عمه سادات خانم زینب سلام الله علیها فراهم آورید و بدانید که بهشت حقیقی را می‌توانید در همین مجالس جست‌وجو کنید. حسین‌گونه و زینب‌وار زندگی کنید و با همین حال به دیدار خدایتان بروید. ذکر و یاد مولایمان حضرت بقیةالله ارواحنا فداه را هرگز فراموش نکنید و توسل به مادر سادات خانم زهرای اطهر را کار هر روزتان قرار دهید. نیکی به مادرتان را فراموش نکنید. او برای استحکام خانواده و تربیت شما خون دل‌ها خورد و استقامت‌ها کرد.

پدر و مادر عزیزم:

خوب می‌دانم در راه رشد و تعالی این فرزند ناخلف خود هیچ کوتاهی نکردید و تمام تلاش خود را به‌کار بستید و از این بابت از شما تشکر می‌کنم. از خداوند سبحان تقاضا دارم شما را با صالحان محشور گرداند. بدانید از زمانی که احساس کردم در راه حفظ بنیاد خانواده و تربیت فرزندان از هیچ کوششی دریغ ندارید و از طرفی نیز شلاق زمانه و رنج‌های روزگار کارتان را سخت‌تر کرده است، تمام تلاش خویش را به‌کار بستم تا باری از دوش خانواده بردارم نه اینکه خود باری سنگین بر دوش شما باشم. نمی‌دانم چقدر توانستم در این امر موفق باشم. پدر و مادر عزیزم، اگر کوتاهی در انجام وظایف داشتم که می‌دانم داشتم، مرا ببخشید و از تقصیراتم بگذرید، در همه حال به دعای خیر شما محتاجم خواهشمندم از این فرزند نابکار دریغ مدارید، همچنان در راه قرآن و اهل بیت علیهم السلام به‌پیش بروید تا عاقبت به خیر باشید.

به همه کسانی که از طریق نوشتار صدایم را می‌شنوند وصیت می‌کنم حول محور قرآن، نبوت و ولایت، اتحاد خود را حفظ نمایند تا نگذارند دشمن زبون با استفاده از منافقین داخلی (همان‌ها که از همان ابتدا به‌دنبال خزیدن در آغوش استکبار بودند و فتنه ۸۸ را به‌وجود آوردند و به‌وجود آورنده فتنه‌های آینده نیز خواهند بود) فکر تعدی به ایران اسلامی را به خود راه دهد.

پس از شهادتم مرا با کفنی که از عتبات عالیات خریده‌ام کفن کنید (به‌احتمال زیاد خمس آن را داده‌ام ولی محض احتیاط باز هم پرداخت شود) همیشه دوست داشتم زیر پای شهدای شهرستان نکا دفن شوم، اگر پدر و مادرم و همسرم مخالفتی ندارند و آن‌ها را به رنج و تعب نمی‌اندازد، مرا در آنجا دفن کنید.

خدایا، این ناچیز درگاهت دوستت دارد و عاشقانه تو را می‌پرستد. اگر علقه‌ای به دنیا و زن و فرزند دارد فقط به‌خاطر توست و تو را و محبت تو را در آن‌ها می‌بیند. تو خود بهتر از هرکس دیگری می‌شناسی‌ام، در اعماق وجودم با تمام خطاهایم تو را می‌خواهم و تو را دوست دارم و دیگر هیچ، مشتاقانه در آرزوی وصالت هستم. تلخی حضور در دنیا را با امید به شیرینی وصلت برایم قابل تحمل می‌کند، منتظرم تا نظر مبارکت برافتد که این حقیر را از این زندان برهانی و به سرای ملکوتم ببری و در جوارت بارم دهی، نمی‌گویم خالصانه فقط و فقط به‌عشق تو زیستم اما تلاشم این بود تا این‌گونه باشم و در تمام اعمالم رضایت تو را مدنظر داشته باشم، اما در بسیاری از موارد هوای نفس بر من غالب شد و از این بابت عذر می‌خواهم.

خدای مهربانم، به کمکت نیازمندم، خوب می‌دانی که دشمن قوی هست و قدر و برای مبارزه با او به همراهی تو نیاز دارم، پس کمک کن و مگذار خود را در اعمالم شریک کند و اخلاص را از من برباید، به تو توکل می‌کنم و تو را بهترین یاور می‌دانم. خدایا، کمی عقل و کوچکی مرا مبین بزرگواری عظمت و عفو و گذشت خویش ببین. خدایا، همه می‌گویند رفیق بی‌کلک مادر ولی این حقیر مسکین می‌گوید رفیق بی‌کلک خدا. مولایم، همواره تو را رفیق خویش دانستم و مهربان‌تر از مادر، گرچه بی‌وفایی هم کردم ولی از تو می‌خواهم بر این بنده حقیرت به‌نظر عفو بنگری و او را ببخشی و او را با آقایش محمد صلی الله علیه و آله و سلم و خانم زهرا سلام الله علیها، مولایش علی علیه السلام و فرزندان طاهرش علیهم السلام محشور گردانی، سرورم بقیة الله الاعظم را سلامت بداری و در فرجش تعجیل بفرمایی. مولایم، به کمتر از شهادت راضی نمی‌شوم. تو به خدایی خود نگاه کن نه به بیچارگی این مسکین، پس به‌حق حسین شهید دعایم را مستجاب فرما به‌حق زهرای شهیده خواسته‌ام برآورده کن.