به گزارش مشرق، خوزه لوئیس براون، اسطوره فوتبال آرژانتین و یکی از ستاره‌های محبوب تیم ملی این کشور در جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک در ۶۲ سالگی چشم از جهان فرو بست. خوزه لوئیس براون بیش از هر چیز به خاطر نقشش در فینال جام جهانی ۸۶ در یاد و خاطره مردم آرژانتین جاودانه شده است. او اولین گل آرژانتین در بازی را به ثمر رساند و سپس مصدومیت او از ناحیه شانه و اتفاقات بعد از آن باعث شد لوئیس براون در آرژانتین به اسطوره‌ای ماندگار تبدیل شود.

بیشتر بخوانید:

مارادونا: کار مسی مرا به یاد خودم انداخت

جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک برای آرژانتینی‌ها همچنان به یاد ماندنی‌ترین جام جهانی تاریخ است. جامی که مارادونا در آن به بزرگترین اسطوره فوتبال دنیا تبدیل شد و جام جهانی را برای دومین بار و آخرین بار به آرژانتین آورد.

اما بدون تردید یکی از احساسی‌ترین صحنه‌های فینال جام جهانی ۸۶ برای آرژانتینی‌ها مصدومیت خوزه لوئیس براون ملقب به "تاتا" در این بازی است. براون که در جریان بازی مصدوم می‌شود به نیمکت آرژانتین اعلام می‌کند که گمان می‌کند کتفش شکسته است ولی در مقابل اصرار آنها به بیرون آمدن از میدان می‌گوید اگر همه دنیا را به او بدهند حاضر نیست میدان را ترک کند.

خوزه لوئیس براون بعدها درباره آن ماجرا گفته بود:" یکی از بازیکنان آلمان با سرعت آمد و به من کوبید. دقیقا به این مفصل شانه من ضربه خیلی شدیدی وارد شد. ناگهان دردی غیر قابل تحمل کل این ناحیه از شانه و بالاتنه من را فرا گرفت. رفتم کنار زمین، به پزشک تیم ملی نگاه کردم و گفتم دکتر، به بیرون کشیدن من حتی فکر هم نکن. از آن لحظه به بعد پیراهنم را به دندان می‌گرفتم، برای اینکه از درد فریاد نکشم پیراهنم را زیر دندانهایم فشار می‌دادم و بازی می‌کردم".

لوئیس براون در ادامه صحبتهایش می‌گوید:" تا آن لحظه هزار مشکل و دردسر را پشت سر گذاشته بودم که به آنجا یعنی فینال جام جهانی برسم، فکرش را می‌کنید حاضر بودم به خاطر ضربه‌ای که به کتفم خورده بود بازی در فینال جام جهانی را از دست بدهم؟ نه، به هیچ وجه".

خوزه لوئیس براون در آن دیدار تاریخی تقریباً بخش عمده بازی را با شانه به شدت مصدوم بازی کرده و برای آرژانتین گلزنی هم می‌کند. گلی که به آلبی‌سلسته کمک می‌کند در پایان جام جهانی را فتح کرده و با دست پر به کشورش بازگردد.

فداکاری ستاره‌های مصدوم برای تیم ملی کشورشان پیش از خوزه لوئیس براون هم سابقه داشته که یکی از به یاد ماندنی‌ترین آنها ماجرای فرانتس بکن‌باوئر در جام جهانی ۱۹۷۰ مکزیک است که قیصر جوان فوتبال آلمان با وجود مصدومیت شدید  در دیدار آلمان غربی و ایتالیا حاضر نشد از میدان بیرون برود. همانطور که خوزه لوئیس براون تا پایان عمر به دلیل تعصب استثنایی به پیراهن تیم ملی کشورش در جام ۱۹۸۶ محبوب آرژانتینی‌ها بود بکن‌باوئر نیز همچنان در ذهن بسیاری از آلمانی‌ها با چهره مصدوم اما مصممش در جام جهانی ۷۰ به یاد آورده می شود.