به گزارش مشرق، آن روزها میلیون‌ها ایرانی این فریاد شهید مطهری را شنیدند ولی شاید هیچ‌کس سوال نکرد که چرا استاد از میان اشقیای کربلا بر روی شمر تمرکز می‌کند و چه ارتباطی بین موشه‌دایان و شمر وجود دارد. تاریخ گواهی می‌دهد که از زمان تأسیس غده سرطانی اسرائیل، یکی از مناقشات این رژیم با همسایگان خود مناقشات آبی و به اصطلاح دقیق‌تر "آب دزدی" این رژیم از همسایگان و محروم کردن آنها از حق‌آبه‌های خود بوده است. خط‌های آبی‌رنگ روی پرچم اسرائیل که نماد "نیل" و "فرات" است به‌خوبی مهم‌ترین استراتژی و فناوری این رژیم برای مسئله آب را بیان می‌کند. یکی از خطوط قرمز اسرائیل در مذاکرات به اصطلاح صلح نیز بحث آب است.

بیشتر بخوانید:

کلاه‌برداری میلیاردی اسرائیل از محمدرضا پهلوی

بر همین اساس حجت‌الاسلام علی ارجمند عین‌الدین، مسئول حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در سازمان جهادکشاورزی استان البرز، به مناسبت سالگشت سفر مخرب موشه‌دایان به ایران در 27 شهریور 1341، یادداشتی نوشته و در آن نقش دایان در تخریب قنات‌های ایران را توضیح داده است. متن یادداشت به این شرح است:

* * * *

خردادماه سال گذشته کانال «فارس پلاس» بخشی از مستند «بانوی گل‌سرخ» را بازنشر کرد. مستندی ساخته‌ آقای «مجتبی میرتهماسب» و درباره‌ زندگی خانم «شهین‌دخت سرلتی (صنعتی)» که تأثیر فراوانی در دگرگونی صنعت کشاورزی در استان کرمان داشت. مستندی که بخش اعظمی از آن گفت‌وگو با مرحوم همایون صنعتی‌زاده، همسر او و بنیانگذار انتشارات امیرکبیر و البته یکی از سرشناسان حوزه صنعت چاپ در ایران است. صنعتی‌زاده در بخشی از این مستند، درباره سفر ‌«موشه دایان» وزیر کشاورزی وقت رژیم صهیونیستی‌ و دعوا با او بر سر قنات‌های ایران می‌گوید. صنعتی‌زاده با اشاره به زلزله قزوین (بوئین زهرا) و سفر موشه دایان به ایران می‌گوید:

«آقای ارسنجانی وزیر کشاورزی بود. در قزوین زلزله شده بود. موشه دایان گفت قنات نکنید. قنات‌هایتان را ببندید. برای این‌که قنات در زمستان آبش حرام می‌شود. از زیر زمین می‌آید بیرون و می‌رود. اصلاً فرقی بین قنات و چاه عمیق نیست. فقط قنات چاهی مورب است و چاه معمولی یک گودال عمیق عمودی».

او در ادامه می‌گوید:

«من آتش گرفتم از حرفش. به مقامات خودمان گفتم به حرفش گوش نکنید. ما سفره آب زیر زمینی داریم که وقتی پر می‌شود سرریز می‌شود. وقتی سرریز می‌شود، روی سطح زمین با پوشش گیاهی معلوم می‌شود... مقنی‌های قدیم این را می‌دانستند. می‌رفتند درست جاهایی که سبزه روییده بود، می‌گفتند چاه مادر قنات را اینجا باید کند».

صنعتی‌زاده می‌افزاید:

«حکایت ما حکایت آدمی بود که سرمایه‌ای از پدرش مانده در بانک و سودش را استفاده می‌کند. ما با سرریز آب‌های زیرزمینی معاش‌مان می‌گذشت.»

اشاره او در این مستند، به سفری بود که در  سال 1341 انجام شد و طی آن «حسن ارسنجانی» وزیر کشاورزی وقت، ‌از وزیر کشاورزی آن روز صهیونیست‌ها (ژنرال موشه دایان) برای بازدید از ایران رسماً دعوت کرد. موشه دایان از تاریخ 27 شهریور تا پنجم مهرماه 1341 در ایران بود و در این سفر با شاه، نخست‌وزیر و دیگر مقامات بلندپایه‌ ایران دیدار و گفت‌وگو کرد و قراردادهایی را در زمینه‌ مسائل اقتصادی، کشاورزی و عمرانی با دولت ایران به امضا رساند. دشت حاصلخیز قزوین پس از آن سفر، و به‌واسطه‌ی "عالیخانی"ها زیر چکمه‌های اسرائیلی‌ها قرار گرفت.

وضعیت چاه‌ها و قنات‌های کشور

امروز در کشور حدود 380 هزار چاه غیر مجاز و ٥ ‌هزار و ٨٣٩ رشته قنات وجود دارد که البته بیشتر از آن‌ها روبه‌نابودی‌اند. اگر در دهه 40 شمر زمان خود را شناخته بودیم و به نظر او اعتماد نمی‌کردیم شاید امروز وضعیت سفره‌های زیرزمینی و قنات‌های ما به این وضعیت بحرانی نمی‌رسید؛ البته امروز هم در روی همان پاشنه می‌گردد؛ حتی در داخل؛ هم اینک نیز عده‌ای به ظاهر کارشناس و مدیر بلند پایه کشاورزی(!) به‌جای مقابله عملی با چاه‌های غیرمجاز و جلوگیری از اسراف و هدر رفت آب،  با ارائه آمارهایی مبالغه‌آمیز در حوزه مصرف آب کشاورزی، در مسیر "کشاورزی هراسی" و حمایت از واردات محصولات کشاورزی گام برمی‌دارند!

می‌دانید؟ راستش را بخواهید، هنوز هم صدای استاد مطهری طنین‌انداز است: شمر زمان خودت را بشناس! شمر 1400 سال پیش مرد!