یوزپلنگ پس از شکار یک آهو و هنگام غذا خوردن نگران اطراف خود بود تا طعمه‌اش مورد حمله جانوران قرار نگیرد به همین خاطر مدام به اطراف نگاه می‌کرد. چشمان یوز همه چیز را زیر نظر گرفته بود و ژستی خاص به چهره‌اش می‌داد.