نوش جان همگی سربازان دلاوران.

دوران عجیب ی خدمت آدم هایش عجیب و غریب اند یادشان بخیر

دمت گرم امیر

دیگه دیره

باسلام،درود بر تمامی سربازان ولایت،خدا قوت امیر عزیز

حقوقشون یک بیستم رفتگر های افغانی هست که خیابون جارو می کنند.

الكى مثلا هميشه از اين پذيرايى ها ميكنند، هههههههههههه،

یک فرمانده باید گاه گاهی یک همچین حرکتی را انجام دهد تا باعث دلگرمی پرسنل پایین دست شود انشاءالله که همه مسئولین نظام هم چنین طرز تفکرراداشته باشند.

سال 70 در یکی از تیپهای ارتش افسر وظیفه بودم غذای چندان خوبی نداشتیم و همیشه خودمان غذا تهیه می کردیم یک روز خبر دادند که فرمانده وقت کل ارتش میاد برای بازدید. اون روز برامون باقالی پلو با گوشت دادند که طبق اظهار خود پرسنل قدیمی کادر بی سابقه بود.

یه مرغ (شما بخونید جوجه) میگذاشتن وسط برای ده تا سرباز. اولین بار که رفتم پادگان، فقط آب مرغ و پیاز بهم رسید. تازه ما مثلا دانشگاهی بودیم و تحصیل کرده! چنان حمله کردند بعضی ها که انگار قوم مغول حمله کرده. با اینکه غذای کادری ها جدا بود، افسر آموزش ها می اومدن از غذای سربازا هم برمیداشتن میرفتن با فرمانده با هم میخوردن

سلام.من سال ۸۰ سرباز بودم.صبحانه ها پنیر و دو عدد خرما و کره و مربا یا عسل و تخم مرغ با سیب زمینی و املت بود.نهار هم خورشت قیمه و قرمه سبزی و کباب کوبیده و ماهی و عدس پلو (که بهش می گفتن ساچمه پلو )و استامبولی بود.ولی از شام راضی نبودیم.شاید از نظر کیفیت خیلی خوب نباشه چون از برنج پاکستانی و گوشت یخ زده استفاده میشه ولی هیچ وقت ندیدم که کادری ها حتی یک عدس از غذای سربازها رو بخورند.بی انصافی نکنیم