-
نگاهی به سریال نمایش خانگی «داریوش»؛
یاور همیشه «خائن»! / تقاطع سینمای لمپنی و موسیقی پوچگرا در «داریوش» +عکس
تولیدات نمایش خانگی که مثلا قرار است «فرهیخته» و «جدی» باشد، عینا بازسازی ترکیبی از سینمای جاهلی-لمپنی با فضای تلخ و نیهلیستی «موج نو» یی است که اخیرا به آن موسیقی پاپ افسرده نیز اضافه شده است.
-
دوگانهنگری در مقابل محتوای مبتذل هاوایی
هاوایی نمونه سیاست معروف هدف وسیله را توجیه میکند است، فارغ از اینکه ضربهای که این فیلم به سینما میزند بهمراتب بزرگتر از هدفی است که از اکران آن به دنبالش هستند.
-
آفتابپرست چه گزارههای مقدسی را هجو میکند؟
در بخشی از سریال جمال میگوید: من هم مثل دوست ماساژور شما، آدم ایستایی نیستم، مچ را بگیرم بعدش میروم روی ساق، ساق را بگیرم میرم بالاتر، آقا فریدون میخواهید برم بالاتر؟
-
مشرق گزارش میدهد/
آیا امتداد ابتذال در گشت۳ عمدی است؟
سعید سهیلی پیشوای ژانر «چهارچنگولی» در سینماست و وقتی پیشوا برای فیلمساختن و تسخیر گیشه پیشینه خودش را هجو میکند از حامدمحمدی و منوچهر هادی و سایر نازلسازان سینما چه انتظاری میتوان داشت؟!
-
روز ملی سینما ؛ جشن یا عزا؟!
چنانچه فاصله سینما و سینماگران ما با مردم، دین، فرهنگ و تاریخ و جغرافیای ایران کم شود، بدون تردید بسیاری از چالشها هم از میان خواهد رفت.
-
اولین فیلمی که پس از انقلاب در قم اکران شد/ ماجرای شکلگیری شورای صنفی نمایش
«فریاد مجاهد» که فیلمی انقلابی بود و با بلیت ۵۰ ریالی برای اولین بار سینما را به قم برد. هرچند به نظر کارشناسان و روزنامههای آن سالها، این فیلم «فرصت طلبانه و کاسبکارانه» بود!