یک جریان سیاسی خاص که فرمانده "تحریم انتخابات 1400" بود؛ در پسا انتخابات دست به شیطنت سازمان‌یافته علیه جناح راست و دولت رئیس‌جمهور رئیسی زده است.

سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. ۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

این جریان از دموکراتیک بودن نظام اسلامی خائف است

شیطنت سازمان‌یافته علیه جناح راست و دولت رئیسی

خانم آذر منصوری، سخنگوی جبهه اصلاحات، از تحریم‌کنندگان انتخابات اخیراً در اظهاراتی که سایت اعتمادآنلاین آنها را منتشر کرد، گفته است:

"اصولگرایان حداقل برای آن بخشی که پایگاه رای خودشان می دانند باید کارنامه قابل قبولی ارائه بدهند، به خصوص در شرایط حاضر که همه قوا یکدست شده، هیچ دلیلی برای عدم موفقیت خود نباید داشته باشند. اینکه تا چه حد عملکرد این مجلس در راستای حل مشکلات مردم و محرومان جامعه بوده و به تبعیض و بی عدالتی خاتمه داده و از کوچک شدن سفره های مردم جلوگیری کرده است، پرسشی است که هم در انتخابات ۱۴۰۲ و هم در ۱۴۰۴ باید به آن پاسخ داده شود."[1]

*اصلی ساده در سیاست وجود دارد و آن اینکه کسانی که دست به تحریم انتخابات و خروج علیه دموکراسی می‌زنند؛ ابتدا به ساکن و قبل از هر اظهار نظری؛ باید درباره رفتار زشت خود به مردم و حاکمیت کشورشان توضیحات لازم را بدهند.

در گام بعدی نیز باید متوجه گزاره ناصحیح و شیطنت‌آمیز این روزها که دائما از سوی رجال ستادی جریان اصلاحات پمپاژ می‌شود و اصرار دارد که "اصولگرایان حتما باید در دولت موفق شوند چون یکدست هستند" نیز بود!

چه اینکه اولا ادعای یکدست شدن حاکمیت در ایران یک حرف عوامانه است که صرفا در رژیم‌های دیکتاتوری یا چند حزبی معنا دارد، ثانیا آقای رئیسی صراحتا و در بیانیه پیشاانتخابات، خود را مستقل نامیدند نه اصولگرا. ثالثا تعلق سران قوا به یک طیف سیاسی به معنی یکسانی سلایق آنها نیست و رابعا اصلاح‌طلبانی که ادعای یکدستی حاکمیت را مطرح می‌کنند در حالت خوشبینانه متوجه "تفاوت حزب و طیف" نیستند و نمی‌دانند که اگرچه شاید تعلق یکسان حزبی موجب علایق یکسان هم باشد اما تعلق یکسان طیفی هرگز چنین نتیجه‌ای ندارد.

کما اینکه در کنار "اصلاح‌طلبان تحریمی"، اقطابی از اصلاح‌طلبان مثل حزب کارگزاران، حزب ندای ایرانیان و... نیز بودند که در انتخابات حضور پیدا کردند و عملا از تفکر خروج از دموکراسیِ هسته سخت جریان چپ؛ منشعب شدند.

آیا اکنون فعالان سیاسی کشور بایستی تمام اصلاح‌طلبان را با یک برچسب ببینند و متوجه این تفاوت و انشعاب بزرگ در میان آنها نباشند!؟

حتما چنین نیست و اقتضای عقلانیت آنست که باید متوجه تفاوت و تمایز ایجاد شده در میان جریان چپ بود و آنها را یکدست ندانست.

در بحث موفقیت یا بی‌توفیقی دولت سیزدهم نیز هیچ شرایط ویژه‌ای وجود ندارد و این دولت اگر موفق باشد؛ با اقبال مردم مواجه می‌شود و اگر نه انتخاباتی دیگر و رأیی دیگر به گزینه‌های بهتر...

البته پر واضح است که اصلاح‌طلبانی که دست به تحریم انتخابات زده‌اند؛ از طرح شدن گزینه‌های دموکراتیک برای حل چالش‌ها خوف دارند و همواره به سمت انسداد میل می‌کنند.

***

"چرا در جایی که تعریف شده بود نایستادید؟ "

"دُم اعلیحضرت" زیر قدم‌های امیرعبداللهیان

محمدرضا خبّاز، فعال اصلاح‌طلب و از مقامات دولت اعتدال، طی یادداشتی در شماره پنجشنبه گذشته روزنامه آرمان ملی نوشته است: یکی از مواردی که حتما باید حل شود وگرنه مشکلات حل نخواهد شد، ارتباط با  دنیاست. اما تا به این نکته اشاره می‌کنیم، می‌گویند که منظورمان آمریکاست! آمریکا هم یکی از کشورهاست.

او می‌افزاید:

"رفتار مسئله‌انگیز وزیر خارجه کشورمان در عراق نه‌تنها به ارتباط ما با کشورهای همسایه کمک نکرد بلکه آنها را از ما دورتر کرد. رفتاری غیر دیپلماتیک همراه با سخنرانی پرایراد که حداقل چندین غلط مصطلح داشت. چرا به زبان خودمان افتخار نکنیم و با زبان فارسی سخن نگوییم؟ چرا در جایی که نخست‌وزیر عراق نام «خلیج‌فارس» را تحریف کرد، اعتراض نکردید؟ چرا در جایی که تعریف شده بود نایستادید؟ از کشورهای همسایه شروع کنید تا توان ارتباط با کشورهای همسایه را بسنجیم. سالی که نکوست از بهارش پیداست... "[2]

*آقای خبّاز گویا در جریان نیستند که دوران رئیس‌جمهور روحانی تمام شده است و ماحصل تمام این حرف‌ها و ژست‌های مذاکره و بلد بودن زبان بین‌المللی و... هم چیزی جز بیدستاوردی و خفّت نبود.

از طرفی بدیهی و طبیعیست که توانمندی‌های آقای امیرعبداللهیان در ایستادن در محل شأن ایران در کنفرانس بغداد و یا تکلّم او به زبان عربی موجب فشار عصبی برای کسانی بشود که 8 سال آزگار از آستین‌های گلدوزی شده و حرف زدن به زبان انگلیسی و زانو زدن در مقابل فلان امیر عربی؛ هیچ طرفی جز ذلت نبستند...

اتفاقا از نکو بودن این سال جدید همین بس که در آغاز خود بعنوان یک هژمون در نشست بغداد ظاهر شد، بلافاصله پس از نشست بغداد به سوریه رفت تا نشان دهد حامی اصلی مقاومت است (ولو حتی اگر نماد آن به نشست بغداد دعوت نشود!) و به لبنانی‌ها هم پیغام داد که حامی دولت، ارتش و مقاومت لبنان است و بی‌هراس از هیچ قدرتی؛ کمبودهای لبنان را با اقتصاد قوی خود جبران می‌کند. [3]

اکنون اگر آقای خبّاز به جای آنهمه مذاکرات بی‌حاصل که در انتهای آنها دو طرف بر همکاری بیشتر تأکید می‌کردند؛ این دستاوردهای مهم و عینی را نمی‌بینند که البته حرجی بر ایشان نیست...

*"دم اعلیحضرت" اشاره‌ای است به داستان معروف محاجّه شهید مدرس با رضاخان. گویا رضاخان به مدرس پیغام می‌دهد که انقدر پای رو دم من نگذار و مدرس هم در جواب می‌گوید: به اعلیحضرت بفرمایید محدوده دمشان کجاست چون من هرکجا که پا می‌گذارم می‌گویند مدرس دم مرا لگد کرد!

***

درس حکیمانه آقای امام جمعه به مردم و رجال سیاسی

امام جمعه لواسانات با تاکید بر اینکه نباید توقع معجزه از دولت سیزدهم داشت، گفت: توصیه می‌کنم همه ما از دولت و رئیس‌جمهور حمایت کنیم و در دام بازی رسانه‌ای نیفتیم و توقعات خود و مردم را بالا نبریم؛ البته از دولت هم توقع تلاش و جهاد مستمر داریم.

به گزارش ایرنا، حجت الاسلام والمسلمین سیدسعید لواسانی در خطبه‌های این هفته نماز جمعه لواسانات افزود: انتظار داریم دولت با روحیه‌ی انقلابی، فعالانه، عاقلانه، مدبرانه، شجاعانه، امیدوارانه و با رعایت تقوا و شرع و قانون کوشش کند تا مشکلات را یکی پس از دیگری برطرف کند و البته باید نگاه بلندمدت داشته باشد.

وی افزود: باید مراقب باشیم که گرد ناامیدی در دل و ذهن خودمان و دیگران نپاشیم، بلکه به مردم امید بدهیم. در حال حاضر هر انتصابی که دولت دارد، عده‌ای ناراضی هستند و برخی هم غُر می‌زنند و دیگرانی هم حکم می‌دهند که این دولت کارآمد نخواهد بود، این خوب نیست.

لواسانی تأکید کرد:‌ دولت سیزدهم باید کار، حرکت و اقدام را با بازگشت به ارزش‌های انقلاب اسلامی عجین کند، عدالت‌خواهی و مبارزه با فساد را کنار روحیه مردمی قرار دهد و ساده‌زیستی و کم‌خرجی دولت‌مردان را برنامه نظری و عملی خود کند که همه این‌ها نشانه انقلابی‌بودن است.[4]

*هشداری که امام جمعه محترم لواسانات به آن اشاره مدقّانه داشته‌اند؛ در صورت بی‌توجهی می‌رود تا به یک معضل بزرگ در سطح افکار عمومی و سیاست‌ورزی ایران تبدیل شود.

و آن تولید و پمپاژ "مطالبه معجزه" از دولت رئیس‌جمهور رئیسی است!

پروژه‌ای که البته رد پای ستادی‌های هسته سخت اصلاحات نیز به‌وضوح هرچه تمامتر در آن به چشم می‌خورد.

 پیش از این، محمود میرلوحی، عضو سابق شورای شهر تهران و از فعالان اصلاح‌طلب، صراحتا تأکید کرده بود که جامعه انتظار دارد آقای رئیسی معجزه کند! [5]

هشدار و پروژه مذکور اگر آنطور که باید از جانب خواص کشور به گوش هوش نیوش نشود در نزد افکار عمومی مورد روشنگری قرار نگیرد؛ خطر بزرگی دامن همه را خواهد گرفت. چه اگر کارنامه دولت سیزدهم خوب باشد؛ این خطر بزرگ اجازه درک موفقیت‌های دولت را نمی‌دهد و اگر کارنامه بد باشد؛ خطر مذکور فضا را به سمت انسداد و بن‌بست اشارت می‌دهد و نه به سمت راه حل‌های دموکراتیک مثل رأی خوب در انتخاباتی دیگر.

***

1_ https://etemadonline.com/content/512701

2_ https://www.armanmeli.ir/fa/main/print/321729

3_ https://www.ilna.news/fa/tiny/news-1125845

4_ www.irna.ir/news/84458752/

5_ mshrgh.ir/1261699

برچسب‌ها