به گزارش مشرق، فوت «مهسا امینی» بهانه‌ای بود برای رسانه‌های آن طرف آبی تا زنان ایرانی را علیه جامعه تحریک کنند و برایشان از آزادی پوشالی‌ای بگویند که از آنها سلب شده. گرچه آزادی در دایره لغات آنها معنا و مفهوم دقیق و ارزشمندی نداشت و بیشتر خلاصه می‌شد در برهنگی و آزادی روابط جنسی، اما رسانه‌های آن طرف آبی سعی داشتند به زنان ایرانی هر طور شده یک مفهوم را القا کنند. آن هم اینکه زنان در سرتا سر دنیا حق و حقوقی دارند که شما هیچ کدام را ندارید. اینکه این مفهوم چقدر واقعیت دارد سوالی است که شاید پاسخش به تنهایی دست این رسانه‌های ضدایرانی را رو کند و دروغ‌هایشان را افشا!
بی‌بی‌سی فارسی یکی از رسانه‌هایی بود که در اغتشاشات اخیر سهم بسزایی داشت. این رسانه ضدایرانی سعی داشت از طریق کشور انگلیس جریان اغتشاشات را زنده نگه دارد و زنان را به خیایان‌ها بیاورد. یعنی از جایی که به نقل از «گاردین» در فاصله هر سه روز یک زن توسط یک مرد کشته می‌شود. آن هم بی گناه و بی‌دلیل و به اسم خشونت خانگی!
خبرنگاران و مجریان به ظاهر دلسوز این رسانه انگار صدای آن همه زن بی‌گناه انگلیسی را که در خانه‌هایشان آزار و اذیت یا کشته می‌شدند را نمی‌شنیدند و حالا آمده بودند که به قول خودشان منجی زنان ایرانی باشند. منجی‌هایی که نقشه‌های شومی برای زنان ایرانی کشیده بودند و قصه‌های شب‌شان از جایگاه زن در غرب بود! حالا بد نیست نگاهی به زندگی زنان و مفهوم آزادی زنان در غرب بیاندازیم. شاید هم بهتر است از انگلیس شروع کنیم. جایی که رسانه‌ای، چون بی‌بی سی فارسی به قول خودش در آن مشغول مبارزه برای آزادی زنان ایران است!
خشونت‌خانگی سهم زنان از جام‌جهانی!
هر رویداد و پدیده‌ای در انگلیس می‌تواند خشونت‌خانگی علیه زنان را بیشتر و فشار زندگی برآنان را سخت‌تر کند. اصلا چرا راه دور برویم همین مسابقات جام‌جهانی کابوس تلخی برایشان است. تا آنجا که زنان انگلیسی سهم‌شان از جام‌جهانی و مسابقات فوتبال خشم و آزارهای روحی و بدنی است!
حالا فرقی نمی‌کند چه تیم‌شان بازنده باشد چه برنده. زنان در هر صورت کیسه بوکسی می‌شوند برای تخلیه هیجانات مردان انگلیسی. مطالعه‌های اخیر در دانشگاه «لنکستر» نشان می‌دهد که با شکست انگلیس در مسابقات فوتبال در جریان جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲ در قطر، خشونت خانگی علیه زنان به میزان قابل توجهی یعنی ۳۸ درصد افزایش یافته. این خشونت‌ها حدود ۱۰ ساعت پس از شروع بازی به اوج خود می‌رسد و زخم می‌شوند بر تن زنان انگلیسی و گاهی هم جانشان را می‌گیرند.
وقتی برد و باخت فرقی نمی‌کند!
شروع مسابقات بزرگ فوتبال و شروع جام‌جهانی برای زنان و کودکان انگلیسی برابر است با شروع ترس و اضطراب، آن هم فارغ از هر نتیجه‌ای! تا آنجا که در طول جام‌جهانی گذشته، «مرکز ملی خشونت خانگی»، پوسترهایی را در سطح شهر نصب کرد تا خشونت علیه زنان را پس از بازی‌های تیم انگلیس کاهش دهد. این پوسترها نمایشگر چهره خونین یک زن بود که روی آن نوشته شده بود «اگر انگلیس شکست بخورد، او شکسته خواهد شد».
فوتبال برایم مساوی است با کتک خوردن!
یکی از زنان قربانی خشونت نیز نظر تلخی در رابطه با مسابقات فوتبال دارد او می‌گوید: «فوتبال را بازی زیبا می‌نامند، اما برایم، فوتبال مساوی با کتک‌خوردن و خشونت جنسی است؛ اتفاقی که در انگلیس چندان عجیب نیست. تعداد دفعاتی که بعد از باخت تیم باشگاهی یا شکست تیم ملی در مسابقات کتک خورده‌ام، از دستم خارج شده است.»
کرونا و ۷۰۰ گزارش آزار خانگی فقط در یک روز!
زنان انگلیسی حتی در زمان کرونا هم از آزار و اذیت شریک زندگی‌شان در امان نبودند. در روزهای قرنطینه آنها، هم با کرونا می‌جنگیدند و هم با خشونت‌های خانگی و آزارها و اذیت‌هایی که در خانه می‌شدند. در اوج کرونا و قرنطینه‌های خانگی برای اینکه افراد خانواده مجبور بودند ساعت بیشتری را کنار هم بگذرانند، آمار خشونت‌های خانگی در انگلیس بیشتر شد. تا آنجا که در اولین قرنطینه سراسری در انگلیس در آوریل ۲۰۲۰، موسسه خیریه سوء استفاده خانگی «Refuge» افزایش ۷۰۰ درصدی تماس‌ها با خط کمک خود را در یک روز گزارش کرده.
زنانی که ترجیح می‌دهند سکوت کنند!
این آمار در شرایطی است که بسیاری از زنان انگلیسی بخاطر ترس از کرونا ترجیح می‌دادند خشونت‌های خانگی را تحمل کنند، اما آن را گزارش ندهند و خانه را ترک نکنند. آنها از اینکه در شرایط قرنطینه به پناهگاه‌ها بروند و مبتلا به ویروس شوند می‌ترسیدند بخاطر همین خشونت‌های خانگی را تحمل می‌کردند.
کریسمس جشنی تلخ برای زنان انگلیس
خشونت خانگی در انگلیس فقط مربوط به مسابقات تیم ملی انگلیس و کرونا نمی‌شود. خشونت خانگی یک سرنوشت دائمی برای زنان انگلیسی است که در شرایط هیجانی و فشار زندگی، برآنان بیشتر می‌شود حتی در کریسمس و مشکلات اقتصادی این خشونت‌ها افزایش پیدا می‌کنند. به گزارش اکسپرس. از مارس ۲۰۲۱ تا مارس ۲۰۲۲، ۱.۷ میلیون زن در انگلیس آزار خانگی را تجربه کردند.
کریسمس گرچه زمان جشن و شادی برای مردم اروپا است، اما برای برخی زنان انگلیسی روزهای سختی است که به دردها و جراحت‌هایشان اضافه می‌شود. درخت کریسمس درخت آرزوهای زنان انگلیسی نیست. بابانوئل برای زنان انگلیسی چیزی جز خشم مردان و شریک زندگی‌شان را هدیه نمی‌آورد.
وقتی مادران باردار هم در امان نیستند!
به گزارش مرکز سلامت ملی انگلیس، این آزار و اذیت‌ها حتی در زمان بارداری زنان هم پایان نمی‌یابد و سواستفاده‌ها ممکن است در زمان بارداری و حتی پس از زایمان بیشتر شود. خشونت خانگی خطر سقط جنین، عفونت، زایمان زودرس و آسیب یا مرگ نوزاد را افزایش می‌دهد و مادران باردار و نوزادان‌شان را در معرض خطر قرار می‌دهد. همچنین می‌تواند باعث مشکلات روحی و روانی مانند استرس و اضطراب شود که بر رشد کودک تأثیر می‌گذارد.
فشار شرایط اقتصادی بر جراحت زنان انگلیسی!
در انگلیس شرایط اقتصادی و افزایش هزینه‌های زندگی شاید بیشتر از هر کسی روی دوش زنان سنگینی کند. چرا که وقتی شرایط اقتصادی شریک زندگی‌شان سخت شود مسلما تعداد جراحت‌ها و آزارهای آنان بیشتر می‌شود. این فشار اقتصادی از طرف دیگر آنها را مجبور می‌کند در برابر این خشونت‌ها سکوت کنند آن هم به این دلیل که می‌ترسند پس از ترک خانه از پس هزینه‌های زندگی‌شان برنیایند. «الین یتس» مدیر اجرایی مرکز کمک به زنان می‌گوید: «امسال بیشتر از زمان‌های دیگر نگران وضعیت خشونت علیه زنان است، زیرا افزایش هزینه‌های زندگی در انگلیس سبب شده زنانِ قربانیِ خشونت به دلیل اینکه نمی‌توانند زندگی مستقلی برای خود فراهم کنند، شرایط را تحمل کنند.»
خشونت خانگی سرنوشتی شوم در انتظار زنان و دختران انگلیس!
«رامونا» یکی از دختران انگلیسی است که در ۱۵ سالگی مورد آزاو و اذیت شریک‌زندگی‌اش قرار گرفته. او می‌گوید: «انگار گروگان بودم. اگر می‌خواستم فرار کنم، مادرش در را قفل می‌کرد. اگر روی صورتم کبودی داشتم، آنها را با آرایش می‌پوشانند. وقتی پلیس بعد از تماس مددکار اجتماعی ام به در خانه آمد، مادرش گفت من آنجا زندگی نمی‌کنم و مجبورم کرد در کمد پنهان شوم.» اغلب قربانیان خشونت خانگی مثل رامونا به سختی می‌توانند از این شرایط نجات پیدا کنند، اما وقتی پیدا می‌کنند هم به دلیل شرایط روحی‌شان پا در مسیر درستی نمی‌گذارند مثل رامونا که برای پیدا کردن قدرت، عضو یک باند مواد مخدر شده است.
یشتر بازماندگان، خشونت خانگی را گزارش نمی‌کنند!
انگلیس مدت‌هاست به نقطه بحرانی خشونت خانگی نزدیک شده است. آخرین آمار دفتر آمار ملی این کشور نشان می‌دهد تعداد جرائم مرتبط با آزار خانگی ثبت شده توسط پلیس از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱ نزدیک به ۶ درصد افزایش یافته؛ همچنین تماس افراد با مراکز پیگیری خشونت خانگی علیه زنان ۲۲ درصد افزایش داشته است.
«ویکتوریا کانن» وکیل خانواده می‌گوید: «بیشتر بازماندگان، خشونت خانگی را گزارش نمی‌کنند، زیرا از پیامدهای آن می‌ترسند و مورد آزار بیشتر قرار می‌گیرند. همچنین در بیشتر موارد، پلیس برای رسیدگی به پرونده‌های خشونت خانگی وقت زیادی صرف نمی‌کند و می‌گوید این موضوع‌ها، مسائل خانوادگی است.»
وقتی انگلیس با آمار وحشتناکش دلسوز زنان ایرانی می‌شود
چندی پیش با درخواست غیرقانونی آمریکا، ایران از کمیسیون مقام زن سازمان ملل حذف شد. انگلیس در حالی در جلسه رای‌گیری برای حذف کشورمان دلسوز زنان ایرانی شده بود که خود به عنوان یک ناقض حقوق زنان و آمار بالای خشونت خانگی محکوم است. قطعا اگر عدالتی بود باید انگلیس و آمریکا و... خیلی زودتر از این حرف‌ها از این کمیسیون حذف می‌شدند.
خشونت خانگی در انگلیس قصه دیروز و امروز زنان این کشور نیست که نادیده گرفته شود. سرنوشتی است که خیلی وقت است جان زنان انگلیسی را گرفته و روز به روز آمار آن بیشتر می‌شود. انگلیس و رسانه‌هایش بهتر است به جای شعارهای پوشالی و تعریف‌های دروغین از آزادی به فکر زنان کشور خودشان باشند تعداد زیادی از زنان که حقشان از زندگی کتک است. حقشان از آزادی حبس شدن در خانه است و از زن بودن فقط سرکوب شدنش نصیب‌شان شده. شاید باید هشتگ زن زندگی آزادی و امثال آن را خرج کشور خودشان کنند، چون اگر آنها فقط حرف‌شان آزادی است ایران خیلی وقت است آزادی واقعی را به زنان هدیه کرده!