گروه بین‌الملل مشرق- در آینده نزدیک قرار است کنفرانس "افق نو" با موضوع "سیاه‌پوستان در آمریکا" و با حضور قربانیان خشونت پلیس این کشور، وکلای پرونده‌های قربانیان، سیاستمداران سابق آمریکا، افراد آکادمیک و اساتید دانشگاه، در کشورمان برگزار ‌شود. برای اولین بار است که گروهی از سیاه‌پوستان معترض به صورت متمرکز به تهران می‌آیند. به گفته "نادر طالب‌زاده" دبیر کنفرانس افق نو، تا کنون 29 مقاله و چهار کتاب از طرف مهمانان کنفرانس دریافت شده است. مهمانان این کنفرانس قرار است بعد از برگزاری نشست‌هایی تخصصی در تهران، برای سخنرانی به دانشگاه‌های شهرهای مختلف کشور بروند. (لینک)

طی سال‌های گذشته برخی نسبت به دعوت منتقدین غربی به کشور، انتقاداتی را داشته و تلاش کرده‌اند به نوعی مانع از ادامه این کار بشوند. در گزارش پیش رو و در گفتگو با دکتر "رندی شورت" عضو سازمان اجتماعی شبکه استقلال سیاه‌پوستان، تلاش کرده‌ایم تا اهمیت برگزاری کنفرانس‌هایی از این دست را بررسی کنیم.

مطالبی که رسانه‌های آمریکایی، فرانسوی، انگلیسی و غیره درباره ایران منتشر می‌کنند، اکثراً کنترل شده است و کم‌تر دیده شده است که گزارشی واقع‌گرایانه از ایران در رسانه‌های جمعی این کشورها منتشر شود. رندی شورت که چهار سال برای رسانه‌های آمریکایی کار کرده است، از تسلط یهودی‌ها بر این رسانه‌ها می‌گوید: "زمانی که آمریکا کشورهایی مانند افغانستان و پاکستان را بمباران می‌کرد، کسانی که در رسانه‌های خبری کار می‌کردند، جشن می‌گرفتند. من عضوی از برنامه "ساعت خبر" شبکه پی‌بی‌اس بودم. یادم می‌آید یک بار حساب کردم، 65 درصد از عوامل برنامه، از جمله خود من، اجداد یهودی داشتیم. یعنی اکثریت عوامل برنامه به نوعی به یهودی‌ها منتسب بودند. زمانی که قرار بود درباره خاورمیانه گزارش تهیه کنیم، باید ابتدا توسط اسرائیل تأیید صلاحیت می‌شدیم."

مردم آمریکا اجازه ندارند بدانند در خاورمیانه چه می‌گذرد. زمانی که هیچ راه دیگری برای ورود اطلاعات به درون جامعه آمریکا نباشد، رسانه‌های تحت سلطه صهیونیسم می‌توانند فضای جامعه را مسموم کنند، بدون آن‌که هیچ منبع جایگزینی برای دریافت اطلاعات در اختیار مردم قرار بگیرد. حتی رسانه‌ای مانند الجزیره هم به نوعی با جوامع اطلاعاتی آمریکا در ارتباط است. رندی شورت می‌گوید: "در آمریکا به جز از طریق رسانه‌هایی مانند راشاتودی و پرس‌تی‌وی، تقریباً راه دیگری برای کسب اطلاعات درست درباره ایران وجود ندارد. من 50 سالم است. در این همه سال زندگی در آمریکا، تا به حال حتی یک گزارش صادقانه و عادلانه درباره ایران در رسانه‌های کشورم ندیده‌ام."

حضور منتقدین و فعالان غربی در ایران می‌تواند کمک زیادی به درک بیش‌تر و بهتر آن‌ها از وضعیت کشورمان داشته باشد و از طرف دیگر می‌تواند به شناخت بهتر ما نسبت به جوامع غربی کمک کند. رندی شورت در این خصوص می‌گوید: "با سفر به ایران اولاً می‌توانیم یک ائتلاف منسجم تشکیل دهیم، تاکتیکی که اسرائیلی‌ها از آن بهره زیادی می‌برند و برای همین است که می‌توانند ایران را تحریم کنند. هیچ‌کس در آمریکا نیست که از منافع ایران دفاع کند. ایرانی‌هایی هم که در آمریکا هستند، یا نسبت به ایران بی‌تفاوت هستند و یا با کشور خود دشمن هستند. ایران فاقد آن چیزی است که اکثر کشورها در آمریکا دارند: افرادی از همان جامعه که در کنگره لابی کنند و برای تبلیغ به کلیساها بروند. ایران از این نظر کاملاً منحصر به فرد است. اگر این‌گونه به این موضوع نگاه کنید، متوجه می‌شوید که کنفرانس‌های بسیار بیش‌تری باید در ایران برگزار شود و افراد ضدامپریالیست به آن‌ها دعوت شوند. شاید باورتان نشود، اما مردمی در آمریکا هستند که باورشان نمی‌شود، تهران، مترو داشته باشد. باورشان نمی‌شود که در ایران، جاده آسفالت وجود دارد. کسی در آمریکا از ایران چیزی نمی‌داند."

رندی شورت و بسیاری دیگر از دوست‌داران ایران در خارج از کشور معتقدند ایران از منابعی که در اختیار دارد به سود خود استفاده نمی‌کند. حتی از شبکه‌ای مانند پرس‌تی‌وی که دارد در خارج از کشور سرمایه‌گذاری می‌کند، استفاده نمی‌شود. این افراد معتقدند ایران از قدرت نرم خود به خوبی استفاده نمی‌کند. در این حال، دعوت از منتقدین غربی، یکی از مصادیق استفاده از قدرت نرم است. رندی شورت معتقد است: "برگزاری کنفرانس‌هایی مانند افق نو امکان ملاقات فعالان ضدامپریالیسم در جهان را با ایرانی‌ها و همین‌طور با یک‌دیگر فراهم می‌کند و تهران می‌تواند مرکزی برای آشنایی مبارزان با نظام سلطه در جهان باشد. افرادی که با ایران دشمن هستند، دائماً از این کنفرانس‌ها برگزار می‌کنند. اسرائیلی‌ها همیشه از این کنفرانس‌ها دارند."

کشورها و افرادی که ما در زمینه‌های دیپلماسی عمومی با آن‌ها مقابله می‌کنیم، همیشه به این فکر هستند که برای ترویج رویکرد کشورشان چه کار باید کنند. ایران هم در مسیر تبدیل شدن به یک قدرت جهانی باید تلاش زیادی کند تا ذهن‌هایی را که 35 سال است توسط رسانه‌های صهیونیست، یهودی، انگلیسی و آمریکایی مسموم شده، پاک‌سازی کند. نادر طالب‌زاده دبیر جشنواره بین‌المللی افق نو می‌گوید: "یکی از جنبه‌هایی که آمریکایی‌ها همیشه از طریق آن به ما حمله می‌کنند، بحث حقوق بشر است. می‌گویند ایران حقوق بشر را نقض می‌کند. ما می‌خواهیم بپرسیم، ایران کدام حقوق بشر را نقض کرده است؟ آیا اقدامات ایران، با کارهایی که شما می‌کنید، قابل مقایسه است؟ همین چند هفته پیش، در فرگوسن دوباره حکومت نظامی برقرار بود. شب و روز، ساعت ورود و خروج مردم، کنترل می‌شد. توپ و تانک ارتش آن‌جا بود... با دعوت از این مهمان‌ها، دانش‌جوهای ایرانی فرصت پیدا می‌کنند از نزدیک با آن‌ها آشنا شوند. خیلی از همین آدم‌ها وقتی به آمریکا برمی‌گردند، به مردم توضیح می‌دهند که ایران با آن‌چه در رسانه‌ها می‌بینند، تفاوت زیادی دارد. همین‌ها به وقتش فریاد می‌زنند که نباید به سوریه حمله کرد؛ نباید علیه ایران خشونت به خرج داد."

برخی از رؤسای رسانه‌های منتقد در ایران، معتقدند افرادی که به کنفرانس‌های "افق نو" و "هالیوودیسم" دعوت شده بودند، افراد مهمی نبودند و قدرت آن را نداشتند که برای ایران کاری بکنند. رندی شورت در این خصوص می‌گوید: "اولاً بگذارید تصور کنیم که ما افراد قدرتمندی در آمریکا نیستیم. حتی در این صورت، یک واقعیت پابرجاست: ایران 35 سال است که مورد حمله شدید رسانه‌های غربی قرار دارد، بنابراین ما دست‌کم می‌توانیم شروع خوبی برای ضدحمله ایران باشیم. دوماً، قدرت صهیونیست‌ها در آمریکا فوق‌العاده زیاد است. منتقدان در ایران‌ درباره آمریکا چیز زیادی نمی‌دانند، فقط "تصور می‌کنند" که آمریکا را می‌شناسند. این را خطاب به آن‌ها می‌گویم: هر کس در آمریکا کاری به نفع ایران انجام بدهد، تنبیه خواهد شد: هم تنبیه مالی، هم تنبیه شغلی و هم تنبیه اعتباری. اکثر آمریکایی‌ها حاضر نمی‌شوند این تنبیه‌ها را بپذیرند و برای ایران فداکاری کنند."

مسئله مهم دیگری که در خصوص سیاست خارجی ایران وجود دارد این است که بسیاری از دوست‌داران ایران در خارج از کشور، با دیدن بهبود روابط ایران با کشورهایی مانند آمریکا و انگلیس به دنبال توافق هسته‌ای، دچار اشتباه شده‌اند. به گونه‌ای که رندی شورت می‌گوید: "بسیاری از افرادی که قبلاً در آمریکا از ایران دفاع می‌کردند، الآن از "دولت میانه‌روی" شما می‌ترسند، چون این دولت دارد با افرادی هم‌صحبت می‌شود که به اسرائیل پول می‌دهند، به خشونت در سوریه دامن می‌زنند، و بحران جدید پناهندگان را ساخته‌اند تا سربازان آمریکایی را به سوریه اعزام کنند... احمدی‌نژاد مشکلاتی داشت، اما در بحث سیاست خارجی و حمایت از مظلومین، بسیار خوب عمل می‌کرد. من با فعالان خارجیِ زیادی صحبت کرده‌ام که می‌گویند به احمدی‌نژاد علاقه دارند. این را می‌دانم که احمدی نژاد در سیاست داخلی، مشکلاتی را داشت، ولی در سیاست خارجی‌اش همیشه حامی مستضعفین بود."