گروه اقتصادی مشرق- پس از آن که امروز رسانه‌های حامی دولت به شدت به نامه هشدار 4 وزیر به روحانی حمله کردند، موسی غنی‌نژاد هم به میدان آمد و تندترین موضع را علیه 4 وزیر خصوصا وزیر اقتصاد اتخاذ کرد.
وی اظهار داشته است: در هیچ کجای دنیا رسم نیست که وزیرانی با نوشتن نامه مشکلات اقتصادی را نزد افکار عمومی ببرند و به رئیس جمهور خود هشدار دهند که اوضاع بحرانی است.
معمولا در مواقعی که فردی خود را هماهنگ با دولت نمی‌داند استعفا می‌دهد تا فردی جایگزین او شود که بتواند در راستای سیاست‌های دولت بخش های مختلف اقتصادی را مدیریت کند.
او گفت: رئیس‌جمهور بارها در سخنان خود گفته که دولت سیاست تک رقمی کردن تورم را ادامه می دهد و خط قرمزش استقراض از بانک مرکزی است.
این کلام عالی‌ترین مقام قوه مجریه در حقیقت مانیفست اقتصادی دولت است که اگر افرادی نمی‌توانند خود را با آن هماهنگ کنند بهتر است استعفا دهند.
غنی‌نژاد افزود: در اینکه چرا چهار وزیر صنعت، اقتصاد، دفاع و کار اقدام به نگارش این نامه کرده‌اند و به رئیس جمهور هشدار داده‌اند که شما خوب عمل نمی‌کنید ابهام‌های زیادی وجود دارد که اگر از منظر سیاسی نگاه کنیم این نامه معنی استعفا یا برکناری وزرا را می دهد.
او گفت: معمولا چنینی نقدهایی در داخل هیات دولت مطرح می‌شود نه اینکه مسائل تخصصی را به سطح جامعه بکشانند و نزد افکار عمومی جار بکشند که کشور در وضعیت بحرانی قرار گرفته است.
مگر افکار عمومی وظیفه دولت را می توانند انجام دهند که آنان را در جریان این مشکلات قرار می‌دهند. از این رو نمی‌دانیم چه اتفاقی رخ داده که برخی از دولتمردان به جای هشدارهای درونی آن را بیرونی کرده اند.
غنی‌نژاد گفت: اینکه وزرای نفت و مسکن و هم‌چنین رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی پای این نامه را امضا نکرده‌اند بر ابهامات می‌افزاید و نشان می‌دهد که برخی وزرا تاب اصلاح ساختار اقتصادی کشور را ندارند و می‌خواهند با فشار افکار عمومی دولت را به سمتی ببرند تا سیاست های انبساطی در پیش گیرد و با تزریق منابع به طور موقت بخش تولید را راه بیاندازد.
او گفت: اگر دولت تن به چنین اقدامی دهد آنگاه دستاوردهایش در حوزه تورم و کنترل نقدینگی بر باد رفته و راه دولت گذشته را ادامه خواهد داد.
غنی‌نژاد در ادامه به تفسیر معنی اقتصادی این نامه پرداخت و افزود: معنی اقتصادی این نامه مخالفت برخی وزرا با سیاست انضباط پولی است که دولت در پیش گرفته و از طریق آن به کنترل تورم و نقدینگی پرداخته است.
او گفت: وزرای امضاء کننده این نامه از دولت خواسته‌اند سیاست هایی در پیش گیرد که رونق به بورس بازگردد! اما آیا وظیفه دولت این است که فارغ از ایجاد ثبات در فضای کلان اقتصادی بورس را نجات دهد؟
این اقتصاددان افزود: برخی وزرا خود را در نقش یک سهامدار قرار داده‌اند و وامصیبتا سر داده‌اند که ارزش سهام شان پایین آمده است. اما آیا شان وزرا در این است که فقط برای یک بخش از اقتصاد فریاد بکشند؟
غنی‌نژاد گفت: این حرکت وزرا نوعی فرار به جلو هست و آنان به جای اینکه وظایف خود در راستای رکودزدایی را انجام دهند اقدام به نوشتن نامه هشدارآمیز به مافوق خود کرده‌اند که با عرف سیاسی هیچ کدام از نقاط دنیا سازگار نیست.
او افزود: وزیر اقتصاد نقش مهمی در تامین مالی و حل مشکلات اقتصادی دارد و بهتر است گزارش دهد که در این باره چه کرده است؟ بازار بدهی و اسناد خزانه باید از دو سال پیش راه می افتاد اما امروز می‌بینیم با حرکتی لاک پشت وار شروع شده است.
وی اظهار داشته است: در هیچ کجای دنیا رسم نیست که وزیرانی با نوشتن نامه مشکلات اقتصادی را نزد افکار عمومی ببرند و به رئیس جمهور خود هشدار دهند که اوضاع بحرانی است.
معمولا در مواقعی که فردی خود را هماهنگ با دولت نمی‌داند استعفا می‌دهد تا فردی جایگزین او شود که بتواند در راستای سیاست‌های دولت بخش های مختلف اقتصادی را مدیریت کند.
او گفت: رئیس‌جمهور بارها در سخنان خود گفته که دولت سیاست تک رقمی کردن تورم را ادامه می دهد و خط قرمزش استقراض از بانک مرکزی است.
این کلام عالی‌ترین مقام قوه مجریه در حقیقت مانیفست اقتصادی دولت است که اگر افرادی نمی‌توانند خود را با آن هماهنگ کنند بهتر است استعفا دهند.
غنی‌نژاد افزود: در اینکه چرا چهار وزیر صنعت، اقتصاد، دفاع و کار اقدام به نگارش این نامه کرده‌اند و به رئیس جمهور هشدار داده‌اند که شما خوب عمل نمی‌کنید ابهام‌های زیادی وجود دارد که اگر از منظر سیاسی نگاه کنیم این نامه معنی استعفا یا برکناری وزرا را می دهد.
او گفت: معمولا چنینی نقدهایی در داخل هیات دولت مطرح می‌شود نه اینکه مسائل تخصصی را به سطح جامعه بکشانند و نزد افکار عمومی جار بکشند که کشور در وضعیت بحرانی قرار گرفته است.
مگر افکار عمومی وظیفه دولت را می توانند انجام دهند که آنان را در جریان این مشکلات قرار می‌دهند. از این رو نمی‌دانیم چه اتفاقی رخ داده که برخی از دولتمردان به جای هشدارهای درونی آن را بیرونی کرده اند.
غنی‌نژاد گفت: اینکه وزرای نفت و مسکن و هم‌چنین رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی پای این نامه را امضا نکرده‌اند بر ابهامات می‌افزاید و نشان می‌دهد که برخی وزرا تاب اصلاح ساختار اقتصادی کشور را ندارند و می‌خواهند با فشار افکار عمومی دولت را به سمتی ببرند تا سیاست های انبساطی در پیش گیرد و با تزریق منابع به طور موقت بخش تولید را راه بیاندازد.
او گفت: اگر دولت تن به چنین اقدامی دهد آنگاه دستاوردهایش در حوزه تورم و کنترل نقدینگی بر باد رفته و راه دولت گذشته را ادامه خواهد داد.
غنی‌نژاد در ادامه به تفسیر معنی اقتصادی این نامه پرداخت و افزود: معنی اقتصادی این نامه مخالفت برخی وزرا با سیاست انضباط پولی است که دولت در پیش گرفته و از طریق آن به کنترل تورم و نقدینگی پرداخته است.
او گفت: وزرای امضاء کننده این نامه از دولت خواسته‌اند سیاست هایی در پیش گیرد که رونق به بورس بازگردد! اما آیا وظیفه دولت این است که فارغ از ایجاد ثبات در فضای کلان اقتصادی بورس را نجات دهد؟
این اقتصاددان افزود: برخی وزرا خود را در نقش یک سهامدار قرار داده‌اند و وامصیبتا سر داده‌اند که ارزش سهام شان پایین آمده است. اما آیا شان وزرا در این است که فقط برای یک بخش از اقتصاد فریاد بکشند؟
غنی‌نژاد گفت: این حرکت وزرا نوعی فرار به جلو هست و آنان به جای اینکه وظایف خود در راستای رکودزدایی را انجام دهند اقدام به نوشتن نامه هشدارآمیز به مافوق خود کرده‌اند که با عرف سیاسی هیچ کدام از نقاط دنیا سازگار نیست.
او افزود: وزیر اقتصاد نقش مهمی در تامین مالی و حل مشکلات اقتصادی دارد و بهتر است گزارش دهد که در این باره چه کرده است؟ بازار بدهی و اسناد خزانه باید از دو سال پیش راه می افتاد اما امروز می‌بینیم با حرکتی لاک پشت وار شروع شده است.