به گزارش مشرق، متن یادداشت حمید رضا مهدی زاده با عنوان "بازگشت احترام به گذرنامه ایرانی این بود؟" به شرح ذیل می‌باشد:
همه به یاد داریم انتخابات ریاست جمهوری در سال 1392 و تبلیغات گسترده کاندیداهای ریاست جمهوری را که هر کدامشان حول یکی از محورهای سیاسی یا اقتصادی و حتی فرهنگی شعارهای گوناگون و متنوعی را مطرح می کردند.
اکثریت ملت بزرگوار ایران پس از تحقیق و بررسی کاندیداها از زوایای مختلف و بعد از مناظره های تلویزیونی و با توجه به شعارهای هریک از نامزدها سرانجام به دکتر حسن روحانی رأی دادند تا سکان هدایت دولت یازدهم نصیب ایشان گردد.
یکی از شعارهای ریاست محترم جمهور که خیلی مورد استقبال جوانان قرار گرفت شعار زیبای ما می خواهیم به پاسپورت ایرانی احترام بازگردد بود که بارها و بارها از جانب ایشان در زمان رقابت های انتخاباتی مطرح گشت و البته شعار دیگری هم که خیلی با استقبال روبرو شد شعار تعامل سازنده با جهان در عین عزت و اقتدار بود که حجت الاسلام روحانی دکترین اصلی سیاست خارجی دولت خودشان را بر پایه عمل به این شعار استوار می دیدند و آغازِ تعامل سازنده با جهان در عین عزت و اقتدار نیز مذاکرات در جهت رفع مسائل هسته ای در سخنرانی های انتخاباتی مطرح می شد که بعدها در پی توافق میان جمهوری اسلامی ایران و پنج بعلاوه یک ، به برجام شهرت یافت.
دولت محترم یازدهم از بدو تشکیل ، همواره دولتهای نهم و دهم را به اتخاذ سیاستهای نابخردانه در تعاملات دوجانبه و یا بین المللی متهم می کرد و طبیعتأ در نقد از عملکرد خارجی هر دولتی از جانب منتقدان ، پای دستگاه دیپلماسی و یا وزارت امور خارجه به میان می آید و طبیعی است که همه دولتها سعی می کنند که خبره ترین دیپلماتها در عرصه مراودات و تعاملات منطقه ای و جهانی را در رأس وزارت امور خارجه خود قرار دهند و پر واضح است که هیچ یک از مبادلات سیاسی ، اقتصادی ، فرهنگی و حتی نظامی میان کشورهای جهان بدون ورود موثر از جانب وزرای امور خارجه ، معاونان و یا سفیران در ایجاد فضای مناسب جهت همکاری تجار ، دانشمندان ، صاحبان صنعت ، هنرمندان و... از کشورهای خود با سایر ملتها هرگز بوجود نخواهد آمد.
اولا ؛ حقیر از همان ابتدای مذاکرات برجام چه در وبلاگ شخصیم و چه در روزنامه رسالت همواره از تیم مذاکره کننده حمایت کردم هرچند که معتقد بوده و هستم که طرفهای روبرویمان هرگز قابل اعتماد نبوده و نیستند . ثانیأ باور دارم که دکتر ظریف و تیم اصلی وزارت خارجه همگی افراد مومن وانقلابی و در عین حال ورزیده در انجام مأموریت هایشان می باشند.
و آنچه را که در نقد عدم اجرای مناسب شعارهای انتخاباتیِ ریاست محترم جمهور در ذیل خواهم آورد در راستای اتفاقات صورت گرفته در یکی دو سال اخیر مبنی بر انفعال دستگاه دیپلماسی کشورمان در برخوردهای نامناسب و حتی در بعضی از مواقع گستاخانه از جانب دولت های طرف مذاکره ، دوست و یا متخاصم با نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران می باشد و قطعأ به عملکرد دستگاه دیپلماسی دولتهای پیشین نیزاز چنین دریچه ای می توان نقدهای جدی وارد ساخت.
*دولت جمهوری اسلامی تصمیم می گیرد که آقای حمید ابوطالبی را به عنوان سفیر دائم ایران در سازمان ملل متحد به عنوان جانشین محمد خزائی معرفی نماید ولی دولت آمریکا به بهانه اینکه آقای ابوطالبی از اعضاء دانشجویان خط امام بوده و در جریان اشغال لانه جاسوسی مشارکت داشته است هفته ها به آقای ابوطالبی اجازه ورود به خاک آمریکا را نمی دهد و حتی مجلس سنا قانونی را تصویب می کند که به موجب آن دولت آمریکا برای کسانی که محرز شود در اقدام تروریستی دست داشته اند حتی اگر در قالب دیپلمات نیز معرفی شوند نمی تواند ویزا صادر کرده و اجازه ورود آنها را به خاک آمریکا بدهد.
به محض تصویب این قانون آقای ابوطالبی حضور خود ، میان دانشجویانِ حاضردر لانه جاسوسی را تکذیب می کند و آمریکائیها نیز همچنان نمی پذیرند و از دولت جمهوری اسلامی می خواهند که فرد دیگری را به عنوان سفیر معرفی نماید که سرانجام دولت محترم در اولین گامهای تعامل جهانی در عین عزت و اقتدار به طرزی باور نکردنی کوتاه آمده و آقای غلامعلی خوشرو را به عنوان سفیر در سازمان ملل معرفی می کند. در حالی که چند روز قبلش معاون وزیر امورخارجه کشورمان اعلام کرده بود که گزینه دیگری به غیر از آقای ابوطالبی وجود ندارد و رئیس دستگاه دیپلماسی نیز با لحنی قاطع در میان خبرنگاران اظهار داشته بود که تسلیم تندروهای کنگره نخواهیم شد و تنها فرد مورد نظر ما آقای ابوطالبی است.
البته نکته جالب در این میان تکذیبیه آقای ابوطالبی است که به خاطر ورود به خاک آمریکا اقدام شجاعانه خود شان در اشغال بزرگترین لانه جاسوسی زمانه ، در جهان را همسو با تعبیر آمریکا از اقدام تروریستی کتمان می کند و در مصاحبه با خبرنگار صدا وسیما منکر حضور در لانه جاسوسی می شود که خوب نتوانست رضایت یانکی ها را نیز به دست آورد و محروم از سفر به یورک جدید و خیابان معروف منهتنش شد.
*وزیر امور خارجه در صحن علنی سازمان ملل با امیر کویت که روی صندلیش نشسته روبرو می شود و به دیدارش رفته و روی دوزانو می نشیند در حالی که امیر کویت حتی زحمت بلند شدن از جای خود را نمی دهد تا بسیاری از رسانه های جهان تیتر جنجالی ایران در برابر کویت زانو زد را منتشر سازند و عکس آن ملاقات هم مدتها جزء سوژه های خبر ساز در فضای مجازی بود.
*حادثه تلخ تعرض ماموران وحشی در فرودگاه جده به دو نوجوان ایرانی ، سقوط جرثقیل درمسجدالحرام و خانه کعبه و سرانجام فاجعه منا که گل سرسبد جنایت کاری سعودی ها در کشتار ناجوانمردانه زائران بیت الله الحرام می باشد پشت سر هم اتفاق می افتد و دستگاه دیپلماسی کشورمان نمی تواند اقدام مناسبی در راستای تأمین امنیت زائران کشورمان نماید و در قضیه فاجعه منا وزیر خارجه عقب افتاده سعودی حتی به یکی از دها تلفن آقای دکتر ظریف جواب هم نمی دهد .
*رفتار سعودی ها وقتی مشمئز کننده می گردد که به وزیر ارشاد جمهوری اسلامی جناب آقای جنتی برای ورود به عربستان ویزا نمی دهند و حتی به دکتر هاشمی نیز در جریان ملاقات با وزیر بهداشت عربستان و ظاهرا در جریان دیدار با ولیعهد سعودی هم تلویحأ توهین می شود و سعودی ها حاضر نمی شوند که اجساد جانباختگان را در اختیار سازمان حج و زیارت بگذارند تا اینکه فرمانده کل قوا در جریان بازدید از پایگاه نیروی دریایی ارتش در نوشهر با همان صلابت حیدری از پاسخ سخت و خشن جمهوری اسلامی در صورت توهین سعودیها به ابدال نورانی شهدای فاجعه منا و یا زائران ایرانی حاضر در مکه معظمه و مدینه منوره خبر می دهند که از اینجا به بعد مو به تن سلمان بن عبدالعزیز سیخ می شود و عادل الجبیر یک وجبی پیام تسلیت شاه آلزایمری سعودی را به رهبر معظم انقلاب دولت و ملت ایران از طریق کاردار خود در تهران به ریاست محترم جمهور تقدیم می نماید.
*دیدار جناب آقای مهندس جهانگیری با رجب طیب اردوغان هم در ترکمنستان بسیار حادثه دردناکی بود. مسئولان ترکیه ای در اقدامی گستاخانه ترتیبی دادند که اردوغان روی صندلی سلطنتی جلوس کرده وبرای آقای جهانگیری یک صندلی معمولی تهیه کردند و رجب پاشا در نهایت بی شرمی حتی به رئیس محترم جمهوری ایران هم توهین کرده و ایشان را دروغگو خطاب می کند در حالی که حتی پرچم ایران نیز در کنار معاون اول رئیس جمهوری ایران قرار داده نمی شود.
*مصوبه شرم آور کنگره آمریکا که صراحتأ تاکید می کند اگر شهروندان سی و هشت کشور عمدتأ اروپایی که از تسهیلات سفر نود روزه بدون روادید به ایالات متحده آمریکا برخوردار می باشند در صورتی که پس از سال 2011 به ایران ، سودان ، سوریه و یا عراق سفر کرده باشند از این امتیاز محروم خواهند شد.
این مصوبه وقیحانه در حالی به تصویب کنگره می رسد که بر طبق برجام دولت آمریکا حق هیچ گونه تحریم جدید را بر علیه جمهوری اسلامی ایران تحت هیچ عنوانی نخواهد داشت و اگر تحریمی از جانب آمریکائیها در شرایطی که ایران به توافقات خود در برجام پایبند است ، صورت بگیرد در واقع نقض برجام اتفاق افتاده است.
اما به جای اینکه از جانب مقامات عالیرتبه در وزارت خارجه شاهد واکنش شدید به چنین مصوباتی باشیم ، شاهد استناد دوستان به نامه غیر الزام آور جان کری هستیم که مثلا بر طبق قول وزیر خارجه ، دولت آمریکا مصوبات کنگره را اجرا نخواهد کرد بنابر این نقض برجام صورت نگرفته است.
* دستگیری 9 معلم ایرانی در امارات به دلیل نداشتن ویزای العین که به دستور وقیحانه قاضی پرونده شان ،سرهای مردها تراشیده شد و نه آموزش و پرورش و حتی وزارت امور خارجه به گفته وکیلشان هیچ اقدام موثری در جهت تسهیل آزادیشان صورت نگرفت.
* اجلاس اتحادیه عرب و حمایت چند باره شیوخ بشکه هیکل خلیج فارس از ادعای واهی امارات راجع به جزایر سه گانه جمهوری اسلامی ایران اما این بار اتفاق دیگری می افتد که بسیار سوال برانگیز است آقای مادرو به عنوان جانشین هوگو چاوز در این اجلاس شرکت می کند و حتی پای بیانیه ضد ایرانی اتحادیه عرب را نیز در تأیید ادعای احمقانه اماراتی ها امضاء می کند.
قطعا این پرسش به شکلی پر رنگ مطرح است که چه شده دولت ونزوئلا به عنوان متحد دیروز ایران امروز با دشمنان جمهوری اسلامی پای یک میز می نشیند و از آنها حمایت هم می کند؟ و آیا این رفتار امروزِ نادرست کشورهای آمریکای لاتین بر ضد ایران ، نشانه سوء مدیریت دستگاه دیپلماسی کشورمان نمی باشد؟
* بحث کاهش قیمت نفت هم از جانب سعودی ها یک بحث جدی است در شرایطی که دولت آمریکا مطابق برجام می بایست که تحیم ها را لغو و یا معلق سازد دولت سعودی با همکاری آمریکا اقدام به پائین آوردن قیمت نفت به وسیله افزایش شدید تولید می کند و عملا دست جمهوری اسلامی از درآمدهای وسیع نفتی کوتاه می ماند به نوعی که می توان گفت تحریم ها هنوز پابرجا هستند بدون اینکه مسئولیت حقوقیش بر دوش آمریکا باشد .
به یاد نمی آورم که دستگاه دیپلماسی کشورمان ارتباط گسترده با کشورهای عضو اوپیک و یا غیر اوپیک برقرار کرده باشد و در کنار وزارت نفت که خود آنها نیز تا امروز اقدام در خور توجهی انجام نداده اند ، در توجیه آن کشورها ، به ضرر شدید اقتصادیِ دارندگان نفت سهیم شده باشند.
* و در پایان موضوع قطع رابطه سعودی ها ، سودان بحرین ، کویت و جیبوتی با ایران که هم قابل تأمل و هم بسیار خنده دار می باشد واقعأ باورم نمی شود که مثلا کشوری به نام جیبوتی که اصلا نمی دانم در کجای کره زمین جای گرفته ، وقتی به سفیر جمهوری اسلامی دستور اخراج از سرزمینش را می دهد باید به پای قدرت بیش از حد آنها در عالم نظامی و یا دیپلماسی بگذاریم و یا به حساب ضعف مفرط وزارت خارجه جمهوری اسلامی ، که به قول قدیمی ها وقتی آب سر بالا می رود قورباغه نیز هفت تیرکش می شود.
این که عربستان با ما قطع رابطه کرده مهم نیست خودش فردا با التماس و زاری می آید و خواهان باز شدن سفارتخانه های دو کشور می شود مگر اتحادیه اروپا که همگیشان تا به حال چندین بار خاک ایران را ترک کرده اند دوباره در کمال خفت باز نگشتند و روابط خود را با ما از سر نگرفتند.مهم انفعال کشنده وزارت خارجه جمهوری اسلامی در حوادث غیر مترقبه است که بعضا منجر به آسیبِ کشور در عرصه تعاملات جهانی شده است.
مهم این است که احدی در جهان جرأت توهین به ایرانی را نداشته باشد و دستگاه دیپلماسی نیز با صلابتِ انقلابی در برابر همه زیاده خواهی دشمنان ملت ایران بایستد و از کیانِ استقلال ، آزادی و جمهوری اسلامی دفاع نماید و اگر چنین اتفاق مبارکی افتاد شک ندارم که دیگر جنگ در خاور میانه میان مسلمانان انشاءالله به پایان خواهد رسید.
همه به یاد داریم انتخابات ریاست جمهوری در سال 1392 و تبلیغات گسترده کاندیداهای ریاست جمهوری را که هر کدامشان حول یکی از محورهای سیاسی یا اقتصادی و حتی فرهنگی شعارهای گوناگون و متنوعی را مطرح می کردند.
اکثریت ملت بزرگوار ایران پس از تحقیق و بررسی کاندیداها از زوایای مختلف و بعد از مناظره های تلویزیونی و با توجه به شعارهای هریک از نامزدها سرانجام به دکتر حسن روحانی رأی دادند تا سکان هدایت دولت یازدهم نصیب ایشان گردد.
یکی از شعارهای ریاست محترم جمهور که خیلی مورد استقبال جوانان قرار گرفت شعار زیبای ما می خواهیم به پاسپورت ایرانی احترام بازگردد بود که بارها و بارها از جانب ایشان در زمان رقابت های انتخاباتی مطرح گشت و البته شعار دیگری هم که خیلی با استقبال روبرو شد شعار تعامل سازنده با جهان در عین عزت و اقتدار بود که حجت الاسلام روحانی دکترین اصلی سیاست خارجی دولت خودشان را بر پایه عمل به این شعار استوار می دیدند و آغازِ تعامل سازنده با جهان در عین عزت و اقتدار نیز مذاکرات در جهت رفع مسائل هسته ای در سخنرانی های انتخاباتی مطرح می شد که بعدها در پی توافق میان جمهوری اسلامی ایران و پنج بعلاوه یک ، به برجام شهرت یافت.
دولت محترم یازدهم از بدو تشکیل ، همواره دولتهای نهم و دهم را به اتخاذ سیاستهای نابخردانه در تعاملات دوجانبه و یا بین المللی متهم می کرد و طبیعتأ در نقد از عملکرد خارجی هر دولتی از جانب منتقدان ، پای دستگاه دیپلماسی و یا وزارت امور خارجه به میان می آید و طبیعی است که همه دولتها سعی می کنند که خبره ترین دیپلماتها در عرصه مراودات و تعاملات منطقه ای و جهانی را در رأس وزارت امور خارجه خود قرار دهند و پر واضح است که هیچ یک از مبادلات سیاسی ، اقتصادی ، فرهنگی و حتی نظامی میان کشورهای جهان بدون ورود موثر از جانب وزرای امور خارجه ، معاونان و یا سفیران در ایجاد فضای مناسب جهت همکاری تجار ، دانشمندان ، صاحبان صنعت ، هنرمندان و... از کشورهای خود با سایر ملتها هرگز بوجود نخواهد آمد.
اولا ؛ حقیر از همان ابتدای مذاکرات برجام چه در وبلاگ شخصیم و چه در روزنامه رسالت همواره از تیم مذاکره کننده حمایت کردم هرچند که معتقد بوده و هستم که طرفهای روبرویمان هرگز قابل اعتماد نبوده و نیستند . ثانیأ باور دارم که دکتر ظریف و تیم اصلی وزارت خارجه همگی افراد مومن وانقلابی و در عین حال ورزیده در انجام مأموریت هایشان می باشند.
و آنچه را که در نقد عدم اجرای مناسب شعارهای انتخاباتیِ ریاست محترم جمهور در ذیل خواهم آورد در راستای اتفاقات صورت گرفته در یکی دو سال اخیر مبنی بر انفعال دستگاه دیپلماسی کشورمان در برخوردهای نامناسب و حتی در بعضی از مواقع گستاخانه از جانب دولت های طرف مذاکره ، دوست و یا متخاصم با نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران می باشد و قطعأ به عملکرد دستگاه دیپلماسی دولتهای پیشین نیزاز چنین دریچه ای می توان نقدهای جدی وارد ساخت.
*دولت جمهوری اسلامی تصمیم می گیرد که آقای حمید ابوطالبی را به عنوان سفیر دائم ایران در سازمان ملل متحد به عنوان جانشین محمد خزائی معرفی نماید ولی دولت آمریکا به بهانه اینکه آقای ابوطالبی از اعضاء دانشجویان خط امام بوده و در جریان اشغال لانه جاسوسی مشارکت داشته است هفته ها به آقای ابوطالبی اجازه ورود به خاک آمریکا را نمی دهد و حتی مجلس سنا قانونی را تصویب می کند که به موجب آن دولت آمریکا برای کسانی که محرز شود در اقدام تروریستی دست داشته اند حتی اگر در قالب دیپلمات نیز معرفی شوند نمی تواند ویزا صادر کرده و اجازه ورود آنها را به خاک آمریکا بدهد.
به محض تصویب این قانون آقای ابوطالبی حضور خود ، میان دانشجویانِ حاضردر لانه جاسوسی را تکذیب می کند و آمریکائیها نیز همچنان نمی پذیرند و از دولت جمهوری اسلامی می خواهند که فرد دیگری را به عنوان سفیر معرفی نماید که سرانجام دولت محترم در اولین گامهای تعامل جهانی در عین عزت و اقتدار به طرزی باور نکردنی کوتاه آمده و آقای غلامعلی خوشرو را به عنوان سفیر در سازمان ملل معرفی می کند. در حالی که چند روز قبلش معاون وزیر امورخارجه کشورمان اعلام کرده بود که گزینه دیگری به غیر از آقای ابوطالبی وجود ندارد و رئیس دستگاه دیپلماسی نیز با لحنی قاطع در میان خبرنگاران اظهار داشته بود که تسلیم تندروهای کنگره نخواهیم شد و تنها فرد مورد نظر ما آقای ابوطالبی است.
البته نکته جالب در این میان تکذیبیه آقای ابوطالبی است که به خاطر ورود به خاک آمریکا اقدام شجاعانه خود شان در اشغال بزرگترین لانه جاسوسی زمانه ، در جهان را همسو با تعبیر آمریکا از اقدام تروریستی کتمان می کند و در مصاحبه با خبرنگار صدا وسیما منکر حضور در لانه جاسوسی می شود که خوب نتوانست رضایت یانکی ها را نیز به دست آورد و محروم از سفر به یورک جدید و خیابان معروف منهتنش شد.
*وزیر امور خارجه در صحن علنی سازمان ملل با امیر کویت که روی صندلیش نشسته روبرو می شود و به دیدارش رفته و روی دوزانو می نشیند در حالی که امیر کویت حتی زحمت بلند شدن از جای خود را نمی دهد تا بسیاری از رسانه های جهان تیتر جنجالی ایران در برابر کویت زانو زد را منتشر سازند و عکس آن ملاقات هم مدتها جزء سوژه های خبر ساز در فضای مجازی بود.
*حادثه تلخ تعرض ماموران وحشی در فرودگاه جده به دو نوجوان ایرانی ، سقوط جرثقیل درمسجدالحرام و خانه کعبه و سرانجام فاجعه منا که گل سرسبد جنایت کاری سعودی ها در کشتار ناجوانمردانه زائران بیت الله الحرام می باشد پشت سر هم اتفاق می افتد و دستگاه دیپلماسی کشورمان نمی تواند اقدام مناسبی در راستای تأمین امنیت زائران کشورمان نماید و در قضیه فاجعه منا وزیر خارجه عقب افتاده سعودی حتی به یکی از دها تلفن آقای دکتر ظریف جواب هم نمی دهد .
*رفتار سعودی ها وقتی مشمئز کننده می گردد که به وزیر ارشاد جمهوری اسلامی جناب آقای جنتی برای ورود به عربستان ویزا نمی دهند و حتی به دکتر هاشمی نیز در جریان ملاقات با وزیر بهداشت عربستان و ظاهرا در جریان دیدار با ولیعهد سعودی هم تلویحأ توهین می شود و سعودی ها حاضر نمی شوند که اجساد جانباختگان را در اختیار سازمان حج و زیارت بگذارند تا اینکه فرمانده کل قوا در جریان بازدید از پایگاه نیروی دریایی ارتش در نوشهر با همان صلابت حیدری از پاسخ سخت و خشن جمهوری اسلامی در صورت توهین سعودیها به ابدال نورانی شهدای فاجعه منا و یا زائران ایرانی حاضر در مکه معظمه و مدینه منوره خبر می دهند که از اینجا به بعد مو به تن سلمان بن عبدالعزیز سیخ می شود و عادل الجبیر یک وجبی پیام تسلیت شاه آلزایمری سعودی را به رهبر معظم انقلاب دولت و ملت ایران از طریق کاردار خود در تهران به ریاست محترم جمهور تقدیم می نماید.
*دیدار جناب آقای مهندس جهانگیری با رجب طیب اردوغان هم در ترکمنستان بسیار حادثه دردناکی بود. مسئولان ترکیه ای در اقدامی گستاخانه ترتیبی دادند که اردوغان روی صندلی سلطنتی جلوس کرده وبرای آقای جهانگیری یک صندلی معمولی تهیه کردند و رجب پاشا در نهایت بی شرمی حتی به رئیس محترم جمهوری ایران هم توهین کرده و ایشان را دروغگو خطاب می کند در حالی که حتی پرچم ایران نیز در کنار معاون اول رئیس جمهوری ایران قرار داده نمی شود.
*مصوبه شرم آور کنگره آمریکا که صراحتأ تاکید می کند اگر شهروندان سی و هشت کشور عمدتأ اروپایی که از تسهیلات سفر نود روزه بدون روادید به ایالات متحده آمریکا برخوردار می باشند در صورتی که پس از سال 2011 به ایران ، سودان ، سوریه و یا عراق سفر کرده باشند از این امتیاز محروم خواهند شد.
این مصوبه وقیحانه در حالی به تصویب کنگره می رسد که بر طبق برجام دولت آمریکا حق هیچ گونه تحریم جدید را بر علیه جمهوری اسلامی ایران تحت هیچ عنوانی نخواهد داشت و اگر تحریمی از جانب آمریکائیها در شرایطی که ایران به توافقات خود در برجام پایبند است ، صورت بگیرد در واقع نقض برجام اتفاق افتاده است.
اما به جای اینکه از جانب مقامات عالیرتبه در وزارت خارجه شاهد واکنش شدید به چنین مصوباتی باشیم ، شاهد استناد دوستان به نامه غیر الزام آور جان کری هستیم که مثلا بر طبق قول وزیر خارجه ، دولت آمریکا مصوبات کنگره را اجرا نخواهد کرد بنابر این نقض برجام صورت نگرفته است.
* دستگیری 9 معلم ایرانی در امارات به دلیل نداشتن ویزای العین که به دستور وقیحانه قاضی پرونده شان ،سرهای مردها تراشیده شد و نه آموزش و پرورش و حتی وزارت امور خارجه به گفته وکیلشان هیچ اقدام موثری در جهت تسهیل آزادیشان صورت نگرفت.
* اجلاس اتحادیه عرب و حمایت چند باره شیوخ بشکه هیکل خلیج فارس از ادعای واهی امارات راجع به جزایر سه گانه جمهوری اسلامی ایران اما این بار اتفاق دیگری می افتد که بسیار سوال برانگیز است آقای مادرو به عنوان جانشین هوگو چاوز در این اجلاس شرکت می کند و حتی پای بیانیه ضد ایرانی اتحادیه عرب را نیز در تأیید ادعای احمقانه اماراتی ها امضاء می کند.
قطعا این پرسش به شکلی پر رنگ مطرح است که چه شده دولت ونزوئلا به عنوان متحد دیروز ایران امروز با دشمنان جمهوری اسلامی پای یک میز می نشیند و از آنها حمایت هم می کند؟ و آیا این رفتار امروزِ نادرست کشورهای آمریکای لاتین بر ضد ایران ، نشانه سوء مدیریت دستگاه دیپلماسی کشورمان نمی باشد؟
* بحث کاهش قیمت نفت هم از جانب سعودی ها یک بحث جدی است در شرایطی که دولت آمریکا مطابق برجام می بایست که تحیم ها را لغو و یا معلق سازد دولت سعودی با همکاری آمریکا اقدام به پائین آوردن قیمت نفت به وسیله افزایش شدید تولید می کند و عملا دست جمهوری اسلامی از درآمدهای وسیع نفتی کوتاه می ماند به نوعی که می توان گفت تحریم ها هنوز پابرجا هستند بدون اینکه مسئولیت حقوقیش بر دوش آمریکا باشد .
به یاد نمی آورم که دستگاه دیپلماسی کشورمان ارتباط گسترده با کشورهای عضو اوپیک و یا غیر اوپیک برقرار کرده باشد و در کنار وزارت نفت که خود آنها نیز تا امروز اقدام در خور توجهی انجام نداده اند ، در توجیه آن کشورها ، به ضرر شدید اقتصادیِ دارندگان نفت سهیم شده باشند.
* و در پایان موضوع قطع رابطه سعودی ها ، سودان بحرین ، کویت و جیبوتی با ایران که هم قابل تأمل و هم بسیار خنده دار می باشد واقعأ باورم نمی شود که مثلا کشوری به نام جیبوتی که اصلا نمی دانم در کجای کره زمین جای گرفته ، وقتی به سفیر جمهوری اسلامی دستور اخراج از سرزمینش را می دهد باید به پای قدرت بیش از حد آنها در عالم نظامی و یا دیپلماسی بگذاریم و یا به حساب ضعف مفرط وزارت خارجه جمهوری اسلامی ، که به قول قدیمی ها وقتی آب سر بالا می رود قورباغه نیز هفت تیرکش می شود.
این که عربستان با ما قطع رابطه کرده مهم نیست خودش فردا با التماس و زاری می آید و خواهان باز شدن سفارتخانه های دو کشور می شود مگر اتحادیه اروپا که همگیشان تا به حال چندین بار خاک ایران را ترک کرده اند دوباره در کمال خفت باز نگشتند و روابط خود را با ما از سر نگرفتند.مهم انفعال کشنده وزارت خارجه جمهوری اسلامی در حوادث غیر مترقبه است که بعضا منجر به آسیبِ کشور در عرصه تعاملات جهانی شده است.
مهم این است که احدی در جهان جرأت توهین به ایرانی را نداشته باشد و دستگاه دیپلماسی نیز با صلابتِ انقلابی در برابر همه زیاده خواهی دشمنان ملت ایران بایستد و از کیانِ استقلال ، آزادی و جمهوری اسلامی دفاع نماید و اگر چنین اتفاق مبارکی افتاد شک ندارم که دیگر جنگ در خاور میانه میان مسلمانان انشاءالله به پایان خواهد رسید.