گروه فرهنگی مشرق - برزگداشت‌هایی که برای هنرمندان در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر برگزار شد، توأم با حضور همسران تقدیرشدگان بود. همین نکته موید موضوع مهمی است که هیئت انتخاب سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، موضوع محوری تکریم خانواده را به عنوان یک سر فصل محتوایی در نظر گرفته است. فیلم "گیتا" که در نخستین روز جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد در ارزیابی محتوایی، منطبق با اهداف کلان جشنواره یعنی تکریم و پاسداشت خانواده است.
فیلم گیتا نخستین ساخته "مسعود مددی"، ملودرامی است که ارزش‌های معنوی یک خانواده کوچک را در قالبی روانکاوانه ارزیابی می‌کند. مسعود مددی چهره ناشناخته‌ای در عرصه سینما نیست. او معلم سینماست و داشته‌های علمی پژوهشی سالیان وی موجب شده مخاطب با فیلمی طرف باشد که چارچوب‌های خاص سینمایی به شکل فنی در متن اثر لحاظ شده است.
برخلاف عرف رایج آثار سینمایی که در جشنواره فیلم فجر نمایش داده می‌شوند و اغلب تله‌فیلم‌های سینمایی‌نما هستند، گیتا یک فیلم سینمایی کامل است که کارگردان آن، نسبت فرم و محتوا را خوب رعایت کرده است تا اثرش از استاندارهای سینمایی برخوردار باشد.
فیلم در گونه ملودرام ساخته شده است و با اتکا بر مؤلفه مادرانگی پیش می‌رود اما مؤلفه مادرانگی در محتوا با اغلب مادرانه‌های سینمای ایران متفاوت است. فیلم، یک مفهوم متعالی انسانی را دستمایه قرار داده است. گیتا فرزند نسترن، زن دیگری را بزرگ کرده و واقعا برای فرزندش مادری کرده است. پسر گیتا برای تحصیلات به خارج از کشور رفته است و در اثر اتفاقی که مشخص نمی‌شود از دنیا می‌رود اما فرزند گیتا در دو سال اخیر می‌دانسته که مادرش فرد دیگری است و گیتا از اینکه فرزندش این موضوع را می‌دانسته و در دو سال پایانی عمرش با او در میان نگذاشته است، رنج می‌برد.
مادرانگی از طریق تولد و مادرانگی از طریق زیست، در الگویی متعالی اما دراماتیک، در داستانی پر کشش و جذاب، با پختگی کاملا ظریفی، به اثر سینمایی قابل اعتنایی بدل شده است. دو مفهوم مورد اشاره در طول درام مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و درام به صورت جدول متقاطع ظریف در قالبی که مخاطب را خسته نمی‌کند، پیش می‌رود. ضرباهنگ پر شتاب فیلم موجب اغنای جنبه‌های سینمایی اثر شده است و اهمیت اثر در این است که با ظرافت از هندی‌شدن پرهیز می‌کند و مخاطب با پلان به پلان اثر می‌تواند رابطه خوبی برقرار کند.
*علیرضا پورصباغ