به گزارش مشرق، خسرو قمری درباره صحبت‌های محمد قادری مبنی بر اینکه فدراسیون قرار بوده هزینه‌های درمانی او را متقبل شود اما این کار را انجام نداده است، تصریح کرد: به هیچ عنوان به خودم اجازه نمی‌دهم که یک میلیارد هزینه ورزشکار را فدراسیون متقبل شود. پیشکسوتان و ورزشکاران بر اساس چارچوب باید از سوی صندوق حمایت از ورزشکاران و قهرمانان کمک بگیرند. زمانی که قادری دچار بیماری شد، کمک‌های مختلفی از شهرداری، فدراسیون پزشکی ورزشی و فدراسیون دوچرخه‌سواری به او شد. مبالغ خوبی جمع شد و به حسابش واریز گردید.
او ادامه داد: خود من بارها با او تماس گرفتم. شرایط اسکان در تهران را برایش فراهم کردم اما به هیچ عنوان این اجازه را ندارم که تمام هزینه‌های یک ورزشکار را متقبل شوم. حتی یک بار هم به او گفتم که نمی‌توانم تعهد پرداخت هزینه‌ی یک میلیاردی را بدهم و حق این کار را ندارم.
قمری در پاسخ به این پرسش که اگر نمی‌توانستید به قادری کمکی کنید، پس چرا از ابتدا به او نامه‌ای مبنی بر کمک کردن در پرداخت هزینه‌های درمانی دادید، تصریح کرد: روز اول که آمد، نامه‌ای برای گرفتن ویزای آمریکا خواست. ما هم کلیه سوابقش را به او دادیم. زمانی که دیدیم موضوع جدی است و نامه را برای سفارت آمریکا می‌برد و در آنجا فدراسیون متعهد می‌شود همه هزینه‌های درمانی را پرداخت کند، ما نیز قبول نکردیم زیرا اگر بخواهم بیشتر از 5 میلیون تومان هزینه کنم باید در هیات رییسه و مجمع به تصویب برسد. از طرفی مگر کل منابع اعتباری فدراسیون دوچرخه‌سواری چقدر است که من بخواهم متعهد شوم یک میلیارد برای یک ورزشکار هزینه کنم؟
او افزود: اکنون نیز نزدیک به 5-6 ماه است که هیچ خبری، آدرس و شماره تلفنی از قادری ندارم. با دوستانش هم صحبت کردم که شماره تلفنی بدهند، هیچ کس اطلاعی نداشته است. از طرفی او می‌توانسته در داخل کشور کار درمانی‌اش را ادامه دهد و اینکه حالا خواسته در آمریکا ادامه درمانش را پیگیری کند، به خودش مربوط است.
رییس فدراسیون دوچرخه‌سواری در پاسخ به این پرسش که آیا واقعا فدراسیون دوچرخه‌سواری نامه‌ای مبنی بر اینکه تمام هزینه‌ها را متقبل می‌شود به قادری داده است و بعد در آن نامه تغییراتی ایجاد کرده است، گفت: اگر هم اتفاق افتاده باشد، به این دلیل است که من باید برای همه چیز مشورت کنم. روز اول به قادری گفتم هر کاری از دست‌مان برآید انجام می‌دهیم و واقعا هم به او کمک کردیم. با توجه به پیگیری‌ها و نامه‌هایی که من ارسال کردم، باعث شد بخشی از هزینه‌هایش تامین شود. حالا یک آدم چقدر می‌تواند کم‌لطف باشد که این موارد را نگوید. جزو وظایف من نیست که متعهد شوم یک میلیارد هزینه‌های درمانی یک ورزشکار را پرداخت کنم. آیا اصلا وظیفه دارم که این کار را انجام دهم؟ آنقدر ورزشکار و پیشکسوت داریم که دچار بیماری شده‌اند. مگر فدراسیون چقدر توانایی مالی دارد که بتواند به این افراد کمک کند.
او در مورد اینکه بهتر نبود فدراسیون از ابتدا به قادری می‌گفت نمی‌تواند کمک مالی به او داشته باشد، تصریح کرد: ما خواستیم از لحاظ روحی و روانی به او کمک کنیم. اما همیشه گفته‌اند که جای ضرر را از هر کجا بگیری منفعت است. گاهی اوقات در زندگی شخصی شما هم اتفاق می‌افتد که تصمیمی می‌گیرید اما در بین راه متوجه می‌شوید که ضرر آن کار بیشتر است. بنابراین جای برگشت برای خود می‌گذارید. ما به قادری کمک کردیم اما حالا اینکه او در کشوری بیگانه به هر دلیلی دچار مشکل شده من نباید پاسخ بدهم. اعزام ورزشکار و پیشکسوت اگر خارج از سیستم اداری باشد به خودش ارتباط دارد و در صورتی که زیر نظر فدراسیون یا وزارت ورزش اعزام شود، باید در شورای برون مرزی این قضیه تصویب شود.
قمری در مورد اینکه آیا ماجرا به این شکل نبوده که فدراسیون ابتدا هزینه‌ها را متقبل شده اما در ادامه راه به این نتیجه رسیده که نمی‌تواند هزینه‌ای پرداخت کند تصریح کرد: من برای این ورزشکار مکاتبات لازم را انجام دادم و حتی چندین بار جلسه گذاشتم تا بخشی از مشکلاتش حل شود اما حالا چرا به این قسمت ماجرا پرداخته نمی‌شود و فقط نیمه خالی لیوان دیده می‌شود. زمانی که دیدم باید یک میلیارد پرداخت کنم من هم گفتم جزو تعهدات من نیست و فقط به خاطر کسوت و مسائل اخلاقی نامه‌ای نوشتیم که بخشی از هزینه‌ها را پرداخت می‌کنیم و گفتیم از یک تا چند ریال که در توان‌مان باشد را از او دریغ نخواهیم کرد. من نمی‌توانم از منابع مالی که متعلق به همه ورزشکاران است، تنها به یک فرد کمک کنم. البته این ورزشکار برایمان ارزشمند است اما چارچوب قانونی و حقوقی خود را داریم و اگر بخواهم چنین چیزی را متعهد شوم، مراجع نظارتی من را بازخواست خواهند کرد که با چه اجازه‌ای چنین تعهدی را داده‌ام.
او ادامه داد: من بارها از قادری عیادت کردم و برای کمک به او به جاهای مختلف نامه زدم. منابع نسبتا خوبی برایش فراهم شد آن هم در شرایطی که یک ریال بخواهد از ارگانی خارج شود قانون و مقررات خاص خود را دارد. کمک های خاصی نیز بوده است. مثلا شهرداری 20 میلیون تومان کمک کرده و فدراسیون پزشکی ورزشی و ما نیز مبالغی پرداخت کردیم. بیشتر از این هم در توانم نبوده است. برای اعزامش نیاز به تاییدیه مسائل ورزشی اش داشته که تاییدیه را براساس قانون به او دادیم و نامه ای نیز مبنی براینکه بخشی از هزینه ها را متقبل می شویم نیز به او دادیم. حالا برفرض مثال اول گفتیم تمام هزینه ها را می دهیم و بعد گفتیم نمی شود، بالاخره آدم تمام مسائل را بررسی می کند تا لحظه آخر تصمیم بگیرد.
او ادامه داد: خود من بارها با او تماس گرفتم. شرایط اسکان در تهران را برایش فراهم کردم اما به هیچ عنوان این اجازه را ندارم که تمام هزینه‌های یک ورزشکار را متقبل شوم. حتی یک بار هم به او گفتم که نمی‌توانم تعهد پرداخت هزینه‌ی یک میلیاردی را بدهم و حق این کار را ندارم.
قمری در پاسخ به این پرسش که اگر نمی‌توانستید به قادری کمکی کنید، پس چرا از ابتدا به او نامه‌ای مبنی بر کمک کردن در پرداخت هزینه‌های درمانی دادید، تصریح کرد: روز اول که آمد، نامه‌ای برای گرفتن ویزای آمریکا خواست. ما هم کلیه سوابقش را به او دادیم. زمانی که دیدیم موضوع جدی است و نامه را برای سفارت آمریکا می‌برد و در آنجا فدراسیون متعهد می‌شود همه هزینه‌های درمانی را پرداخت کند، ما نیز قبول نکردیم زیرا اگر بخواهم بیشتر از 5 میلیون تومان هزینه کنم باید در هیات رییسه و مجمع به تصویب برسد. از طرفی مگر کل منابع اعتباری فدراسیون دوچرخه‌سواری چقدر است که من بخواهم متعهد شوم یک میلیارد برای یک ورزشکار هزینه کنم؟
او افزود: اکنون نیز نزدیک به 5-6 ماه است که هیچ خبری، آدرس و شماره تلفنی از قادری ندارم. با دوستانش هم صحبت کردم که شماره تلفنی بدهند، هیچ کس اطلاعی نداشته است. از طرفی او می‌توانسته در داخل کشور کار درمانی‌اش را ادامه دهد و اینکه حالا خواسته در آمریکا ادامه درمانش را پیگیری کند، به خودش مربوط است.
رییس فدراسیون دوچرخه‌سواری در پاسخ به این پرسش که آیا واقعا فدراسیون دوچرخه‌سواری نامه‌ای مبنی بر اینکه تمام هزینه‌ها را متقبل می‌شود به قادری داده است و بعد در آن نامه تغییراتی ایجاد کرده است، گفت: اگر هم اتفاق افتاده باشد، به این دلیل است که من باید برای همه چیز مشورت کنم. روز اول به قادری گفتم هر کاری از دست‌مان برآید انجام می‌دهیم و واقعا هم به او کمک کردیم. با توجه به پیگیری‌ها و نامه‌هایی که من ارسال کردم، باعث شد بخشی از هزینه‌هایش تامین شود. حالا یک آدم چقدر می‌تواند کم‌لطف باشد که این موارد را نگوید. جزو وظایف من نیست که متعهد شوم یک میلیارد هزینه‌های درمانی یک ورزشکار را پرداخت کنم. آیا اصلا وظیفه دارم که این کار را انجام دهم؟ آنقدر ورزشکار و پیشکسوت داریم که دچار بیماری شده‌اند. مگر فدراسیون چقدر توانایی مالی دارد که بتواند به این افراد کمک کند.
او در مورد اینکه بهتر نبود فدراسیون از ابتدا به قادری می‌گفت نمی‌تواند کمک مالی به او داشته باشد، تصریح کرد: ما خواستیم از لحاظ روحی و روانی به او کمک کنیم. اما همیشه گفته‌اند که جای ضرر را از هر کجا بگیری منفعت است. گاهی اوقات در زندگی شخصی شما هم اتفاق می‌افتد که تصمیمی می‌گیرید اما در بین راه متوجه می‌شوید که ضرر آن کار بیشتر است. بنابراین جای برگشت برای خود می‌گذارید. ما به قادری کمک کردیم اما حالا اینکه او در کشوری بیگانه به هر دلیلی دچار مشکل شده من نباید پاسخ بدهم. اعزام ورزشکار و پیشکسوت اگر خارج از سیستم اداری باشد به خودش ارتباط دارد و در صورتی که زیر نظر فدراسیون یا وزارت ورزش اعزام شود، باید در شورای برون مرزی این قضیه تصویب شود.
قمری در مورد اینکه آیا ماجرا به این شکل نبوده که فدراسیون ابتدا هزینه‌ها را متقبل شده اما در ادامه راه به این نتیجه رسیده که نمی‌تواند هزینه‌ای پرداخت کند تصریح کرد: من برای این ورزشکار مکاتبات لازم را انجام دادم و حتی چندین بار جلسه گذاشتم تا بخشی از مشکلاتش حل شود اما حالا چرا به این قسمت ماجرا پرداخته نمی‌شود و فقط نیمه خالی لیوان دیده می‌شود. زمانی که دیدم باید یک میلیارد پرداخت کنم من هم گفتم جزو تعهدات من نیست و فقط به خاطر کسوت و مسائل اخلاقی نامه‌ای نوشتیم که بخشی از هزینه‌ها را پرداخت می‌کنیم و گفتیم از یک تا چند ریال که در توان‌مان باشد را از او دریغ نخواهیم کرد. من نمی‌توانم از منابع مالی که متعلق به همه ورزشکاران است، تنها به یک فرد کمک کنم. البته این ورزشکار برایمان ارزشمند است اما چارچوب قانونی و حقوقی خود را داریم و اگر بخواهم چنین چیزی را متعهد شوم، مراجع نظارتی من را بازخواست خواهند کرد که با چه اجازه‌ای چنین تعهدی را داده‌ام.
او ادامه داد: من بارها از قادری عیادت کردم و برای کمک به او به جاهای مختلف نامه زدم. منابع نسبتا خوبی برایش فراهم شد آن هم در شرایطی که یک ریال بخواهد از ارگانی خارج شود قانون و مقررات خاص خود را دارد. کمک های خاصی نیز بوده است. مثلا شهرداری 20 میلیون تومان کمک کرده و فدراسیون پزشکی ورزشی و ما نیز مبالغی پرداخت کردیم. بیشتر از این هم در توانم نبوده است. برای اعزامش نیاز به تاییدیه مسائل ورزشی اش داشته که تاییدیه را براساس قانون به او دادیم و نامه ای نیز مبنی براینکه بخشی از هزینه ها را متقبل می شویم نیز به او دادیم. حالا برفرض مثال اول گفتیم تمام هزینه ها را می دهیم و بعد گفتیم نمی شود، بالاخره آدم تمام مسائل را بررسی می کند تا لحظه آخر تصمیم بگیرد.