به گزارش مشرق، غلامحسین کرباسچی بیان کرد: مجلس دهم،مجلسی نیست که هیچ کسی بتواند در آن ادعای اکثریت مطلق داشته باشد. اما جناحی که به لحاظ رأی توانمند است، جناح حامی دولت است.
در ادامه بخشهایی از مصاحبه دبیر کل حزب کارگزان را با روزنامه اصلاحطلب شرق میخوانید:
*در فراکسیون امید همه اصلاحطلب نیستند و جمع کثیری از آنها معتدلین هستند. ما نباید معتدلین را در سیری که در تشکیل مجلس و اداره آن طی میکنیم، از دست بدهیم. فراکسیون امید آقای لاریجانی را جزء کاندیداهای مورد قبول و مورد حمایت خود قرار داد؛ بنابراین در تشکیل مجلس از توانایی فردی مثل لاریجانی نباید غافل شویم و دائم این بحث را مطرح کنیم که مردم تغییر میخواهند ... ما باید ببینیم با حضور لاریجانی مجلس از افراطیها دورتر خواهد بود یا با حضور شخصیتی مثل عارف.
* امروز نقل قولی از آقای عارف شده بود که اداره مجلس فقط ریاست مجلس نیست. مدیریت مجلس نقاط حساس و پستهای مختلفی دارد، اگر روی این موضوع به این تفاهم برسیم و بعد تفاهم را در صحن علنی مطرح کنیم، حتما به نفع نگهداشتن آن اتحادی است که در جریان انتخابات شکل گرفت.
* من یکبار در جواب این عزیزان گفتم جوجه را آخر پاییز میشمارند! حالا اینکه چه گروهی اقلیت است و چه گروهی اکثریت، این در نهایت در مجلس مشخص میشود. به نظر من این مجلس، مجلسی نیست که هیچ کسی بتواند در آن ادعای اکثریت مطلق داشته باشد. اما جناحی که به لحاظ رأی توانمند است، جناح حامی دولت است. به اعتقاد من حامیان دولت در این مجلس اکثریت مطلق را دارند. این هدفی بوده است که در واقع اصلاحطلبان دنبال تحقق آن بودهاند؛ که یعنی دنبال این نبودند مجلس صد درصد اصلاحطلب یا با اکثریت اصلاحطلبان تشکیل بدهند. اصلاحطلبان میگفتند ما مجلسی میخواهیم که دولت را از این مشکلات کنونی در امان بدارد. به اعتقاد من این کار را کردهاند و در این هدف خود با تعقل موفق شدهاند، اما باید این هدف را نگه داشته و سعی کنند اتحاد طرفداران دولت را با همان قدرت حفظ کنند. معتدلین هم باید همین حالت را داشته باشند. اگر این روحیه ادامه پیدا کند، مجلس خوبی خواهیم داشت.
* با مجلسی روبهرو هستیم که دارای سه ضلع اصلاحطلب، اصولگرا و افراد مستقل است...تجربه به ما میگوید آقای لاریجانی بهتر میتواند از عهده این گروه در جهت اداره صحیح مجلس برآید. یک زمانی هم هست که فشارهای بیرونی از ناحیه نهادهای خارج از مجلس درباره برخی از لوایح و... پیش میآید که باز هم به نظر من ارتباط آقای لاریجانی به لحاظ سوابق و فعالیتهای گذشته او در رابطه با این نهادها بسیار بیشتر است. لاریجانی منطق آنها را درک میکند و حتی ارتباط شخصی با برخی از آنها دارد. او بهتر میتواند مجلس را اداره کند به گونهای که این تضادها منجر به گرفتاری نشود. مهم نیست امثال ما ایشان را قبول داشته باشیم یا نداشته باشیم. مهم این است که کشور از دعوا و مرافعه به جایی نمیرسد. ما باید با یک مفهومی به ملاکهایی برای تفاهم ملی برسیم. اگر بنا باشد کسی تفاهم ملی ایجاد کند، شخصیتی مثل ایشان بهتر میتواند در این جهت حرکت کند.
* (اصولگرایان) اگر امر دائر شود که بین عارف و لاریجانی کدام را انتخاب میکنند، قطعا لاریجانی را انتخاب میکنند. بنابراین نقطه قوت دوم این است که ایشان میتواند با مجموعههایی که میتوانند موانعی را از بیرون درست کنند، تعامل کند. مسئله سوم، آقای لاریجانی هشت سال است که در مجلس حضور داشته و تجربه ریاست دارد. مجلس هم که ریاست آن دورهای و سالانه است، چهارساله که نیست. همه اذعان دارند اصولا سنخ برخورد داخل مجلس و نمایندگان با آنچه بیرون از مجلس و وزارتخانهها میگذرد، متفاوت است. به نظرم این تجربه مدیریتی را نباید نادیده گرفت.
در ادامه بخشهایی از مصاحبه دبیر کل حزب کارگزان را با روزنامه اصلاحطلب شرق میخوانید:
*در فراکسیون امید همه اصلاحطلب نیستند و جمع کثیری از آنها معتدلین هستند. ما نباید معتدلین را در سیری که در تشکیل مجلس و اداره آن طی میکنیم، از دست بدهیم. فراکسیون امید آقای لاریجانی را جزء کاندیداهای مورد قبول و مورد حمایت خود قرار داد؛ بنابراین در تشکیل مجلس از توانایی فردی مثل لاریجانی نباید غافل شویم و دائم این بحث را مطرح کنیم که مردم تغییر میخواهند ... ما باید ببینیم با حضور لاریجانی مجلس از افراطیها دورتر خواهد بود یا با حضور شخصیتی مثل عارف.
* امروز نقل قولی از آقای عارف شده بود که اداره مجلس فقط ریاست مجلس نیست. مدیریت مجلس نقاط حساس و پستهای مختلفی دارد، اگر روی این موضوع به این تفاهم برسیم و بعد تفاهم را در صحن علنی مطرح کنیم، حتما به نفع نگهداشتن آن اتحادی است که در جریان انتخابات شکل گرفت.
* من یکبار در جواب این عزیزان گفتم جوجه را آخر پاییز میشمارند! حالا اینکه چه گروهی اقلیت است و چه گروهی اکثریت، این در نهایت در مجلس مشخص میشود. به نظر من این مجلس، مجلسی نیست که هیچ کسی بتواند در آن ادعای اکثریت مطلق داشته باشد. اما جناحی که به لحاظ رأی توانمند است، جناح حامی دولت است. به اعتقاد من حامیان دولت در این مجلس اکثریت مطلق را دارند. این هدفی بوده است که در واقع اصلاحطلبان دنبال تحقق آن بودهاند؛ که یعنی دنبال این نبودند مجلس صد درصد اصلاحطلب یا با اکثریت اصلاحطلبان تشکیل بدهند. اصلاحطلبان میگفتند ما مجلسی میخواهیم که دولت را از این مشکلات کنونی در امان بدارد. به اعتقاد من این کار را کردهاند و در این هدف خود با تعقل موفق شدهاند، اما باید این هدف را نگه داشته و سعی کنند اتحاد طرفداران دولت را با همان قدرت حفظ کنند. معتدلین هم باید همین حالت را داشته باشند. اگر این روحیه ادامه پیدا کند، مجلس خوبی خواهیم داشت.
* با مجلسی روبهرو هستیم که دارای سه ضلع اصلاحطلب، اصولگرا و افراد مستقل است...تجربه به ما میگوید آقای لاریجانی بهتر میتواند از عهده این گروه در جهت اداره صحیح مجلس برآید. یک زمانی هم هست که فشارهای بیرونی از ناحیه نهادهای خارج از مجلس درباره برخی از لوایح و... پیش میآید که باز هم به نظر من ارتباط آقای لاریجانی به لحاظ سوابق و فعالیتهای گذشته او در رابطه با این نهادها بسیار بیشتر است. لاریجانی منطق آنها را درک میکند و حتی ارتباط شخصی با برخی از آنها دارد. او بهتر میتواند مجلس را اداره کند به گونهای که این تضادها منجر به گرفتاری نشود. مهم نیست امثال ما ایشان را قبول داشته باشیم یا نداشته باشیم. مهم این است که کشور از دعوا و مرافعه به جایی نمیرسد. ما باید با یک مفهومی به ملاکهایی برای تفاهم ملی برسیم. اگر بنا باشد کسی تفاهم ملی ایجاد کند، شخصیتی مثل ایشان بهتر میتواند در این جهت حرکت کند.
* (اصولگرایان) اگر امر دائر شود که بین عارف و لاریجانی کدام را انتخاب میکنند، قطعا لاریجانی را انتخاب میکنند. بنابراین نقطه قوت دوم این است که ایشان میتواند با مجموعههایی که میتوانند موانعی را از بیرون درست کنند، تعامل کند. مسئله سوم، آقای لاریجانی هشت سال است که در مجلس حضور داشته و تجربه ریاست دارد. مجلس هم که ریاست آن دورهای و سالانه است، چهارساله که نیست. همه اذعان دارند اصولا سنخ برخورد داخل مجلس و نمایندگان با آنچه بیرون از مجلس و وزارتخانهها میگذرد، متفاوت است. به نظرم این تجربه مدیریتی را نباید نادیده گرفت.