به گزارش مشرق، 19 سال از هفتمین دوره
انتخابات ریاست جمهوری گذشت. انتخاباتی که بر بستر تحولات خاص اجتماعی و
اقتصادی نیمه اول دهه هفتاد شکل گرفت مبداء تغیراتی شگرف درآرایش گروه های
سیاسی کشور شد.
تولد جناحی سیاسی با نام دوم خرداد و دوره ای هشت ساله در
اداره کشور تحت عنوان اصلاحات از محوری ترین پیامدهای طبیعی دوم خرداد 76
بود. با گذشت دودهه از این رویداد هنوز هم بسیاری از نخبگان و چهره های
شاخص اصلاح طلب بر لزوم آسیب شناسی تحولات این دوران و درس گرفتن از
اشتباهات گذشته در کنار حفظ دستاوردهای دوم خرداد تاکید دارند.
مواضعی که در جلسات و رسانه های منتسب به این جناح منتشر شده و مرور بر خی از آنها مواضع خالی از لطف نخواهد بود.
عارف: نقش آفرینی جوانان، مهم ترین ویژگی دوم خرداد
در همین ارتباط، محمد رضا عارف در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی اینستاگرام نوشت:« 19سال پیش ملت فهیم ایران در دوم خرداد 76، با درک صحیح از شرایط کشور، به ویژه در عرصه بینالملل، دست به انتخاباتی زدند که الحق نامی برازندهتر از «حماسه» نمیتوان بر آن نهاد….این روز ویژگی های زیادی داشت که مهم ترین آنها سهم ارزشمند و اصلی جوانان ایران اسلامی در این روز است». او در ادامه نوشته است:«دوم خرداد درسهای زیادی برای آموختن دارد. آموختیم، اراده ملت بر هر اراده دیگری پیروز میشود. آموختیم رای مردم حرف اول و آخر را میزند و رمز عبور از شبهای طولانی، امیدواری به فرداهای روشن است».
محسن صفاییفراهانی، فعال سیاسی اصلاحطلب نیز در گفتوگویی به همین مناسبت به «برنا» گفت: «سال ٧6 یک نقطه شروع و یک دروازه برای ورود به دورانی جدید بود که از آن نقطه آغازین تا به امروز حدود ٢٠سال میگذرد و در این سالها جامعه تغییر و تحولات زیادی را به خود دیده است. آن دوران از یک نوع عقلانیت برخوردار بود و امروز شرایطی دیگر و عقلانیتی دیگر حاکم است، بنابراین بازگشت به آن دوران غیر ممکن است؛ چراکه خواستها و مطالبات مردم تغییر کرده است». صفاییفراهانی در بخش دیگری از سخنانش افزود: «ما در سال ٧6 در نقطهای قرار داشتیم و امروز در نقطهای دیگر قرار داریم و قطعا آینده نیز با امروز متفاوت خواهد بود و این حکایت از آن دارد که جامعه یک جامعه ایستا نیست که بگوییم در یک نقطه ثابت خواهد ماند».
کواکبیان: مجلس ششم را تکرار نمی کنیم
«مصطفی کواکبیان» هم در همایشی به مناسبت سالروز دوم خرداد که در محل دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد برگزار شد، اظهار داشت:«ما قصد تکرار مجلس ششم را نداریم و به دنبال افراط گرایی نیستیم بلکه درصدد تشکیل یک مجلس عقلانی، معتدل و در چارچوب نظام هستیم تا بتوانیم به صورت دموکراتیک و منطقی به مردم خدمت کنیم».
کواکبیان در ادامه افزود:« قطعاً دولت اصلاحات نیز ضعفهایی داشته است، برخی کارهای افراطی و تمامیتخواهیهای بعضی از احزاب نتیجه خوبی نداشت و میتوانست انجام نشود اما به طور کلی من معتقدم نقاط قوت دولت اصلاحات از نقاط ضعف آن بیشتر بوده است».
«تندروی» مهم ترین آفت اصلاحات
روزنامه جمهوری اسلامی هم در یادداشتی، تندروی اصلاح طلبان را از عبرت ها و آفت های دوران اصلاح طلبان دانسته و نوشته است:«دوم خرداد سال 1376 وقتی چپیها در انتخابات دوره هفتم ریاست جمهوری پیروز شدند، تندروهای مغرور، این بار عقدهای تراز گذشته ظاهر گشتند به طوری که عقلا وخردمندان قوم شان هم قادر به کنترل ومهار آنان نشدند ومیدان کاملا در اختیارآنها قرار گرفت والبته دسته گلهایی به آب دادند که در اینجا به عنوان آسیب شناسی به بخشی از آن اشاره میشود:
1 – ترویج فرهنگ غرب گرایی و سکولاریسم. شکی نیست در میان اصلاح طلبان کسانی بودند وهستند که به نام مقدس اصلاح طلبی به آن سوی مرزها چشم دوخته و تمام آمال وآرزوهای خود را در قاموس غرب جستجو میکنند. بعضی از این افراد در آن زمان با نگارش مقالاتی در روزنامههای زنجیرهای سعی میکردند نظام جمهوری اسلامی را ناکارآمد جلوه داده وبه جای آن نظام سکولار وغیر دینی مانند « جمهوری سوسیالیستی» پیشنهاد دهند، همان حرفی که حسن نزیه در دهه شصت میگفت وآ قای مشائی هم در دهه هشتاد آن را تکرار میکرد که: « عصر اسلام گرائی سپری شده چنان که ازعصراسب سواری خیلی گذشته است» در حالی که اصلاح طلبی در نظام اسلامی از فرهنگ نهضت حسینی الهام گرفته وهیچ سنخیتی با این گرایشها نداشت و ندارد.
2 – رواج ولنگاری، سست عنصری وبی تفاوتی. این مهم نیز کم وبیش در بعضی لایهها و زیر مجموعههای جناح فوق هرازچند گاهی مشاهده میشود ونباید از آن غافل شد. بعضی از آنها آزادی را به معنای ولنگاری و تقلید از مراجع را عقب ماندگی تلقی میکردند و…
3 – هتک حرمت احکام اسلامی و بزرگان نظام. اولین بار این ساختار شکنی از سوی تندروهای دوم خردادی آغاز شد. هر روز در روزنامههای زنجیره ای، حوزه و روحانیت و بعضی از احکام اسلامی وحتی اصول دین را به استهزاء میگرفتند.
4- عدم عبرت گیری از گذشته. متاسفانه بعد از این همه خطا واشتباه بازمشاهده میشود بعضی باصطلاح اصلاح طلبان با اظهارات نسنجیده خود فضای مثبت اخیررا آلوده ومسموم ساخته ودوباره تنشهایی را به وجود میآورند. معلوم میشود این آقایان محترم هنوز هم نمیخواهند از گذشتههای خود عبرت بگیرند وهمچنان علاقمندند فقط نوک دماغشان را ببینند. انتظار از بزرگان وعقلای این تشکل آن است، دوباره به افراد مغرور و کله شق فرصت ومیدان ندهند، اصلاح طلبی را به جایگاه واقعی و والای خود بازگردانند واز بروز اکبر گنجیها وطبرزدیهای دیگر جلوگیری کنند.
«محمد مهاجری» هم در همین باره در«خبرآنلاین» نوشته است:«[ در یک ماه اخیر] و با روشن شدن نتیجه انتخابات مجلس دهم، سهم خواهان اصلاح طلب که معمولا تندروهای حزب مشارکت هستند سر برآوردند. پیروزی نسبی لیست امید این تصور را در آنها ایجاد کرد که باید همه سنگرها را یکی پس از دیگری فتح کنند. مشارکتی ها طبق معمول ،تحلیل درستی از اوضاع سیاسی کشور ندارند و معمولا در تحلیل های خود گرفتار تصورات دگمی هستند که برخی گروهکهای سیاسی اول انقلاب دچار آن می شدند.اشکال اینگونه تحلیل ها آن است که سیاسیون همراه خود را به افراد یک بار مصرف تبدیل می کند
در روزهای اخیر رگه هایی از این اظهارنظرها و تحلیل های تند در برخی رسانه ها مشاهده شده و خبر از توفانی می دهد که می تواند درخت اعتدالی را که دکتر عارف و نامزدهای لیست امید ، نشانده اند از جا بکند. و مهمتر اینکه برخی چهره های اصلاح طلب معتدل دارند بازی تندروها را می خورند.جریان اصلاحات در یک پیچ تاریخی قرار گرفته که سرعت غیرمطمئن می تواند به واژگونی اش منجر شود. هرچه تعداد کسانی که بر خودرو تندرو سوار باشند بیشتر باشد،تلفاتش هم افزونتر خواهد شد. و تلختر اینکه وقتی خودرو واژگون شد، معتدل های ساکت و یا همراه را نیز دچار سانحه خواهد کرد».