سرویس سیاست مشرق - شهرداری تهران در یک ماه و نیمی که نجفی سکانداری آن را برعهده گرفته درگیر جنجال میزان بدهی‌ها و طلب‌های خود بوده است. اصلاح‌طلبان با راه‌انداختن این جنجال، بدهی‌های شهر تهران را سرسام‌آور توصیف کردند و از سوی دیگر طلبی که شهردار قبلی بیان کرده دولت باید تا حدود 18 هزار میلیارد تومان به شهرداری پرداخت کند را غیرواقعی توصیف کردند. بعد از این موضوع شاهد حرف جالبی از نجفی در اولین نشست شهردار جدید تهران با خبرنگاران هستیم که در نتیجه هزینه و بدهی‌های شهر تهران را به گردن مردم می‌اندازد.
نجفی با بیان اینکه هزینه زندگی شهری در تهران نسبت به سایر پایتخت‌های جهان چندان زیاد نیست، یکی از مشکلات کنونی پایتخت را تردد بی شمار خودروهای شخصی و به ویژه لوکس در شهر دانست و گفت: «اگر نگاهی به تفاوت‌های هزینه زندگی در تهران با سایر شهرهای دنیا بیاندازیم، در می‌یابیم که زندگی در تهران بسیار کم هزینه است، از همین رو تاکید می‌کنم که لازم است عوارض خودروهای لوکس افزایش یابد تا بیش از این شاهد تحمیل یک زندگی لوکس به شهر نباشیم. باید به قدری هزینه استفاده از خودروی شخصی افزایش یابد که شهروندان استفاده از آن را به صرفه ندانند و به استفاده از ناوگان حمل و نقل عمومی سوق یابند.»
روزنامه آفتاب یزد در این باره می‌نویسد:
«مهمترین گفته نجفی این است که «هزینه‌های زندگی در تهران کم و مردم برای شغل به تهران می‌آیند.» در این که مردم به سودای یافتن شغل به تهران می‌آیند شکی نیست اما با افزایش هزینه‌های پایتخت نمی‌توان از مهاجرت پیشگیری کرد. بهترین مراکز پزشکی، بیمارستان‌های مرجع، شبکه‌های بزرگ بانکی، وزارتخانه‌ها، دفاتر رسمی و بین‌المللی کارخانه‌های بزرگ، سفارتخانه‌ها، وزارتخانه‌ها، کنسولگری‌ها، موسسات فرهنگی – هنری، سازمان‌های دولتی و ... در تهران متمرکز شده و مردم جهت مراجعه به هر کدام مجبور به مهاجرت به تهرانند.»
زیاد کردن هزینه شهر تهران از جمله طرح‌های دور و دراز اصلاح‌طلبان برای پایتخت است که از زمان محمدحسن ملک مدنی، پنجاه و سومین شهردار تهران که در دوران اصلاحات و شورای شهر اول بر صندلی مدیریت پایتخت تکیه زد مطرح شده است.
وی در این باره می‌گوید: «یکی اینکه شهروندان هزینه استفاده از خدمات شهری را بپردازند. اگر پدیده‌ای در شهر ایجاد عارضه ایجاد می‌کند، عوارض آن پدیده را باید از شهروندان دریافت کرد و به موضوعی که باعث رفع این عارضه می‌شود تخصیص یابد. یعنی اگر از یک کارخانه یا کارگاه فقط عوارض می گیریم نباید این پول را به اموری مانند فعالیت‌های عمرانی و خیابان‌کشی و نگهداشت شهر اختصاص می‌دادیم. البته من معتقدم که این مسئله یک غفلت استراتژیک در همه شهرهای کشور است. من مدعی هستم که این حرف را نخستین بار من مطرح کردم. یعنی پول عوارض ناشی از استقرار صنایع را برای رفع عوارض آن صنایع اختصاص دهیم. این استراتژی باعث رفع آلودگی‌ها و مزاحمت‌ها و ایجاد محیطی آرام در شهرها می شود. من صلاح نمی‌دانستم که مثلا در منطقه شمیران تهران، تراکم بفروشیم و پول به دست آمده از این راه را به عنوان سوبسید در اختیار شرکت واحد بگذارم. اما این دیدگاه خیلی زود در شهرداری تهران فراموش شد.»
این طرح طرفداران زیادی در دولت روحانی و میان اصلاح‌طلبان دارد و هر گاه که بحث مدیریت تهران مطرح شده اصلاح‌طلبان به افزایش هزینه شهر تهران و اخذ آن از شهروندان این شهر صحبت کرده‌اند.
در حال حاضر که دوباره مدیریت شهری مانند تهران به دست اصلاح‌طلبان افتاده آنان ایده مدیریت طبقاتی و جداسازی مردم از یکدیگر را مطرح می‌کنند که بسیار خطرناک و غیرحقوقی است. جالب اینجاست که این نوع سخنان از زبان کسانی بازگو می‌شود که حامی دولتی هستند که چندی پیش منشور حقوق شهروندی را رونمایی کرد تا به جامعه بگوید به دنبال استیفای حقوق آنان است.
در این خصوص محسن صفایی فراهانی، فعال اصلاح طلب در گفتگو با روزنامه کارگزارانی آرمان گفته شهرداری‌ها باید به دنبال ایجاد درآمد پایدار باشند، زیرا در غیر این صورت نمی‌توان شهرهای بزرگ را اداره کرد.
وی افزود: هر شهروندی که در شهر بزرگ زندگی می‌کند باید هزینه زندگی در شهر بزرگ را بپذیرد.
صفایی فراهانی اظهار داشت: شورای شهر باید به دنبال اجرای طرح جامع و درآمد پایدار برای شهر بوده و به آن پایبند باشد.
وی ادامه داد: در اکثر کشورهای توسعه‌یافته، مردم با عوارضی که در شهرهای بزرگ بابت زندگی و استفاده از خدمات شهری می‌پردازند درآمد آن شهر را تامین می‌کنند.
صفایی فراهانی گفته فردی که در تهران زندگی می‌کند نسبت به یک شهروند که در یک شهر کوچک زندگی می‌کند، باید دو نوع عوارض به شهرداری بپردازد. بنابراین باید نوع و میزان پرداخت عوارض در شهرهای بزرگ و کوچک تغییر کند.
او تصریح کرد: این مهم سبب می‌شود که جلوی مهاجرت‌های بی‌رویه گرفته شود، زیرا فرد وقتی می‌بیند برای زندگی در شهرهای بزرگ ناگزیر باید هزینه‌های بسیار بیشتری را متقبل شود.
صفایی فراهانی اظهار داشت: بدیهی است که آن‌ها زندگی در همان شهرهای کوچک را به مهاجرت در شهرهای بزرگ ترجیح دهد. بنابراین معتقدم شورای شهر موفق در کشور، شورایی است که بتواند درآمدهای پایدار را برای شهر ایجاد کند و هزینه‌های اداره شهر را از خود مردم بگیرد.
جالب اینجاست که همین سخنان پیشتر از زبان استاندار تهران سابق رسانه‌ای شده بود.
«امکان ایجاد ممنوعیت برای مهاجرت به تهران سخت است و باید همچون سایر کشورهای پیشرفته، هزینه زندگی در شهرهای بزرگ را بالا برد تا از ورود جمعیت کم کرد»؛ این سخنان عجیب را سیدحسین هاشمی استاندار تهران به زبان آورد؛ کسی که حل مشکلات ساکنان تهران و تسهیل شرایط زندگی آنان، یکی از کلیدی‌ترین مسئولیت‌های وی است!
صادق زیباکلام استاد اصلاح‌طلب دانشگاه تهران با انتقاد از چنین طرحی می‌گوید: « اگر مسئولان ما واقعا به دنبال راه‌چاره‌ای برای تهران و مدیریتش هستند، اول باید کاری کنند که مهاجرت در تهران کاهش یابد. یعنی پروژه‌های جدید را در استان‌های دیگر احداث کرده و به تدریج با برنامه ریزی 5 یا 10 ساله سازمان‌ها و اداره‌های دولتی را به شهرستانهای دیگر منتقل کنند.»
وی می‌افزاید:« کنار هر بیمارستان دولتی بزرگ مثل شریعتی و ... آدم‌ها چادر زده‌اند. چون مشکل بیمارشان در استان‌های خودشان مرتفع نشده و باید به تهران می‌آمدند. در تهران هم جایی نداشتند و مجبور شدند در طول مدت معالجه بیمارشان کنار پیاده رو زندگی کنند. این درحالی است که شیراز قطب پزشکی و پیوند کبد است و بیماران استان فارس برای درمان به تهران مراجعه نمی‌کنند. بنابراین می‌شود در بازده زمانی 10 الی 20 ساله اقداماتی را در پیش گرفت که حداقل مردم برای معالجه به تهران مراجعه و برای بلند مدت و کوتاه مدت مهاجرت نکنند.