سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.
*******
** مشکلات به دولت روحانی ارتباطی ندارد، میراث گذشتگان است!
روزنامه ابتکار در سرمقاله امروز نوشت:
«بخش بزرگی از مشکلات یا میراث دولت‌های گذشته است و یا محصول دیگرانی که در دولت نیستند اما قدرت تاثیرگذاری بر اوضاع را دارند».
«غلامعلی رجایی» مشاور رسانه‌ای شهردار تهران نیز در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت:
«روحانی حق آن را دارد تا اعلام کند که بیش از ۵۰ درصد اقتصاد در دستانش نیست».
چندی پیش «محمود سریع القلم» گفته بود: «در شرایط کنونی تاثیرگذاری دولت در موفقیت کشور، آنقدری نیست، اگر خیلی باشد، بین ۵ تا ۱۰ درصد است نه بیشتر».
«بهزاد نبوی» نیز چندی پیش گفته بود: ««دولت فقط ۱۵ درصد اختیارات دارد، انتظار فیل هواکردن نداشته باشید»
در ماه‌های اخیر اظهارات مشابه متعددی از سوی اصلاح طلبان در این خصوص بیان شد.
این موضع گیری غیرمسئولانه حکایت از آن دارد که اصلاح طلبان در پی «تقلیل مطالبات معیشتی مردم» و «تشویق دولت به بی عملی و امتناع از ارائه گزارش عملکرد» هستند.
استراتژی اصلاح طلبان این است که علیرغم «تصاحب کرسی‌های قدرت» از پاسخگویی درخصوص وضع موجود شانه خالی کنند.
** تاجرنیا: مشکل دولت این است که به شدت نگاه به بیرون دارد
روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم «علی تاجرنیا» نوشت:
«یکی از اشتباهات دولت این است که در ارتباط با مشکلات اداره جامعه به‌شدت نگاه به بیرون دارد. اینکه تحولات خارجی چه می‌شود، اینکه مناسبات بین مثلاً کنگره و ریاست‌جمهوری امریکا چطور است و...نباید تمام جهت‌گیری‌های دولت را تحت تأثیر قرار دهد».
گویا اصلاح طلبان تازه به حرف منتقدان رسیدند. تا پیش از این هرگاه منتقدان دولت تاکید می‌کردند که بجای چیدن همه تخم مرغها در سبد مذاکره و برجام، باید به ظرفیت‌های عظیم داخلی توجه شود و اجرای دقیق اقتصاد مقاومتی مورد توجه ویژه دولت قرار گیرد، اصلاح طلبان به خط شده و فریاد وامصیبتا سر می‌دادند که‌ای مردم، منتقدان دولت می‌خواهند به دور کشور دیوار بکشند و کشور را به قهقرا ببرند.
مقامات ارشد دولت روحانی در سالهای گذشته رفع مشکلاتی همچون تورم، رکود، بیکاری و...را به مذاکرات گره زده و مدعی بودند که در صورت اجرای برجام تمامی مشکلات کشور رفع می‌شود؛ اما فرجام برجام نشان داد که این رویکرد، غلط و بی فایده است.
** برجام از برخورد نظامی با ایران جلوگیری کرد!
«فیض الله عرب سرخی» فعال سیاسی اصلاح طلب در مصاحبه با روزنامه ایران گفت:
«اگر برجام تأمین‌کننده مصالح و منافع امریکا بود، این کشور با تمام وجود برای خروج از برجام تلاش می‌کرد؟ این تناقض است. آن کسانی که این تناقض‌ها را ابراز می‌کنند باید پاسخگو باشند. برجام موفق شد بخش‌های مهمی از محدودیتهای اقتصادی کشور را بردارد. موفق شد ما را از ذیل بند ۷ منشور ملل متحد که ایران را به‌عنوان یک تهدید جهانی معرفی و زمینه برخورد نظامی را فراهم می‌کرد، خارج کند. کشوری که در انزوای جهانی به سر می‌برد و همه کشورها را هم در مقابل خود می‌دید، امروز به نقطه‌ای رسیده که اگرچه ممکن است سایر کشورها نتوانند کاری برای ما انجام دهند اما همه یکصدا امریکا را محکوم کرده و اقدامات ما را تأیید می‌کنند».
اصلاح طلبان و برخی دولتمردان بارها مدعی شده‌اند که اگر برجام برای آمریکا منفعت داشت، از آن خارج نمی‌شد. در پاسخ به این ادعا باید گفت ۲۲ اردیبهشت ۹۷، پایگاه تحلیلی «پولیتیکو» به نقل از «فدریکا موگرینی» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نوشت: «از «حسن روحانی» رئیس‌جمهور ایران تضمین گرفته که این کشور علیرغم تصمیم «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا برای خروج از برجام و وضع مجدد تحریم‌ها علیه ایران، همچنان در توافق می‌ماند».
از سوی دیگر ۲۵ اردیبهشت ۹۷ رسانه‌های منطقه‌ای محتوای مذاکرات دولت آمریکا با اروپا را فاش کردند که نشان می‌دهد آمریکا قبل از خروج از برجام از اروپا برای ادامه فشار به ایران تضمین گرفته است.
در مجموع آمریکا به جهت اطمینان از خارج نشدن ایران از برجام و اخذ تضمین از اروپا برای فشار به ایران، با خیالی آسوده از این توافق خارج شد.
به عبارت دیگر آمریکا در حالی از برجام خارج شد که ده‌ها امتیاز نقد از ایران گرفت، برنامه هسته‌ای کشورمان را با محدودیت گسترده مواجه کرد و نه فقط به هیچ یک از تعهدات خود در برجام عمل نکرد و تحریم‌ها را که لغو آن موضوع مذاکرات بود لغو نکرد، بلکه ده‌ها تحریم جدید هم به آن افزود. مقامات اروپایی پس از خروج آمریکا از برجام صراحتاً اعلام کرده‌اند که حضورشان در برجام در راستای منافع آمریکاست و دغدغه اصلی‌شان نیز موضوع موشکی و قدرت منطقه‌ای ایران است؛ یعنی دقیقاً همان مواردی که ترامپ به آن تاکید داشت.
مسئله دیگر، بی دستاوردی برجام و کارگاه دستاوردسازی اصلاح طلبان است. این طیف هر چند وقت یکبار یک دستاورد کذایی برای برجام دست و پا می‌کند.
موضوع ممانعت برجام از برخورد نظامی با ایران و خارج کردن ایران از ذیل بند ۷ منشور سازمان ملل نیز از آن دست ادعاهای کذایی است.
برخلاف این ادعا، نه در گذشته و نه الان هیچگاه ایران ذیل «کلیت» فصل هفت یا «ماده ۴۲» فصل هفت که اجازه حمله نظامی را صادر می‌کند نبوده، بلکه تنها تفاوت گذشته با الان اینجاست که قبلاً ایران قرار داشتن ذیل ماده ۴۱ فصل هفت و محدودیتهای اقتصادی آن را به رسمیت نمی‌شناخت ولی امروز به واسطه برجام و به دست خودمان به قرار گرفتن ذیل ماده ۴۱ فصل هفت در قطعنامه ۲۲۳۱ اقرار کرده و به آن رسمیت هم داده‌ایم.
آنچه از برخورد نظامی با ایران جلوگیری کرده است، قدرت دفاعی و اقتدار روزافزون کشور و ایثار مدافعان حرم و حافظان امنیت کشور بوده است.
** رفتار دوگانه اصلاح طلبان در مواجهه با مشکلات معیشتی مردم
روزنامه قانون در مطلبی نوشت:
«زمانی افزایش قیمت کالاها و خدمات در بازه‌های زمانی مشخصی صورت می‌گرفت و مردم نیز می‌توانستند برای افزایش قیمت‌ها تا حدی برنامه‌ریزی داشته باشند؛ اما انگار این روزها گران شدن اجناس و کالاها دیگر چیز عجیبی نیست. قیمت‌ها در طول چند ساعت تغییر می‌کند و اافزایش می‌یابد. ثبات از تمام بازارها رخت بربسته و مردم با مشکلات بسیار معیشتی مواجه هستند. طبق گفته کارشناسان حوزه کار قدرت خرید کارگران به یک سوم رسیده است. در میان برخی از اقشار سفره‌ها به طرز وحشتناکی کوچک شده و بسیاری از اقلام خوراکی از سبد غذایی خانوارها حذف شده است؛ اما مساله تنها به این مورد ختم نمی‌شود. موضوع افزایش قیمت‌ها تنها یک بخش ماجراست؛ کمبود مواد اولیه در برخی محصولات و خدمات باعث شده تا صنایع مختلف نیز با معضلات بزرگی مواجه شوند. دولتمردان و مسئولان نیز مدام از برنامه‌ریزی برای حل مشکلات و بازگرداندن ثبات به بازارها سخن می‌گویند اما آنچه که در واقعیت مشاهده می‌شود، فقیرتر شدن روزانه مردم و کمبود بسیاری از کالاهاست».
متاسفانه اصلاح طلبان در مواجهه با مشکلات معیشتی مردم، رفتاری دوگانه در پیش گرفته‌اند.
این جماعت از یکسو از کوچک شدن سفره مردم گلایه کرده و از سوی دیگر با فرافکنی و انداختن تقصیرها به گردن دولت‌های قبل و نهادهای غیر دولتی، دولت را به عدم پاسخگویی تشویق می‌کنند.