سرویس جهان مشرق - سرقت اطلاعات فنی و مالی به دستور دولت چین. این اتهامی است که آمریکا به شرکت هوآوی می‌زند و متحدانش را از جمله در نشست امنیتی اخیر در مونیخ به تحریم این شرکت دعوت می‌کند. اما مهمترین پیامد سرقت اطلاعات فنی توسط هوآوی به نظر آمریکاییان چیست؟ دسترسی به اطلاعاتی که از طریق آن ردوبدل خواهد شد.

واشینگتن می‌گوید کشورهای غربی باید نسبت به خطرات مشارکت‌دادن هوآوی در زیرساخت‌های نسل جدید اینترنت‌شان آگاه باشند زیرا استفاده از محصولات این شرکت ممکن است راه‌اندازی 5G را به دریچه بزرگی برای سرقت اطلاعات از سوی پکن تبدیل کند.

اوایل دسامبر گذشته بود که کانادا در راستای همراهی با این سیاست واشینگتن، یکی از مدیران ارشد هوآوی به نام منگ وانگژو را بازداشت کرد و از فرصت استفاده کرده، اتهام دورزدن تحریم‌های ایران را نیز به وی نسبت دادند. آژانس امنیتی سایبری جمهوری چک یک هشدار امنیتی در مورد شرکت‌های آی‌سی‌تی منتشر کرد و لهستان نیز یکی از کارمندان هوآوری را بازداشت کرد.

اما گذشت چند ماه از این تحریم یکجانبه، تنها کشورهایی چون نیوزیلند و استرالیا با واشینگتن همراه شده‌اند و سایر متحدان آمریکا در زیرساخت‌های اینترنت یعنی بریتانیا، آلمان و هند از همراهی با واشینگتن سر باز می‌زنند. آنها می‌گویند اقدام تحریمی نوعی تلافی‌جویی و انتقام است از اطلاعاتی که قبلاً به دست پکن رسیده است، و الا اگر آمریکا واقعاً نگرانِ چیزی که ادعا می‌کند، این نگرانی با نظارت بیشتر بر محصولات وارداتی هوآوی حل می‌شود.

کارولین ناکتگال از نمایندگان پارلمان اروپا که در تنظیم قطعنامه‌ای پیرامون مراقبت نسبت به تهدیدهای امنیت سایبری از سوی چین نقش داشته است، می‌گوید فکر نمی‌کند که راه‌حل مسأله، قدغن کردن باشد: «ما باید در برداشتن هر گامی در این زمینه بسیار مراقب باشیم».

حتی نیویورک تایمز نوشته است متحدان آسیایی و اروپایی آمریکا به صورت خصوصی به مقامات آمریکایی گلایه کرده‌اند که مدرک روشنی درباره دزدی‌های هوآوی در اختیار آنها قرار نداده است و بیشتر یک پویش تبلیغاتی را راهبری می‌کند که پشت پرده آن اهداف اقتصادی قرار دارد. این گلایه مدیران شرکت‌های مخابراتی اروپا نیز هست که به نظرشان باید تاوان یک دعوای غیرفنی را بپردازند.

واشینگتن وارد فاز جدید شد: تهدید متحدان

کار به جایی رسید که مایک پنس تلویحاً تهدید کرد اگر متحدان آمریکا به دستور آمریکا در این زمینه عمل نکنند، واشینگتن در به اشتراک‌گذاری اطلاعات فنی با آنها محدودیت ایجاد می‌کند تا به دست پکن نیافتد. سفیر آمریکا در برلین نیز همین تهدید را به گوش آلمانی‌ها رساند و آنگلا مرکل صدراعظم آلمان بلافاصله اعلام کرد «ما خودمان استانداردها را برای خودمان تعیین می‌کنیم».

از آن سو مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا در مجارستان اعلام کرد به دلیل ملاحظات امنیتی، نیروهای آمریکایی احتمالاً در جایی مستقر خواهند شد که با هوآوی حضور ندارد. این سخنان که به نوعی به تهدیدهای گذشته ترامپ در مورد تعهد ناتو به حمایت از متحدانش برمی‌گردد، به نظر می‌رسد با هدف ایجاد یک رقابت کاذب میان اروپاییان برای عقب‌نماندن از قافله تحریم چین مطرح شده است.

وقتی این همراهی از سوی متحدان صورت نگرفت و چین مجبور به واکنشی که برای آمریکا راضی‌کننده باشد، نشد، حالا کاخ سفید علاوه بر تحریم واردات هوآوی به فکر افتاده طی یک دستور اجرایی از شرکت‌ها و کارخانه‌های آمریکایی یا شامل سهام آمریکایی در جهان بخواهد که لااقل هیچ قطعه مرتبط با نسل جدید اینترنت را در اختیار این شرکت قرار ندهند. این شاید برای آمریکا زمان بخرد تا پیش از پیشرفت محصولات 5G هوآوری بتواند متحدانش را به روشی راضی کند.

با این حال به نظر می‌رسد خود ترامپ نیز در پیگیری این رویه یکجانبه که حامی اصلی‌اش وزارت دادگستری آمریکا است تردید دارد. رئیس‌جمهور آمریکا پیشتر برخی جریمه‌های شرکت چینی ZTE را به درخواست جین پینگ رئیس‌جمهور چین بخشیده بود و حالا نیز گفته می‌شود احتمال دارد برخی اتهامات علیه هوآوی را به ازای یک توافق تجاریِ دلخواه با چین نادیده بگیرد.

واکنش چین

پکن نیز تا کنون اتهامات واشینگتن به هوآوی را رد کرده و صرفاً یک دستورالعمل جدید برای همه شرکت‌های مخابراتی و آی‌سی‌تی -از جمله هوآوی- صادر کرده است تا با انجام یک‌سری اقدامات امنیتی، «قابل اعتماد» تر باشند. رِن ژانگفِی مؤسس هوآوی انگیزه‌های آمریکا را سیاسی دانسته است.

از آن سو هوآوی در یک اقدام ابتکاری، دو مرکز در بن آلمان و بروکسل بلژیک افتتاح کرده که اروپاییان می‌توانند از الف تا یای تولید محصولات هوآوی را مشاهده و دنبال کنند.

جمع‌بندی

این سیاست ایالات متحده به ویژه در دوره ترامپ است که ابتدا با تکروی مسیر خود را باز می‌کند و سپس متحدانش را به همراهی فرامی‌خواند. در این وضعیت، متحدانِ منتقد راضی می‌شوند که در صورتی که کاخ سفید تکروی را کنار بگذارد با آن همراه شوند و بدین صورت بعد از چند ماه یا یک سال و چند ماه، آنچه از ابتدا یک اقدام غلط بود، صرفاً به دلیل تغییر رفتار آمریکا در برخورد با متحدانش مورد اقبال آنها قرار می‌گیرد.

با این حال چین موضوع متمایزی است. چین دومین شریک تجاری اروپا بعد از ایالات متحده است، شبکه‌های وایرلس اروپا بیش از آمریکا به محصولات چینی مرتبط است و به این سادگی‌ها و با تشر چند مسئول آمریکایی نمی‌توانند همکاری خود را قطع کنند. محصولات هوآوی با کیفیت بالا اما قیمت ارزانتر به اروپاییان عرضه می‌شود. نیویورک‌تایمز مثال آورده شرکت‌های مطرح آلمانی مانند Vodafone و Vodafone and از خریداران عمده محصولات هوآوی هستند. آنها می‌دانند چین نیز در صورتی که اروپاییان بدون مدرک معتبر قطع همکاری کنند، خود را محق می‌داند دست به اقدامات تلافی‌جویانه بزند و این برای اقتصاد و امنیت آنها یک تهدید خواهد بود.

منابع

https://www.nytimes.com/2019/03/17/us/politics/huawei-ban.html?action=click&module=Top%20Stories&pgtype=Homepage

https://sputniknews.com/world/201903181073330562-us-ban-huawei-allies-resist

https://sputniknews.com/business/201903141073221213-huawei-us-undersea-cable-network

https://www.gov.uk/government/people/mark-sedwill