مشرق- امام صادق علیه‌‏السلام: امیرمؤمنان علیه‌السلام، در مسجد کوفه بود که مردی به سراغش آمد و گفت: سلام و رحمت خدا و برکت‏‌های او بر تو باد، ای امیر مؤمنان!
ایشان، پاسخ سلامش را داد. او گفت: فدایت شوم! قصد مسجد الأقصی کرده‏‌ام. خواستم بر تو سلام کنم و با تو وداع نمایم.
فرمود: با این سفر، درپی چه هستی؟
گفت: درک فضیلت، فدایت شوم!
فرمود: مَرکب سواری خود را بفروش و توشه‏‌ات را مصرف کن و در این مسجد، نماز بخوان، که نماز واجب در آن، برابر با حجّی پذیرفته شده است و نماز مستحب در آن، برابر با عمره‏‌ای پذیرفته شده است و تا شعاع دوازده میلی آن، برکت‏‌خیز است. سمت راستش برکت است و سمت چپش حیله‏‌ورزی است. در میانه آن، چشمه‏‌ای از روغن و چشمه‏‌ای از شیر و چشمه‏‌ای از آب نوشیدنی و چشمه‏‌ای از آب پاکیزه برای مؤمنان است. کشتی نوح علیه ‏السلام از آن جا به حرکت درآمد و بت‏های نَسر و یَغوث و یَعوق، در آن قرار داشتند. هفتاد پیامبر و نیز هفتاد جانشین پیامبر که من یکی از آنهایم، در آن نماز گزارده است.
آن گاه ، در حالی که دستش را بر سینه‏‌اش گذاشته بود، فرمود: هیچ گرفتاری نیست که در آن برای درخواست نیازی از نیازهایش دعا کند، مگر آن که خداوند پاسخش را می‏‌دهد و گرفتاری‏‌اش را برطرف می‏‌سازد.

متن حدیث:

الإمام الصادق علیه‌السلام:
جاءَ رَجُلٌ إلی أمیرِالمُؤمِنینَ علیه ‏السلام وهُوَ فی مَسجِدِ الکوفَةِ فَقالَ: السَّلامُ عَلَیکَ یا أمیرَالمُؤمِنینَ ورَحمَةُ اللّه‏ِ وبَرَکاتُهُ، فَرَدَّ عَلَیهِ، فَقالَ: جُعِلتُ فِداکَ إنّی أرَدتُ المَسجِدَ الأَقصی، فَأَرَدتُ أن اُسَلِّمَ عَلَیکَ و اُوَدِّعَکَ.
فَقالَ لَهُ: فَأَیَّ شَیءٍ أرَدتَ بِذاکَ؟ فَقالَ: الفَضلَ جُعِلتُ فِداکَ.
قالَ: فَبِع راحِلَتَکَ، وکُل زادَکَ، وصَلِّ فی هذَا المَسجِدِ، فَإِنَّ الصَّلاةَ المَکتوبَةَ فیهِ حَجَّةٌ مَبرورَةٌ، وَالنّافِلَةَ فیهِ عُمرَةٌ مَبرورَةٌ، وَالبَرَکَةَ فیهِ عَلَی اثنَی عَشَرَ میلاً، یَمینُهُ یُمنٌ، ویَسارُهُ مَکرٌ، و فی وَسَطِهِ عَینٌ مِن دُهنٍ، وعَینٌ مِن لَبَنٍ، وعَینٌ مِن ماءٍ شَرابٍ لِلمُؤمِنینَ، وعَینٌ مِن ماءٍ طُهرٍ لِلمُؤمِنینَ، مِنهُ سارَت سَفینَةُ نوحٍ علیه ‏السلام، وکانَ فیهِ نَسرٌ ویَغوثُ ویَعوقُ، صَلّی فیهِ سَبعونَ نَبِیّا وسَبعونَ وَصِیّا أنَا أحَدُهُم.
وقالَ بِیَدِهِ فی صَدرِهِ: مادَعا فیهِ مَکروبٌ بِمَسأَلَةٍ فی حاجَةٍ مِنَ الحَوائِجِ، إلّا أجابَهُ اللّه‏ُ وفَرَّجَ عَنهُ کُربَتَهُ.
 

"کافی،ج3، ص491 -کامل الزیارات،ص80 - تهذیب الأحکام،ج 3،ص251- بحار،ج100،ص403"