سرویس جهان مشرق؛ از حدود یک سال قبل دولت آمریکا دور جدیدی از فشارهای سیاسی را به دولت عراق وارد کرد تا از تحریم های اقتصادی ضد ایران تبعیت کند و با کاخ سفید در اجرای پروژه فشار حداکثری همگام شود.

خواسته واشنگتن از عراق فقط همراهی در تحریم ها و فشارهای اقتصادی نبود و آمریکایی ها از نخست وزیر این کشور خواستند در مسیر انحلال سازمان حشدالشعبی نیز گام بر دارد تا به قدرت منطقه ای تهران ضربه وارد شود.

 آمریکایی ها برای عملی کردن درخواست دوم خود فقط به فشار سیاسی اکتفا نکردند و حتی با مشارکت صهیونیست ها به پایگاه های حشدالشعبی حمله هوایی کردند تا دولت عراق تسلیم شود اما «عادل عبدالمهدی» با هر دو درخواست مخالفت کرد.

تابستان امسال زمانی که دولت عراق از عزم خود برای افتتاح گذرگاه مرزی بسیار مهم «القائم - البوکمال» خبر داد آمریکایی ها عصبانی تر شدند چرا که شروع به کار این گذرگاه مقدمه ای برای راه اندازی جاده راهبردی «شرق آسیا - تهران - مدیترانه» بود.

آمریکایی ها خوب می دانستند اگر این جاده افتتاح شود نفوذ سیاسی - اقتصادی و نظامی آنان در منطقه غرب آسیا به صورت چشمگیری کاهش می یابد و حتی معادلات اقتصادی جهان تغییر می کند. بهره برداری از گذرگاه مرزی القائم - البوکمال گام بلند دولت عراق برای حل بخشی از مشکلات اقتصادی اش به شمار می آید چرا که این گذرگاه نقطه اتصال شرق آسیا به مدیترانه است و درآمدهای قابل توجهی برای بغداد دارد.

خشم کاخ سفید از تصمیم دولت عراق فروکش نکرده بود که عادل ابوالمهدی یک چرخش سیاسی دیگر هم کرد و در سفر به چین چندین توافق نامه را به امضا رساند و همین کافی بود تا آمریکایی ها خشمگین تر شوند و سناریوی براندازی را اجرایی کنند.

اوایل مهرماه امسال که تظاهرات ضد دولتی و اعتراض به وضعیت اقتصادی در مناطق مرکزی و جنوبی عراق آغاز شد و در ماه های بعد هم گسترش یافت، آمریکایی ها برنامه خود را همزمان برای براندازی دولت عراق و انحلال حشدالشعبی پیش بردند.

جنگ «شیعی - شیعی» همزمان با اعتراضات، راهبرد اصلی واشنگتن برای یک درگیری داخلی و در نهایت انحلال سازمان حشدالشعبی بود اما این پروژه با هوشیاری نیروهای عراقی ناکام ماند و به نتیجه نرسید تا آمریکایی ها به یکی از مهم ترین هدف خود دست نیابند.

اگرچه در ماه های گذشته آمریکایی ها تمام توان خود را در عراق به کار گرفتند و فشارهای گسترده ای وارد کردند و به پیروزی های محدودی هم دست یافتند اما پس از شهادت «سپهبد حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس» وضعیت به سرعت به ضرر آنان در حال تغییر است.

به گزارش مشرق، واشنگتن تصور می کرد پس از ترور شهید سلیمانی و ابومهدی کار حشدالشعبی را در عراق یکسره می کند و می تواند قدرت را در این کشور قبضه کند اما در همان گام نخست از پارلمان عراق یک ضربه مهلک متحمل شد.

آمریکایی ها به گمان خود در حال کیش و مات کردن جبهه مقاومت در عراق بودند اما وقتی مصوبه اخراج آنان از خاک عراق در پارلمان به تصویب رسید و آگاه شدند یک تظاهرات میلیونی در چهارم بهمن ماه در انتظار آنان است دریافتند که با مات شدن فاصله ندارند و به همین دلیل می خواهند سناریوی از پیش برنامه ریزی شده دیگری را اجرا کنند.

کاخ سفید خوب می داند که جمعه این هفته تظاهرات میلیونی ضد آمریکایی با اتحاد گروه های مختلف عراقی از جمله نیروهای مقاومت و جریان صدر برگزار خواهد شد و فشار برای خارج شدن نظامیان آنان از خاک عراق بیش از پیش افزایش می یابد و اگر زیر بار نروند با واکنش نظامی نیروهای مقاومت در عراق مواجه خواهند شد.

براساس اطلاعات به دست آمده، آمریکایی ها برای فرار از شکست و حفظ پایگاه های خود در خاک عراق در تلاش هستند با کمک متحدان و رژیم های مرتجع منطقه طرح تجزیه عراق و تقسیم کردن این کشور را به سه اقلیم «شیعی - سنی - کردستان» اجرایی کنند.

به گفته منابع میدانی، برخی از مسئولان عراقی از جمله رئیس پارلمان به همراه «محمد تمیم، محمد الکربولی، جمال الکربولی، رعد الدهلکی، محمد اقبال، سعد البزاز، فلاح زیدان و...» اواخر هفته گذشته به امارات سفر کردند و مذاکرات پنهانی برای اجرای این سناریو داشته اند.

به نظر می رسد، واشنگتن برای تجزیه و تقسیم عراق به سه اقلیم از ماده ۱۱۶ قانون اساسی عراق سوء استفاده کند که به صراحت از تشکیل دولت فدرالی حمایت کرده است؛ به موجب بند دوم ماده ۱۱۷، علاوه بر کردستان که به عنوان یک اقلیم قانونی پذیرفته شده، تشکیل اقلیم های جدید براساس قانون و در صورت دارا بودن شرایط لازم مورد تایید است.

آمریکایی ها درصدد هستند بخش های وسیعی از استان های «نینوا و صلاح الدین» را به همراه استان «الانبار» از خاک عراق جدا و به اقلیم «سنی» تبدیل کنند و همچنین استان های مرکزی و جنوبی «بغداد، کربلا، نجف، بصره، میسان، واسط، بابل، دیاله، قادسیه، المثنی، ذی قار و بخش های جنوبی استان دیاله» را در قالب اقلیم «شیعی» شکل دهند.

براساس سناریویی که طراحی شده واشنگتن در تلاش است در صورت توان استان کرکوک، شمال استان دیاله، شمال شرق استان صلاح الدین و شمال شرق استان نینوا را به استان های «اربیل، سلیمانیه و دهوک» اضافه و به عنوان اقلیم کردستان معرفی کند.

اگر آمریکایی ها موفق شوند کشور عراق را به سه اقلیم «شیعی - سنی - کردستان» تجزیه کنند دیگر طرح خروج نظامیان آنان هم منتفی می شود چرا که پایگاه های آمریکا در اقلیم سنی و کردستان واقع شده اند و سران این دو اقلیم نیروهای تحت فرمان کاخ سفید به شمار می آیند.

با اجرای طرح تجزیه عراق و تقسیم این کشور به سه یا چهار اقلیم، جاده مهم و راهبردی «تهران - بغداد - دمشق - مدیترانه» که در آستانه شروع به کار است راه اندازی نخواهد شد و  آمریکایی ها به یکی از مهم ترین اهداف خود در منطقه غرب آسیا خواهند رسید و همچین راه برای نفوذ بیشتر رژیم صهیونیستی باز خواهد شد چرا که اشتراکات بسیاری با سران اقلیم کردستان و  برخی مسئولان سنی مذهب دارند.

بدون شک با تجزیه عراق، اقلیم های سنی و کردستان به محلی امن برای آمریکایی تبدیل خواهند شد تا فعالیت ها و اقدامات ضد ایرانی و علیه جبهه مقاومت تشدید شود و از سویی دیگر تلاش های کاخ سفید برای نفوذ و تسلط غیر مستقیم در اقلیم شیعی با ایجاد اختلاف ادامه می یابد.
 

توطئه در توطئه؛ دو اقلیم شیعی در مقابل هم

اما نکته بسیار مهمی که در این گزینه واشنگتن نهفته، این است که طرح اقلیمی آمریکا در عراق تنها به تشکیل اقلیم سنی و کرد محدود نمی شود، بلکه در کنار آن آمریکایی ها در صدد تشکیل دو اقلیم شیعی – شیعی در عراق، یکی در استان های مرکزی و دیگری در استان های جنوبی این کشور هستند. دو اقلیمی که نه در کنار هم، بلکه رقیب یکدیگر و رو در روی هم باشند و این به معنای مشغول کردن شیعیان عراق به خود است.

به گزارش مشرق، دولت عراق علاوه بر راه حل های قانونی که می تواند طرح تجزیه را ناکام بگذارد باید نسبت به تقویت هر چه بیشتر نیروهای عشایر و گروه های اهل سنت در مناطق غربی که با حاکمیت ملی عراق موافق و ضد بعثی هستند اقدام کند و حمایت بیشتر از حزب میهنی کردستان و گروه طالبانی را در اقلیم کردستان در دستور کار قرار دهد تا جریان آمریکایی در این بخش در موقعیت ضعف قرار گیرد.