به گزارش مشرق،  مهدی نصیری پژوهشگر حوزه دین و اندیشه و مدیرمسؤول سابق روزنامه کیهان در کانال تلگرامی خود نوشت:

خاطرات مطبوعاتی ام از کیهان تا صبح و سمات و ....

استعفای من از کیهان

انتصاب آقای سید محمد اصغری به نمایندگی رهبری در موسسه کیهان پس از استعفای آقای سید محمد خاتمی، در حالی صورت گرفته بود که قبل از آن (سال 69) من به دستور و حکم رهبری به عنوان مدیر مسئول روزنامه منصوب و قرار بر این شده بود که در کار روزنامه دخالتی توسط مقام بالاتر موسسه صورت نگیرد.

آقای اصغری که سرپرست موسسه کیهان و قائم مقام آقای خاتمی بود، با پذیرش استقلال من در روزنامه حکم نمایندگی رهبری را پذیرفت و تا سال 72 این روند با پیچ و تاب هایی ادامه یافت اما در نهایت آقای اصغری با نگارش نامه ای به رهبری از وضعیت موجود اعلام نارضایتی کرده و خواستار کناره گیری من یا استعفای خود شد که بعد از مذاکراتی با استعفای وی موافقت شد.

از سوی دفتر رهبری، آقای حسین شریعتمداری به عنوان نماینده جدید مطرح شد که با استقبال من و همکارانم  مواجه شد. آقای شریعتمداری با روزنامه کیهان همکاری قلمی داشت و بعضا مقالاتی از وی به چاپ می رسید.

پیش از صدور حکم نمایندگی آقای شریعتمداری، طی نامه ای به دفتر رهبری اعلام کردم که مصلحت آن است نماینده جدید مدیر مسئول روزنامه نیز باشد، چرا که تفکیک بین این دو سمت مانند گذشته منشآ اختلاف خواهد شد. البته انگیزه دیگر من از نگارش این نامه، زمینه سازی برای رها کردن کار روزنامه بود که پس از حدود هفت سال کار سنگین و فشرده احساس خستگی شدید می کردم.

اما رهبری این پیشنهاد را نپذیرفتند و بر ماندن من به عنوان مدیر مسئول اصرار کردند. من استدلال کردم که برای اداره روزنامه که هر روز باید در مورد اخبار و مطالب تصمیم گیری کرد، تفاهم در کلیات بین نماینده رهبری و مدیر مسئول کفایت نمی کند و علاوه بر آن باید سلیقه ها نیز به هم نزدیک باشد و من از این جهت اطمینان به چنین وحدت سلیقه ای با آقای شریعتمداری ندارم و احتمال بروز اختلاف را قوی می دانم.

اصرار من منجر به این شد که بنده به عنوان مدیر مسئول، همکاری با آقای شریعتمداری را ادامه بدهم و چنانچه در عمل به مشکل برخورد کرد و هر دو نفر ما به این نتیجه رسیدیم که روند کنونی قابل تداوم نیست، مدیر مسئولی روزنامه به نماینده رهبری منتقل شود.

پس از گذشت شش ماه با بروز اختلاف هایی در نحوه مدیریت، همین اتفاق افتاد و در نامه مشترکی که من و آقای شریعتمداری امضا کردیم، از مقام رهبری خواستار انتقال مدیریت مسئول روزنامه به نماینده رهبری و سرپرست موسسه شدیم.

رهبری در پاسخ به این نامه چنین نوشتند:
«پیشنهاد مشترک شما برادران عزیز را که انتقال مدیریت مسئول به نماینده رهبری است می پذیرم. لازم می دانم بی آن که در باره اصل پیشنهاد اظهار نظر کنم از رفتار خردمندانه و صمیمانه شما دو برادر متعهد و با اخلاص در حل آنچه به نظر شما مشکلی در اداره روزنامه کیهان محسوب می شد، عمیقا تشکر کنم. همچنین لازم می دانم از خدمات با ارزش آقای نصیری و دیگر همکارانشان در دوران مدیریت مسئول مکررا سپاسگزاری کنم. چه بسیار مواردی را که در آن مدت پیش آمد که ایشان با روشن بینی و شجاعت از حق غریب و مظلومی دفاع کردند و به باطل مسلط و گستاخی در عرصه فرهنگ تاختند. انتظار دارم که در مسئولیت سردبیری و اداره تحریریه کیهان که پیشنهاد آقای شریعتمداری است، همچنان به خدمات خود ادامه دهند که البته با مدیریت چهره ی صمیمی و مخلصی چون آقای شریعتمداری این امر کاملا میسر و مترقب است. خداوند شما برادران و دیگر کارکنان عزیز کیهان را مشمول فضل و رحمت خود قرار دهد.»

علی رغم تردید جدی در امکان ادامه کار با آقای شریعتمداری، توصیه رهبری به همکاری در سمت سردبیری روزنامه را عجالتا پذیرفتم اما با گذشت دو ماه و بروز اختلافاتی دیگر در حالی که آقای حسین صفار هرندی به شورای سردبیری روزنامه اضافه شده بود و رفتن من منجر به خلأیی در کار روزنامه نمی شد، از سردبیری نیز استعفا دادم و موسسه کیهان را ترک کردم.

اکنون اگر چه از کار مطبوعاتی به مفهوم روزنامه ای آن به شدت خسته بودم اما به ادامه آن در قالب نشریه ای هفتگی یا ماهانه که صبغه نظری و تحقیقی آن غالب باشد و امکان نفس کشیدن را در ایام هفته به انسان بدهد، می اندیشیدم. از این رو بلافاصله در خواست امتیاز نشریه هفتگی را به نام «صبح» به معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد در زمان وزارت دکتر علی لاریجانی تقدیم کردم.