به گزارش مشرق، امروز جامعه ما با ویروسی جهش یافته به نام «کرونا» درگیر است، که قدرت تکثیر غیرقابل تصور دارد و قادر است روح و روان آحاد ملت را نیز متاثر از خود سازد. دوره نهفتگی این ویروس در بدن مبتلا طولانی است؛ لذا تشخیص ناقل بودن فرد زمان می‌برد، همین امر نیز عامل شیوع بیشتر بیماری است.

حاکمیت برای مقابله با این پدیده خطرآفرین و تهدید کننده سلامت، می‌بایست به عنوان مسئول صیانت از جان ملت سیاست‌های قاطعی را اتخاذ و ابلاغ کند. همگان نیز در هر جایگاهی موظف به تبعیت از آن سیاست‌هایند، زیرا رفع تهدید مستلزم رعایت همگانی است.

ستاد ملی مبارزه با کرونا با اختیارات حاکمیتی و تجلیل رهبری درشرایط کنونی مسئولیت خطیری را بر دوش دارد و چگونگی همراهی با سیاست‌های اتخاذ این ستاد ملی آزمونی است در سنجش میزان پایبندی مصالح جمعی و تبعیت‌پذیری از تصمیمات حاکمیتی.

امروز در کنار کارنامه ارزنده به ثبت رسیده از جانب صاحبان علم و تقوا به ویژه از جانب نایب تولیه آستان قدس رضوی، اظهارات شاذی را از سوی امام جمعه مشهد و متولی حرم حضرت معصومه(س) شاهد بودیم، که یکی به تریبون اصالت می‌دهد و آن دیگری سازه‌های ساخت هنرمندان و معماران، تا به گونه‌ای به تصمیمات اتخاذ شده تشکیک شود.

حال آن که حرم اولیاءالله معنویت‌شان اصالت دارد نه صرفاً سازه‌شان که شفابخش باشد. هرچند فیزیک و سازه حلقه‌ای برای ارتباط قوی معنوی است، اما خود اصالت مستقلی ندارد. شفابخشی نیز چه از نزدیک و چه از راه دور به ندرت در اوج حالت معنوی ممکن می‌شود.

به همین دلیل اولیای خدا همواره همگان را به طبیب و حکیم ارجاع می‌دادند، حتی امام علی(ع) بعد از ضربت خوردن بر همین روال عمل می‌کنند. بنابراین باورها و اعتقادات دینی را نباید در حد ابزار تنزل داد که تبعات مخربی بر آن مترتب خواهد شد.

همچنین امام جمعه محترم مشهد که ظاهراً خودشان را بیشتر از هر شخصیت و نهادی (حتی ستاد ائمه جمعه) مقید به نماز آدینه تصور نموده‌اند، به تشکیک در تصمیمات پرداخته‌اند به گونه‌ای که گویا کسی تصمیم به تعطیلی نمازجمعه گرفته است.

عمده مسائل گاهی از همین اصالت دادن به فهم خود آغاز می‌شود، گویی که اگر هفته‌ای هدایت مردم از جانب ایشان منقطع شود دیگر گمراهی فراگیر خواهد شد؛ لذا بعد از ارائه پیشنهاد به حالت تعلیق درآمدن برگزاری نمازجمعه چند شهر توسط ستاد ملی مبارزه با کرونا و تایید ستاد ائمه جمعه، برای اولین بار با خطبه مکتوب مواجه بودیم.

در این خطبه مکتوب هرچند ادعای تبعیت می‌شود اما تصمیمات اتخاذ شده زیر سوال می‌روند.

در نهایت بصیرت گویندگان و صاحبان تریبون‌ها باید به گونه‌ای باشد که از بر زبان آوردن سخنانی که بهانه به دست معاندین دین و الهیات می‌دهد، خودداری کنند، توجه به معنویت، تبعیت و بصیرت در امور حاکمیتی مختصات خود را داراست.