سرویس جهان مشرق - حملات گسترده هسته‌های خفته تروریستی داعش در روزهای اخیر در مناطق مختلف خاک عراق موجب شد تا ارتش و نیروهای مردمی این کشور پس از چندین ماه فضای نسبتا آرام امنیتی مجددا درگیر عملیاتی بزرگ برای مقابله با فعالیتهای اعضای باقیمانده این گروهک شوند.

عمده حملات روزهای اخیر تروریست‌ها در ۴ استان دیاله، صلاح الدین، الانبار و بابل صورت گرفته است که به همراه استان نینوا، محل اصلی ظهور خلافت خودخوانده داعش در ژوئن ۲۰۱۴ میلادی و اشغال بیش از یک سوم از خاک این کشور در آن هنگام بود. ظاهرا هرگاه صحبت از خروج نظامیان امریکایی از این کشور و کنترل امنیت به دست ارتش و نیروهای مردمی عراق می‌شود به شکل عجیبی شاهد اوج‌گیری تروریسم در خاک عراق خواهیم بود که  بی شک مقامات امریکایی در پشت پرده آن نقش به سزایی دارند.

ماجرای زندان امنیتی بوکا و آزادی رهبران اولیه داعش

در سال‌های اشغال خاک عراق توسط ارتش امریکا، نیروهای این کشور در کنار ارتش بازسازی شده عراق درگیری‌های شدیدی با برخی گروه‌های وابسته به القاعده در مناطق مختلف این کشور داشتند. در این درگیری‌ها گاهی برخی عناصر و رهبران تکفیری توسط نظامیان امریکایی یا نیروهای امنیتی عراق بازداشت می‌شدند اما طبق دستور اکید مقامات امریکایی، کلیه زندانی‌ها بایستی تحت مراقب این کشور نگهداری می‌شدند. پس از ماجرای رسوایی بزرگ زندان ابوغریب و افشای شکنجه و رفتار وحشیانه نظامیان امریکایی با زندانیان، بخش بزرگی از زندانیان این مقر به محلی جدید منتقل شدند : کمپ بوکا

زندان بوکا اما در واقع پوششی بود برای طرحی بزرگتر که آینده حضور نظامی امریکا در عراق را تضمین میکرد. از ابتدای سال ۲۰۰۹ و دوران ریاست جمهوری باراک اوباما خروج نظامیان امریکایی از خاک عراق شروع شده و تا سال ۲۰۱۱ به پایان رسید.

اما پیش از آغاز خروج از عراق، امریکا به مدت چند سال مقدمات طرحی خطرناک و بزرگ را برای بازگشت به عراق فراهم کرده بود : گردهمایی مشهورترین عناصر تروریستی در زندان بوکا.

بدین منظور از سال ۲۰۰۶ و پایان نبرد فلوجه و کشته شدن ابومصعب الزرقاوی رهبر القاعده عراق، به تدریج فرماندهان و مغز متفکرهای تکفیری به زندان بوکا در بندر ام القصر منتقل می‌شدند.
برای تکمیل و همگرایی تغکر جهادی_تکفیری نیروهای القاعده با آموزه های نظامی، امریکایی‌ها کلیه فرماندهان و سران سابق حزب بعث را که توسط آنها یا ارتش عراق دستگیر شده بودند نیز به این زندان منتقل می‌کنند.

فرماندهان بعثی در این محل تحت تاثیر آموزه‌های سلفی و تندرو هم سلولی‌های خود قرار گرفته و در سمت مقابل تصمیم به انتقال تجربیات نظامی حاصل از خدمت خود در ارتش بعث عراق به تکفیری‌ها می‌گیرند.

در سال ۲۰۰۹ امریکا اعلام میکند که قصد تعطیلی زندان بوکا را دارد و تا سال ۲۰۱۰ اداره آن را به دولت عراق واگذار میکند اما مقامات عراقی به محض تحویل گرفتن این مقر متوجه غیبت شخصیت‌های مشهوری که گمان میرفت همچنان در بند باشند می‌شوند.

چه کسانی از زندان بوکا آزاد شدند؟

نگاهی به لیست زندانیان آزاد شده از زندان بوکا که حتی مورد تایید تمامی منابع معتبر غربی است به خوبی نمایان میکند که داعش چگونه و با حمایت چه قدرتی در سال ۲۰۱۴ به ناگاه ۴ استان بزرگ عراق را به اشغال خود درآورد.

نخستین و مشهورترین فرد در این میان ابراهیم عواد البدری السامرایی ملقب به "ابوبکر البغدادی" بود که بعدها تحت عنوان خلیفه داعش معرفی شده و رهبری این گروه را به عهده گرفت.

مقامات امریکایی در توجیه چرایی آزادی وی از زندان بوکا مدعی هستند که مدارک کافی برای اثبات اتهام وی در دست نداشته‌اند در حالیکه هم شخص بغدادی و هم سایر زندانیان بوکا به کلی حین اجرای عملیات تروریستی و یا طی درگیری با ارتش امریکا و عراق دستگیر شده بودند و در واقع نیازی به مدارک اثبات جرم نداشتند!

دومین شخص مشهور در این میان(که در واقع رهبر اصلی و در سایه داعش بود)، سمیر عبد محمد الخلیفاوی مشهور به "حجی بکر"، سرهنگ سابق اطلاعات نیروی هوایی بعث عراق بود که در سالهای نخست اشغال عراق دستگیر و زندانی شده بود. حجی بکر مغز متفکر و عامل اصلی به قدرت رسیدن بغدادی در سازمان تروریستی داعش و طراح اصلی حملات به عمق خاک سوریه در سال ۲۰۱۴ بود.

حجی بکر در سال ۲۰۱۴ در شهر تل رفعت در شمال حلب حین درگیری با تروریست‌های مخالف دولت سوریه به هلاکت رسید.

سومین فرد مشهور آزاد شده از کمپ بوکا کسی نبود به جز رهبر فعلی گروه تروریستی هیات تحریرالشام؛ ابومحمد الجولانی

جولانی در ابتدا عضوی از سازمان داعش و در واقع نماینده رسمی ابوبکر البغدادی برای فعالیت در خاک سوریه به شمار میرفت اما در همان آغاز راه در سال ۲۰۱۴ با وسوسه و قول حمایت کشورهای حامی تروریسم نظیر ترکیه و قطر و به رسمیت شناخته شدن از سوی ایمن الظواهری رهبر القاعده، تصمیم به جدایی از داعش و تشکیل گروه جبهه النصره گرفت که پس از گذشت سالها هم اکنون تحت عنوان هیات تحریرالشام آخرین ماه‌های عمر خود را در استان ادلب سپری میکنند.

به جز افراد نامبرده، اشخاصی نظیر ابومسلم الترکمانی(نفر دوم داعش پس از بغدادی)، ابوعلی الانباری(فرمانده نظامی و مسئول اشغال شهر موصل) و ابو ایمن العراقی نیز از افراد آزاد شده از زندان بوکا بودند که نقش مهمی در قدرتگیری گروه تروریستی داعش در سال ۲۰۱۴ داشتند.

آیا فاجعه زندان بوکا این بار از کمپ الهول آغاز میشود؟

همانگونه که عنوان شد، آزادی سران تکفیری و بعثی از زندان بوکا و قدرت‌گیری تروریسم در سال ۲۰۱۴ موجب شد تا ارتش امریکا یکبار دیگر بهانه لازم برای حضور نظامی در خاک عراق و پیش بردن مقاصد منفعت طلبانه خود را به دست بیاورد. به مدت نزدیک به ۶ سال نیروهای امریکایی و متحدین غربی آنها با استقرار در خاک عراق و سوریه مشغول مبارزه با گروهی بودند که خود پایه و اساس آن را در دهه اول ۲۰۰۰ میلادی بنا نهادند.

در وقایع مربوط به حمله ارتش ترکیه به مناطق تحت کنترل SDF در شمال سوریه در انتهای سال ۲۰۱۹ و همچنین نبرد ادلب در ماه‌های ابتدایی ۲۰۲۰ بارها اخبار نگران‌کننده ای مبنی بر فرار دسته جمعی زندانیان و اعضای سابق گروه داعش از کمپ الهول در استان حسکه به گوش می‌رسید. بسیاری معتقدند این فرارهای دسته جمعی به هیچ عنوان تصادفی نبوده و در قالب برنامه‌ای مدون و از پیش تعیین شده برای فعالیت مجدد تروریسم در خاک عراق صورت گرفته است.

در ماههای اخیر و با مصوبه مجلس عراق و فشار مردم و رسانه‌های داخلی این کشور برای خروج نظامیان امریکایی و تحویل پایگاه‌های نظامی این کشور به ارتش عراق، ظاهرا مقامات امریکایی مجددا به فکر طرح قدیمی خود و ایجاد نا امنی و ظهور مجدد تروریسم در این کشور افتاده‌اند تا به نوعی ملت عراق را مجبور به پذیرش این کنند که امنیت عراق تنها با حضور نظامیان امریکایی در این کشور تضمین شده و هرگاه ارتش امریکا از این کشور خارج شود، بایستی تبعات امنیتی و ظهور عمدی تروریسم تکفیری را به جان بخرند!