به گزارش مشرق، عفونت گوش میانی یک عفونت باکتریایی حاد بوده که معمولا با عفونت دستگاه تنفسی فوقانی همراه است. بیش از ۸۰ درصد کودکان یک بار دورهای از عفونت یا التهاب گوش میانی را تا سن سه سالگی تجربه خواهند کرد.
این عارضه، شایعترین علت کاهش شنوایی در کودکان بوده و تشخیص دقیق آن در شیرخواران و کودکان دشوارتر خواهد بود؛ تورم، گرفتگی و احساس درد در ناحیه گوش ازجمله علائم این عفونت است.
تجمع موکوس در پشت پرده صماخ باعث اختلال در شنوایی و درد میشود که در صورت پارگی آن و خروج مایع بعد از چند روز بهبودی هم، همچنان درد وجود خواهد داشت. وجود علائم بالینی شامل درد گوش، تب، آبریزش بینی، سرفه و کاهش شنوایی در کودکان ممکن است بیانگر ابتلا به عفونت گوش میانی باشد.
ترشح سفید یا زرد رنگ ماده ای از گوش، بوی نامطبوعی را به همراه خواهد داشت. تب در این مواقع معمولاً بین ۳۷ تا ۴۰ درجه سانتیگراد است. مشکلات شنوایی در کودکان بسیار شایع است و بیشترین وقوع آن از ۶ ماهگی تا ۱۰ سالگی خواهد بود.
عوامل مستعدکننده بیماری گوش
معمولا این نوع عارضه در فصل زمستان بیشتر شیوع پیدا میکند. بیماری گوش میانی می تواند به دلیل ناهنجاریهای مادرزادی ظاهر شود. این نوع بیماری در سفیدپوستان بیشتر اتفاق میافتد. هرچه سن ابتلای اولیه کمتر باشد؛ دورههای وقوع بیماری شدیدتر، مقاومتر بوده و احتمال عود آن بیشتر خواهد بود. براساس تحقیقات و شواهد این نوع عارضه در پسران بیشتر ظاهر می شود.
عوامل زمینهساز عارضه گوش درد
قرار گرفتن در معرض دود سیگار محیطی، داشتن سابقه عفونت گوش، سرماخوردگیهای مکرر یا داشتن سابقه خانوادگی، عفونتهای گوش نارس و کم وزن بودن زمان تولد کودک از عوامل زمینه ساز این نوع عارضه هستند.
راهکارهای درمان
اغلب عفونتهای بدون درمان طی چند روز بهبود می یابند. داروهای مورد استفاده در این عفونت مسکنها و آنتی بیوتیکها هستند.
کم شنوایی
یکی از راه های دیگر دارو درمانی است که می توان با مشورت پزشک استفاده کرد. معمولا از مسکنها برای تسکین درد استفاده می شود. از جمله عوارض جانبی مهم این دارو ضعف و بیحالی، استفراغ و درد معده است.اصلا به کودک آسپیرین ندهید مگر این که پزشک تجویز کند. گذاشتن یک بالشتک گرم روی گوش کودک به تسکین او کمک خواهد کرد. پزشک ممکن است قطره گوش هم برای کودکانی که مکرر دچار عفونت گوش می شوند، تجویز کند. اگر عفونت همچنان ادامه پیدا کرد با جراحی لوله هایی در گوش کار گذاشته می شود تا به کاهش تجمع مایع در گوش میانی که زمینه ساز عفونت است، کمک کند.
توصیه پرستاری این است که حتما داروها به موقع و طبق دوز گفته شده توسط پزشک داده شود. معمولا آنتی بیوتیکها باعث تسریع در بهبودی و از بین رفتن عفونتهای باکتریایی گوش میشوند. برای مثال آنتی بیوتیکهای رایج عبارتند از: آموکسی سیلین و کوآموکسی کلاو و کوتریموکسازول هستند.