به گزارش مشرق، در این نامه خطاب به محمدرضا ظفرقندی رئیس کل سازمان نظام پزشکی ایران، عنوان داشته‌اند: همگان شاهدند که حتی در اوج بحران کرونا هم تبلیغات و اقدامات افرادی که به روش‌های گوناگون شبه علمی به کار پزشکی می‌پردازند، در اوج است. از آنجا که عواقب شوم و تردیدناپذیر این روش‌ها بر فرهنگ تصورات پزشکی مردم و در نتیجه سطح سلامت در کشور انکار ناپذیر است و مقابله با آنها هم در حیطه مسئولیت پزشکان و انجمن‌هایی است که هدف نهایی‌شان سلامت مردم است، از شما به عنوان مسئول سازمانی که محل تضارب افکار و اعمال حرفه سلامت در کشور و تنها عرصه اعمال نفوذ جامعه پزشکان است مصرانه درخواست می‌کنیم آنچه در توان دارید در ایفای وظایف قانونی و اخلاقی زیر که شالوده و فلسفه وجودی آن سازمان است، فروگذار نفرمایید.

باید تمامی اقداماتی که در کاریکولوم آموزشی دانشکده‌ها و مجامع علمی بین‌المللی نیستند، اما دارندگان شماره نظام پزشکی با وجود سوگند خود نه تنها به آنها اقدام می‌کنند، بلکه روایی آنها را هم در عرصه افکار عمومی تأیید می‌نمایند، توسط سازمان رسماً تقبیح شود.

سازمان نظام پزشکی باید به صراحت و به طور علنی اعلام کند که انجام روش‌هایی چون «زالو درمانی»، «بادکش درمانی» و سایر روش‌های غیرعلمی توسط این پزشکان غیرعلمی و مردود است. انجام چنین روش‌هایی اگر چه می‌تواند توسط غیرپزشکان ناشی از ناآگاهی باشد، در مورد پزشکان این توجیه قابل پذیرش نیست و مرتکبین باید طبق سلسله‌مراتب نظام‌پزشکی مورد بازخواست قرار گیرند.

سازمان باید به طور دائم تمامی اقدامات و اقاریر عمومی در این جهت توسط پزشکان و غیرپزشکان را پایش کرده، حتی از کوچک‌ترین آنها هم به مراجع قانونی به عنوان دخالت در کار پزشکی شکایت کند و انجام شکایت، طرح دعوا و نتیجه حاصله را به‌طور مکرر در رسانه‌های عمومی و نه تنها رسانه‌های خود، اعلام و منتشر نماید.

سازمان نظام‌پزشکی وظیفه دارد در هر سطحی به تمام مسئولانی که شماره نظام‌پزشکی دارند و با تصمیمات خود باعث تقویت شبه علم در کار پزشکی می‌شوند، یا برخلاف وظیفه خود ولو برحسب دستور مافوق با آن مماشات می‌کنند، سوگندی را که در برابر جامعه پزشکی خورده‌اند یادآور شود و در موارد کاملاً مشخص طبق سلسله مراتب خود توبیخ و تنبیه جاری سازد.

بی‌تردید سوگند پزشکی نه تنها به انجام کار پزشکی که به درجه بالاتر به مدیریت خدمات سلامت هم مربوط می‌شود. موضع‌گیری‌های مقطعی سازمان در این موارد می‌تواند به تشخیص سره و ناسره و اخلاقی و غیراخلاقی در اذهان مدیران یاری رساند.