به گزارش مشرق، روزنامه رسالت در گزارشی به هزینههای گزاف کرونا و عدم حمایت بیمهها از بیماران مبتلا به این بیماری پرداخته است که بخشهایی از آن در ادامه میآید.
بیشتر بخوانید:
اسفندماه که شیوع کرونا در ایران آغاز شد، هیچکس فکرش را هم نمیکرد این بیماری مدت مدیدی مهمان ناخوانده ایرانیها باشد، اما با گذر زمان، این ویروس سمج به بخشی از زندگیمان مبدل شد و دیگر گریزی از آن نداریم و نگرانی از ابتلا به این بیماری در کنار هزینههای بالای درمان آن ازجمله دغدغههای ما در مواجهه با غولی میکروسکوپی است که بنا بر تعابیر مختلف، هزارچهره دارد و توانسته تنها در یک روز۲۰۷ نفر را به کام مرگ بکشاند و تاکنون مجموع جانباختگان را به ۲۵۲۲۲ نفر برساند. بنابراین ورای نگرانیهایی که درباره آمار رو به فزونی کرونا وجود دارد، ترس از هزینههای گزاف این بیماری عجیبوغریب هم رهایمان نمیکند.
درمان کرونا رایگان است؟!
«درمان کرونا در بیمارستانها رایگان است»؛ این خبری بود که محمدحسین حیدری، مدیرکل بازرسی، ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات وزارت بهداشت و معاون وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، اردیبهشتماه امسال از آن پرده برداشت و تأکید کرد که بیمارستانها حق دریافت هیچگونه وجهی را از بیماران مبتلابه کرونا در بیمارستانها ندارند.
البته این مسئله حرفی نبود که تنها یکی از معاونان وزیر بهداشت درباره آن سخن بگوید و در همان روزهای ابتدایی اسفندماه علیرضا زالی، فرمانده عملیات مدیریت بیماری کرونا در کلانشهر تهران هم در یک برنامه تلویزیونی درباره هزینههای درمان این بیماری در صورت بستری در بیمارستان به اظهارنظر پرداخت و تأکید کرد: «طبق پروتکل وزارت بهداشت اگر کسی با علائم بالینی و با ظن مثبت بودن کووید ۱۹ در بیمارستان بستری شود، طبق دستور وزیر بهداشت ارائه خدمات به فرد رایگان خواهد بود.»
قاسم جان بابایی معاون دیگری از وزیر بود که درباره رایگان شدن هزینه درمان کرونا اعلام کرد : «هزینه درمان کمتر از ۱۰ درصد سهم بیمار است که در آنهم اگر بیمار تمکن مالی نداشته باشد، از طریق مددکاری از محل طرح تحول سلامت کمک میکنیم.»
وعده و وعیدهایی که تنها به درمان رایگان بیماری کرونا در بیمارستانها خلاصه نشد و صحبتها درباره رایگان بودن تست کرونا در بیمارستانهای دولتی نیز بهکرات شنیده میشد. اظهاراتی که علیرضا رئیسی، معاون بهداشت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی هم درباره آن گفته بود: «تست PCR در مراکز دولتی رایگان انجام میشود، اما در بخش خصوصی ممکن است باقیمتهای مختلفی انجام شود. البته بخش خصوصی هم نباید این تست را برای همه انجام بدهند.»
هرچند گذشت زمان تمامی این حرفها را تغییر داد و اگرچه قرار بود که وزارت بهداشت برای کادر درمان امتیازات ویژهای را قائل شود، اما به نظر میرسد شرایط کرونایی اوضاع دیگری را برای همه به ارمغان آورده است تا جایی که گرفتن تست از کادر درگیر با کرونا هم رایگان نیست و آنان نیز باید بهمثابه باقی افراد هزینه جداگانهای را پرداخت کنند.
اظهارات متناقض و دردی که از مردم دوا نمیشود
در کنار همه این اظهارات متناقض و مشکلات اقتصادی که با کرونا تشدید شده است، این مردم هستند که باید در کنار نگرانی و استرس از ابتلا به کرونا با اضطراب و نگرانی از هزینههای ناشی از این بیماری نیز بجنگند و با توجه به هزینههای بالای آن ناگزیر بسیاری از آنان قادر به پرداخت هزینههای این بیماری نخواهند بود و بهناچار مجبورند از درمان خود در بیمارستان خودداری کنند؛مردمی که در این چندماهه از شیوع کرونا، مشکلات اقتصادی آنان تشدید شده است و راه چارهای برای آنان بهجز کنار آمدن با همه رنجها و سختیها وجود ندارد.
روزه سکوت وزیر بهداشت و بیاعتباری دفترچههای بیمه
همین در چند روز گذشته بود که وزیر بهداشت از اختصاص نیافتن کمکهای مالی به این وزارتخانه در صفحه شخصی خود در اینستاگرام انتقاد کرد و نوشت: «من امروز از سربازانم در جبهه سلامت شرمسارم. مطالباتشان معوق مانده، انبارهایم از سلاح خالی میشود و پاییز سنگینی فرامیرسد. موج حمله جدیدی شکلگرفته، یک میلیارد دلاری که رهبری از صندوق توسعه موافقت کردند، ماههاست بهجز سهم کوچکی نگرفتهام. نمیدانم برای کدام کار مهمتر گذاشتهاند؟ شبهای زیادی است با دلنگرانی نخوابیدهام و برای آنکه مردم مشوش نشوند روزه سکوت گرفتهام...» هرچند پاسخ همتی آب پاکی را بر روی دستمان ریخت و در این رابطه نشان داد که چندان امیدی هم نمیتوان به این مسئله داشت.
در این شرایط روزه سکوت وزیر بهداشت در حالی مطرح میشود که اوضاع سلامت کشور حتی پیش از کرونا هم وضعیت قابلتوجهی نداشت، سالهاست بیاعتباری دفترچههای بیمه ازجمله مشکلاتی است که کارشناسان این حوزه نسبت به آن هشدار داده بودند اما توجهی به آنان نشده بود.
بدهی بالای بیمههای درمانی حتی قبل از کرونا هم ازجمله مسائلی بود که وضعیت بهداشت و درمان را با آسیب مواجه کرده بود؛ موضوعی که اگرچه در طرح تحول سلامت میتوانست به آن رسیدگی شود، اما بد اجراشدن آن طرح و تکیه طرح در هزینههای درمان تنها مطالبات و میزان بدهیها را در این زمینه بالا برد و موجب شد که مشکلات بیشتری در این حوزه باقی بماند.
کاهش سهمیه ارزی وزارت بهداشت در حوزه دریافت ارز دولتی برای دارو هم ازجمله مشکلات دیگری بود که در سال اخیر موجب شد قیمت بسیاری از داروهای ایرانی بالا رفته و مردم مجبور شوند این داروها را باقیمتی گزاف تهیه کنند. داروهایی که عملا بودونبود دفترچههای بیمه را بیاعتبار کرده و کمکهزینهای را به خانوادهها انجام نمیدهد.
شوابستگی خطرناک حوزه بهداشت و درمان به نرخ ارز
مهدی اسفندیار، پژوهشگر حوزه سلامت به تشریح آسیبشناسی بیاعتباری دفترچههای بیمه در شرایط بحران کرونا پرداخت و گفت: «هزینههای درمانی به خاطر بحثهای ارزی بهشدت افزایش پیداکرده است، چراکه صنعت درمانی ما به مسئله ارز بسیار وابسته است و در کنار آن درآمد شرکتهای بیمهای رشد نکرده است درنتیجه بیمه در حال فرار از پرداخت این هزینههاست و در کنار آن وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی این هزینهها را بر گردن بیمهها میاندازد و این داستان همچنان ادامه دارد. درنتیجه ریشهیابی این مشکل اینچنین است و باید از این منظر به آن نگاه کرد.»
توقعی که نباید در پاندمی و اپیدمی از بیمهها داشت
این پژوهشگر حوزه سلامت در ادامه به طرح پرسشی مبنی بر اینکه در حوزه کرونا مردم باید برای درمان پول بدهند یا خیر، خاطرنشان کرد: « به نظر من ارجاع هزینههای مردمی برای بحث کرونا محل اشکال است چراکه در همه کشورهای دنیا پاندمی و اپیدمی به بیمهها ارتباطی ندارد و پرداخت این هزینهها به عهده حاکمیت است.
بر اساس اخبار منتشرشده تاکنون 300 میلیون یورو به حوزه وزارت بهداشت و درمان اختصاصیافته است و این رقم با ارز نیمایی نزدیک به هفت هزار میلیارد تومان میشود که در کنار آن مبالغی هم از سوی دولت به این وزارتخانه اختصاص پیدا کرد و برآورد من این است که تا کنون نزدیک به 8 هزار میلیارد تومان وزارت بهداشت بدون کمکهای بینالمللی و مردمی دریافت کرده است. سؤال من از دوستان وزارت بهداشت این است که این پول در کجا هزینه شده است؟»
ضرورت شفافیت وزارت بهداشت در جزئیات هزینههای کرونا
اسفندیار تأکید کرد:«مسئولان وزارت بهداشت باید به این سؤال پاسخ دهند که پول اختصاص دادهشده برای کرونا در کجا هزینه شده است؛ سؤالی که تاکنون به آن جواب ندادهاند. هرچند اعلام میکنند که این هزینه را برای زیرساخت درمان هزینه کردهاند که سؤال من در اینجا این است که آیا زیرساختها با اختصاص پول به این سرعت آماده میشوند و طبیعتا تا انتهای سال یا اردیبهشتماه سال آینده و یا پایان امسال ممکن است مراکز پزشکی در کشور افتتاح شود؟»